چکیده: هدف: این پژوهش به منظور ساخت و استاندارد سازی مقیاس سنجش رضایت از ارتباط نوجوان با والدین از دیدگاه نوجوان و مقایس? آن در دبیرستانهای شهر تهران انجام گرفته است. در این بررسی تعداد 644 دانش آموز دبیرستانی شرکت داشتند که بر اساس متغیرهای جنسیت، موقعیت جغرافیایی و شاخه تحصیلی به روش خوشه ای انتخاب شدند. پرسشنامه ای 55 سوالی که بر اساس زمینه یابی اولیه از نوجوانان و مفاهیم موجود در زمینه روابط میان نوجوان و والدین و مشکلات ارتباطی آنها طرح شده بود، روی آزمودنیها اجرا گردید. داده های بدست آمده توسط نرم افزار spss در سطح معنی داری 01/0?? مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ در ارتباط با مادر 95/0 و در ارتباط با پدر 97/0 بدست آمد که نشان از پایایی و تجانس درونی خوب این مقیاس دارد. پس از بررسی و تأیید روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، تعداد پنج عامل در 53 ماده بدست آمد که با توجه به مفاهیم سوالات نامگذاری شدند. همبستگی مقیاس با مقیاس رابط? ولی- فرزندی (pcrs) بین فرمهای مادر 696/0- و بین فرمهای پدر 666/0- بدست آمد که روایی همزمان این مقیاس را تأیید می کند. نقطه برش مقیاس به طور کلی و هر یک از مولفه های مقیاس بر اساس دامنه اطمینان بدست آمد. متغیر جنسیت در میزان رضایت از ارتباط با مادران موثر و در ارتباط با پدران ناموثر شناخته شد. متغیر های موقعیت جغرافیایی و شاخه تحصیلی و سن والدین نیز تأثیر معنی داری در نمرات این مقیاس نداشتند. اما بین معدل درسی دانش آموز و میزان رضایت از ارتباط با والدین همبستگی معناداری مشاهده شد. بین پدران و مادران نیز در جلب رضایت نوجوانان تفاوتی مشاهده نشد. در شش سوال مقیاس نیز انتظارات نوجوانان از والدین تفاوت داشت. همچنین در بررسی مقیاس رابط? ولی- فرزندی (pcrs)، در فرم مادر ضریب آلفای 906/0 و در فرم پدر 926/0 نشان از پایایی مقیاس دارد. روایی سازه این مقیاس نیز به روش تحلیل عوامل تأیید و نقطه برش مقیاس نعیین گردید.