کارباپنم ها به منظور درمان عفونت های جدی ناشی از باکتری های گرم منفی دارای مقاومت های چندگانه، به ویژه انتروباکتریاسه ها و سودوموناس آئروژینوزاهای مولد سفالوسپورین ها یا esbl ها کاربرد دارند. هدف از انجام این تحقیق بررسی میزان شیوع ایزوله های دارای مقاومت به ایمیپنم همراه با تعیین ژن های کارباپنماز، kpcو ges، توسط pcr می باشد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی 259 ایزوله ی (80 اشریشیا کلی، 79 کلبسیلا پنومونیه و 100 سودوموناس آئروژینوزا) تعیین گردید. ایزوله ها ی دارای قطر هاله ی عدم رشد معادل ?20 میلی متر نسبت به ایمیپنم انتخاب و به صورت فنوتیپی و با استفاده از 3 مهار کننده ی برونیک اسید، edta و کلاوولانیک اسید از نظر دارا بودن کارباپنمازهای کلاس a بررسی شدند. سپس سویه ها ی دارای قطر هاله ی عدم رشد معادل 5? میلی متر در ترکیب با مهار کننده ی برونیک اسید با استفاده از روش دیسک ترکیبی با مهار کننده ی کلوگزاسیلین مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت ایزوله های دارای قطر هاله ی عدم رشد معادل 5? میلی متر در ترکیب با مهار کننده ی برونیک اسید از لحاظ حضور ژن های kpc و ges، با استفاده از آزمون pcr مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمون انتشار دیسک برای اشریشیا کلی به این شکل بود: ایمیپنم 25/1%، سفتازیدیم 44%، سفوتاکسیم 70%،سیپروفلوکساسین و جنتامایسین 41%، آمیکاسین 5/37%، آزترونام 45% و آموکسی سیلین 5/67%. نتایج این آزمون برای کلبسیلا پنومونیه به صورت ایمیپنم 53/2%، سفتازیدیم 44%، سفوتاکسیم 30%، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین 35%، آمیکاسین 57%، آزترونام 40% و آموکسی سیلین 71% و برای سویه های سودوموناس آئروزینوزا به صورت ایمیپنم 34%، سفتازیدیم 70%، سفوتاکسیم 80%، سیپروفلوکساسین و آمیکاسین و پیپراسیلین 40%، جنتامایسین 60%، آزترونام و تیکارسیلین 50% و توبرامایسین 45% مشخص گردید. از میان 259 ایزوله ی مورد مطالعه، 62 ایزوله دارای قطر هاله ی عدم رشد معادل ?20 میلی متر نسبت به ایمیپنم مشخص گردید. نتیجه ی بررسی فنوتیپی بر روی 62 ایزوله ی مذکور به منظور تعیین حضور بتالاکتامازهای کلاس a در اشریشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه به صورت منفی تشخیص داده شد. اگرچه در این بررسی تعداد 20 ایزوله ی سودوموناس آئروژینوزا از لحاظ فنوتیپی نشان دهنده ی حضور احتمالی بتالاکتامازهای کلاس a بود. هیچ یک از ایزوله های اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه و سودوموناس آئروژینوزا در آزمون pcr واجد ژن های kpc و ges شناخته نشدند. بنابراین حضور سایر آنزیم های دخیل در ایجاد مقاومت یا کاهش حساسیت نسبت به کارباپنم ها از قبیل سایر کارباپنمازهای کلاس a (شاملnmc-a، imi و sme)، سایر آنزیم ها و یا سایر مکانیسم ها در سویه های مورد مطالعه محتمل می باشد. با توجه به یافته-های به دست آمده در این پژوهش خوشبختانه هنوز مقاومت های کارباپنمازهای kpc و ges، در ایزوله های اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه و سودوموناس آئروژینوزا در ایران وجود ندارد.