پژوهش حاضر با هدف " امکان سنجی آمادگی یادگیری الکترونیکی دانشگاه پیام نور مرکز اهواز " با روش پیمایشی انجام شد . سه سوال اصلی تحقیق چنین بود : " 1- دانشگاه پیام نور مرکز اهواز در بعد آمادگی سخت تا چه حد از آمادگی لازم جهت پیاده سازی یادگیری الکترونیکی برخوردار است ؟ ، 2- دانشگاه پیام نور مرکز اهواز در بعد آمادگی نرم تا چه حد از آمادگی لازم جهت پیاده سازی یادگیری الکترونیکی برخوردار است ؟ و 3- دانشگاه پیام نور مرکز اهواز در بعد آمادگی نظارت ، هماهنگی و پشتیبانی تا چه حد از آمادگی لازم جهت پیاده سازی یادگیری الکترونیکی برخوردار است ؟ 332 دانشجو ، 23 استاد ، 1 مسئول مرکز رایانه ، 3 مدیر و 8 نفر کارکنان دانشگاه پیام نور مرکز اهواز از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . داده های پژوهش از طریق پرسشنامه ی پیش ساخته مبتنی بر مدل انتخاب شده ( مدل بومی دانشگاه های ایران) گردآوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . بررسی ها نشان داد که میانگین محاسبه شده برای بعد آمادگی سخت (60/26) ، بعد آمادگی نرم (19/32) ، بعد آمادگی نظارت ، هماهنگی و پشتیبانی (22/22) و میانگین محاسبه شده برای آمادگی یادگیری الکترونیکی بطور کل (06/32) می باشد ، با مقایسه میانگین های محاسبه شده با عدد نرم 50 ، میانگین بصورت معنی داری کوچکتر از عدد نرم 50 بود در نتیجه دانشگاه از نظر تمام گروه های مورد بررسی در تمام ابعاد سه گانه آمادگی سخت ، نرم و نظارت ، هماهنگی و پشتیبانی از سطح پایینی از آمادگی الکترونیکی جهت پیاده سازی یادگیری الکترونیکی برخوردار است . همچنین در بررسی میزان اولویت هر یک از این ابعاد در آمادگی الکترونیکی این دانشگاه ، با توجه به رتبه های بدست آمده از نظر تمام گروه ها این نتیجه حاصل شد : از نظر اعضا هیات علمی ، کارکنان ، مرکز رایانه و دانشجویان بعد آمادگی سخت با رتبه (60/2 ) در اولویت اول ، بعد آمادگی نرم با رتبه (29/2) اولویت دوم و بعد آمادگی نظارت ، هماهنگی و پشتیبانی با رتبه (89/1 ) در اولویت سوم آمادگی الکترونیکی جهت پیاده سازی یادگیری الکترونیکی در دانشگاه پیام نور مرکز اهواز قرار دارند .