یکی از حالات گذرائی که ممکن است برای ترانسفورماتورهای قدرت رخ دهد جریان هجومی می باشد که عوامل زیادی در شدت بروز آن نقش دارند. از جمله مهم ترین آن ها می توان به شار پسماند موجود در ترانسفورماتور یا زاویه ولتاژ اعمال شده به آن در لحظه اتصال به شبکه اشاره نمود که هر دو عامل باعث به اشباع رفتن هسته ترانسفورماتور خواهند شد. به طور کلی راه های زیادی به منظور کاهش جریان هجومی ارائه شده است از جمله مهم ترین آن ها که نیازی به کنترل ندارد، قرار دادن سه پل دیودی مجزا به صورت سری بر سر راه ترانسفورماتور می باشد. در این پایان نامه تلاش شده است در سه فصل سه راه کار متفاوت به منظور بهبود روش قدیمی (سه پل دیودی مجزا) ارائه شود به طوری که در هر روش تعداد دیودها و همچنین مقدار سلف به کار رفته در محدود کننده به طور چشم گیری کاهش یافته است که این امر باعث صرفه جویی اقتصادی ، کاهش مقدار ریپل جریان عبوری از ترانسفورماتور و همچنین کاهش اعوجاج ولتاژ ثانویه و افزایش قابلیت اطمینان مجموعه شده، می تواند توجیه پذیری استفاده از این نوع محدود کننده ها به جای انواع سنتی باشد. جهت اثبات نظریه به صورت عملی، در فصل آخر دو ساختار مختلف به منظور اعمال ولتاژ به ترانسفورماتور با زاویه معین به همراه مدار بهینه سازی شده محدود کننده جریان هجومی با پل دیودی ارائه شده است و پس از طراحی pcb آن دستگاه مورد نظر ساخته شده و نتایج عملی آن ثبت گردیده است همچنین اثر ولتاژ اعمالی را بر روی دامنه جریان هجومی بررسی و نشان داده شده است.