مشاهدات امروزه میدهد اخلاق کار در ایران از وضعیت مطلوبی برخوردار نمیباشد. پژوهشهای انجام گرفته در زمینه ی شناسایی عوامل موثر بر اخلاق کار، اغلب به بررسی تأثیر ویژگیهای فردی پرداخته اند. در این پژوهش سعی بر این شد که علاوه بر تأثیر برخی ویژگیهای فردی، تأثیر تجربه ی معناداری کار در فرد و میزان ارضای نیازهای مختلف فرد در محیط کار(در قالب کیفیت زندگی شغلی)، بر اخلاق کار سنجیده شود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. آزمودنی های تحقیق شامل 188 نفر از کارکنان شرکتهای زیرمجموعه ی وزارت نیرو در استان فارس میباشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از جامعه ی آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان میدهد معنادار بودن کار از نظر فرد و رضایت از ارضای نیازهای سطح بالا(اجتماعی، احترام، خودشکوفائی، دانش و زیبایی شناسی) بر اخلاق کار فرد تأثیر قابل توجهی دارد. از طرفی برای شناسائی دقیق تر عوامل، از سوالات باز در پرسشنامه استفاده شد که نتایج تحلیل پاسخ ها نشان می دهد از نظر کارکنان مهمترین عامل ضعف اخلاق کار، بی عدالتی های موجود در محیط کار میباشد. بنابراین برای بهبود اخلاق کار، توجه به نیازهای سطح بالای کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ البته تبعیض و بی عدالتی های موجود مانع عظیمی در برابر تحقق این هدف میباشد؛ بنابراین تحقق عدالت در محیط های کاری به عنوان یک پیش نیاز بشمار می رود که توجه به آن باید در رأس قرار گیرد.

مشاهدات امروزه می دهد اخلاق کار در ایران از وضعیت مطلوبی برخوردار نمی باشد. پژوهش های انجام گرفته در زمینه ی شناسایی عوامل موثر بر اخلاق کار، اغلب به بررسی تأثیر ویژگی های فردی پرداخته اند. در این پژوهش سعی بر این شد که علاوه بر تأثیر برخی ویژگی های فردی، تأثیر تجربه ی معناداری کار در فرد و میزان ارضای نیازهای مختلف فرد در محیط کار(در قالب کیفیت زندگی شغلی)، بر اخلاق کار سنجیده شود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. آزمودنی های تحقیق شامل 188 نفر از کارکنان شرکتهای زیرمجموعه ی وزارت نیرو در استان فارس می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از جامعه ی آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد معنادار بودن کار از نظر فرد و رضایت از ارضای نیازهای سطح بالا(اجتماعی، احترام، خودشکوفائی، دانش و زیبایی شناسی) بر اخلاق کار فرد تأثیر قابل توجهی دارد. از طرفی برای شناسائی دقیق تر عوامل، از سوالات باز در پرسشنامه استفاده شد که نتایج تحلیل پاسخ ها نشان می دهد از نظر کارکنان مهمترین عامل ضعف اخلاق کار، بی عدالتی های موجود در محیط کار می باشد. بنابراین برای بهبود اخلاق کار، توجه به نیازهای سطح بالای کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ البته تبعیض و بی عدالتی های موجود مانع عظیمی در برابر تحقق این هدف می باشد؛ بنابراین تحقق عدالت در محیط های کاری به عنوان یک پیش نیاز بشمار می رود که توجه به آن باید در رأس قرار گیرد.