رهایی از اتکاء به صادرات شکننده و تک محصولی لزوم حرکت به سوی شناخت استعدادهای صادراتی جدید و برخورداری از مزیت نسبی را تبیین می کند. محصولات کشاورزی از جمله زمینه های مستعد برای تحقق هدف فوق به شمار می آیند. خرما یکی از محصولات مهم صادراتی این بخش طی سال های اخیر است که به منظور برنامه ریزی های مناسب کوتاه مدت و بلند مدت در زمینه صادرات این محصول ، اطلاع دقیق از وقایع آینده لازم و ضروری به نظر می رسد. با توجه به اهمیت پیش بینی، در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها، لذا این مطالعه کوششی در جهت پیش بینی میزان صادرات خرمای ایران با استفاده از روش های پارامتری و ناپارامتری و مقایسه روش های مورد استفاده می باشد. در این مطالعه با استفاده از روش های اقتصاد سنجی arma، garch و روش های هوش محاسباتی، شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک اقدام به پیش بینی میزان صادرات خرمای ایران برای دوره 1395-1389 شد. به منظور انجام بررسی ها از داده های مربوط به دوره زمانی 1388-1346 استفاده گردید. از داده های دوره 1384-1346 به منظور مدلسازی و از داده های 4 سال آخر برای بررسی قدرت پیش بینی استفاده شد. نتایج نشان داد که شبکه عصبی در مقایسه با سایر روش ها از خطای پیش بینی کمتری برخوردار است، بعد از شبکه عصبی الگوریتم ژنتیک دارای کمترین خطا بوده، و معیار های عملکرد نشان دهنده توانایی الگوریتم ژنتیک در پیش بینی میزان صادرات خرما بود. با توجه به برتری شبکه عصبی در پیش بینی میزان صادرات خرمای ایران، پیش بینی های صورت گرفته توسط این مدل روند افزایشی-کاهشی در میزان صادرات خرمای ایران را نشان می دهد.