رسیدن به رشد بالای اقتصادی از جمله اهداف مهمی است که همه اقتصادها در پی دستیابی به آن هستند و دسترسی به آن متضمن داشتن تحلیلی واقع بینانه از اقتصاد کشورها و شناخت بهتر اصول و قواعد موثر بر رشد اقتصادی است. در این میان تحولات جمعیتی در طول زمان به عنوان یکی از مسائل مهم و اثرگذار بر بخش های مختلف جوامع از اهمیت خاصی برخوردار است، به طوری که تحولات جمعیتی می تواند بر سرمایه گذاری، پس-انداز، مصرف، ... و در نهایت رشد اقتصادی اثر گذارد. در این مطالعه به بررسی تأثیر نرخ رشد جمعیت کل و نرخ رشد نسبت جمعیت فعال (64-15 سال) به جمعیت کل بر رشد اقتصادی دو گروه از کشورها (شامل 18 کشور با درآمد سرانه بالا "oecd" و 13 کشور با درآمد سرانه متوسط به بالا "umi") پرداختیم. مبنای نظری مورد استفاده در این تحقیق، مدل نئوکلاسیک سولو-سوان است، که مدل را با در نظر گرفتن رشد جمعیت به صورت متغیر درون زا، تصریح کردیم. داده ها از پایگاه اطلاعات بانک جهانی جمع آوری شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش اقتصادسنجی داده های تلفیقی (panel data) استفاده شده است. نتایج نشان داد، نرخ رشد جمعیت کل بر رشد اقتصادی هر دو گروه از کشورهای مورد مطالعه تأثیر منفی دارد. در نتیجه کنترل رشد جمعیت در هر دو گروه از کشورها توصیه می شود. در مقابل نرخ رشد نسبت جمعیت فعال به جمعیت کل در هر دو گروه از کشورهای مورد مطالعه، بر رشد اقتصادی آنها تأثیر مثبت دارد. کلمات کلیدی: جمعیت فعال – oecd - umi - مدل نئوکلاسیک سولو و سوان - panel data