برقراری رابطه ی جنسی با یک زن بدون رضایت او، از زمان های بسیار دور تاکنون دارای قبح فراوانی در میان اقوام و ملل گوناگون بوده و مجازات هایی برای آن در نظر گرفته می شد. از آن جا که زنای به عنف، تعرض به خصوصی ترین ابعاد زندگی فرد است، لذا علاوه بر ایراد خدشه بر شخصیت و احساسات زن، سبب می شده تا خانواده و اطرفیان زن و جامعه خود را متضرر بدانند. قوانین ایران به صورت بسیار محدود از گذشته تاکنون و همچنین در لایحه ی جدید قانون مجازات اسلامی به تأسی از فقه شیعه تنها به تعیین مجازات زنای به عنف پرداخته و خسارات مادی ناشی از آن را معین نموده است. بنابراین در بعد عنصر مادی و روانی و مفاهیم رضایت، عنف و اجبار و .... و شرایط تحقق آن ها وارد هیچ بحثی نشده و مقرراتی تعیین نکرده و حقوقدانان ایرانی نیز تاکنون در این حوزه به شکل مکتوب و در حوزه نشر و تحقیق ورود ننموده بودند. پژوهشگران و نویسندگان آمریکایی به طور گسترده به مطالعه ی جوانب مختلف این جرم پرداخته و تا حدودی در تغییر قوانین کشورشان موفق بوده اند. قانون جرائم جنسی انگلستان به طور گسترده به شرح و توضیح این جرائم و اتخاذ تدابیری برای پیشگیری از وقوع آن و حمایت از بزه دیدگان این جرم نموده است که مطالعه و بررسی این تحقیقات و قوانین می تواند در اصلاح و تدوین مجدد قوانین ناکارآمد فعلی حقوق ایران در این حوزه ، مفید واقع گردد.