نرخ ارز در اقتصاد هرکشوری که با دنیای خارج ارتباط دارد، یکی از عوامل تعیین قیمت هاست. از طرفی عامل اصلی اثرگذار بر تورم بلند مدت در ایران، عوامل داخلی از جمله نرخ ارز است. انتخاب نظام ارزی، بطور قابل توجهی بر اقتصاد داخلی و تجارت خارجی تاثیرگذار بوده و منابع داخلی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. تغییرات غیرعادی در سیستم ارزی یکی از معضلات اقتصادی هر کشور است که ثبات اقتصادی را با چالش مواجه می کند. در این رساله ارتباط بین تورم و نرخ ارز با تاکید بر نظام ارزی، طی دوره ی(1387-1350)، مورد بررسی قرار گرفته است. اساس کار این رساله استفاده از روش خودرگرسیون برداری، برآورد معادلات بلند مدت، توابع واکنش ضربه ای و تجزیه واریانس است. نتایج آزمون همگرایی یوهانسون حاکی از آن است که تورم و نرخ ارز رابطه ی تعادلی بلند مدت مثبت و معناداری با هم دارند. نظام ارز شناور مدیریت شده، اثر مثبت بر نرخ ارز و تورم دارد. همچنین، استفاده از روش های توابع واکنش ضربه ای و تجزیه واریانس نشان می دهد که شدت تاثیر نرخ ارز و تورم بر یکدیگر با افزایش دوره ی زمانی بیشتر می شود.