کارگزار حمل شخصی است که چگونگی حمل کالا را از طرف مشتری خود طراحی می نماید بدون اینکه خود الزاماً نقش حمل کننده را داشته باشد از همین رو برخی کارگزار حمل را عامل حمل و نقل به شمار آورده اند و از حیث حقوق، وظایف و تعهدات احکام مشابهی را بر آنها بار کرده اند ولی نکته حائز اهمیت تفاوت بین دو نهاد کارگزاری و تصدی به عنوان عامل حمل و نقل است بگونه ای که مهمترین تفاوت آنها از حیث میزان مسئولیت نمود یافته است. وجود انبوه خدمات ارائه شده از سوی کارگزاران سبب ایجاد انقسام بین آنها گردیده است بگونه ای که امروزه وجود کارگزارِ نماینده و کارگزار اصیل گواه بر این مطلب است چرا که با توسعه ی وسایل حمل ونقل هر روز بر میزان خدمات و تعهدات کارگزار افزوده شده و همین امر تقسیم کارگزار اصیل به کارگزار اصیل کریری و غیر کریری را بدنبال داشته است؛ کارگزار اصیل کریری شخصی است که راساً مسئولیت حمل کالا را به عهده می گیرد در حالی که کارگزار نماینده و یا کارگزار اصیل غیر کریری راساً مسئولیت حمل کالا را به عهده نمی گیرد بلکه هر یک حسب مورد متعهد به انجام خدماتی در برابر کارگزار می شوند که تخطی از هر یک از آن وظایف مسئولیت کارگزار متخاطی را به دنبال خواهد داشت. از حیث مسئولیت، میزان مسئولیت هر یک از کارگزاران با توجه به نوع وظیفه ای که به آنها سپرده شده متفاوت است بگونه ای که در هر صورت میزان مسئولیت آنها برابر مقررات فیاتا و آئین نامه های داخل از دو اس.دی.آر متجاوز نخواهد بود.