در مباحث قابلیت اعتماد، معمولاً سیستم ها به دو دسته قابل تعمیر و غیر قابل تعمیر تقسیم می شوند. سیستمی که از زمان صفر شروع به کار می کند نیازمند نگهداری و در صورت بروز هرگونه خرابی در آن به تعمیر نیاز دارد. تعمیر قطعه از کار افتاده می تواند به دو صورت تعویض با قطعه نو(تعمیر کامل) و یا تعمیر آن، صرف نظر از زمان تعمیر و ادامه فعالیت سیستم با همان قطعه قبل باشد(تعمیر مینیمال). فرض کنید بخواهیم عملکرد سیستم را در بازه ای با طول معلوم ارزیابی کنیم، در این صورت مجموعه ای از داده ها در این بازه شامل تعداد تعمیرات و زمان های تعمیر ثبت می شوند. محقق با در اختیار داشتن این مجموعه داده می تواند به توزیع زمان های تعمیر و یا توزیع تعداد تعمیرات و همچنین هرگونه اطلاع درباره پارامترهای توزیع دست یابد. این رساله مشتمل بر هفت فصل می باشد که در فصل اول فرآیند پواسن در ارتباط با فرآیند تعمیر معرفی می شود. در فصل دوم مفاهیم اولیه در مورد ساختار سیستم ها و اجزای آن ها و همچنین فرآیند تعمیرات بیان می شود. در فصل سوم فرآیند تعمیر کامل برای سیستمی تک مولفه ای درون بازه ای تصادفی با طول معلوم بررسی و تابع درستنمایی برای زمان های تعمیر درون این بازه معرفی می شود. میزان اطلاع فیشر نهفته در داده های حاصل از فصل سوم در خصوص پارامترهای مدل و تعیین طول پنجره بهینه و همچنین برآورد درستنمایی ماکزیمم پارامترها به ترتیب در فصل های چهار و پنج ارائه می شوند. در دو فصل آخر عملکرد یک سیستم با تعمیرات مینیمال و یا تلفیقی از تعمیرات کامل و مینیمال مورد بررسی قرار می گیرند.