در دنیای امروز، شیشه های دست ساز به عنوان یکی از رشته های هنری مهم شناخته شده و هنرمندان زیادی در این زمینه مشغول به فعالیت هستند. اما شیشه گری دست ساز در ایران یک رشته فرعی محسوب شده و هنرمندان بسیار اندکی جذب آن می شوند. با توجه به ضعف تولیدکنندگان ایرانی، سپرده شدن بازار کشور به محصولات خارجی و همچنین کمبود پژوهش در خصوص عدم توفیق این حوزه، آسیب شناسی شیشه های دست ساز در دوره معاصر امری ضروری می نماید. در واقع از مهمت رین اهداف این پژوهش یافتن عواملی است که در محدوده زمانی مورد نظر به عدم رشد و گسترش شیشه گری دست ساز در ایران منجر شده است. در پژوهش حاضر موانع رشد شیشه های دست ساز در دو مرحله «تولید» و «بعد از تولید» بررسی شد .در مرحله «تولید» موانع رشد شیشه گری از نقطه نظر مواد اولیه، تجهیزات، سطح علمی تولید کنندگان ، طراحی و نیروی انسانی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله «بعد از تولید» نیز موانع مذکور از نقطه نظر بسته بندی، مکان مناسب نمایش آثار، تبلیغات، بازاریابی، فروش، صادرات و رقابت در عرصه جهانی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه بررسی نتایج تحلیل، از مهم ترین موانع رشد و پیشرفت شیشه های دست ساز در ایران نبود ساختار اولیه و اساسی در هر دو مرحله می باشد. مسائلی مانند مواد اولیه، تجهیزات مدرن ، طراحی و تحصیلات و مسائلی از این دست از حداقل امکاناتی است که شیشه گری دستی ایران برای رقابت در بازارهای داخلی و خارجی به آن نیازمند است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در خصوص جمع آوری اطلاعات، از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در این راستا، پرسش نامه هایی برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان شیشه های دست ساز دو استان تهران و تبریز در نظر گرفته شده است. برای آزمودن اعتبار پایان نامه از آلفای کرونباخ و برای تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها از آزمونهای «فریدمن» و «کا دو» نرم افزار اس پی اس اس استفاده شده است و پس از آن به سوال های پژوهش پاسخ داده شده است.