در پژوهش حاضر که در پنج فصل ارائه شده است در فصل اول به بیان مسأله، هدف، ضرورت و پرسش ها و... پرداخته شده و در فصل دوم، پیشینه ای از مطالعات نشانه شناسی سینما و سینمای کودک گنجانده شده. فصل سوم به بیان چارچوب نظری و مفاهیم پژوهش که نشانه شناسی است اختصاص یافته و سپس در فصل چهارم تحلیل فیلم ها برمبنای نشانه شناسیِ فرهنگی ارائه شده بعد از آن نتایج بدست آمده از تحلیل فیلم ها و پیشنهاداتی در راستای اصلاح الگوهای فرهنگیِ مربوط به کودکان در فصل پنجم ارئه شده است. (اهداف) هدف از این پژوهش ، رسیدن به یک دید کلی و بینش درست نسبت به جایگاه کودک در سینما و از دریچه ی سینما در فرهنگ ایرانی بوده، یعنی کودک وارگی ها را در سینما و فرهنگ ایرانی شناخته و نیز نوع نگرش عامه به کودک در فرهنگ و جامعه ی ایرانی از طریق تحلیل فیلم های درباره ی کودک معرفی شود. (روش اجرا) روش کار تحلیل نشانه شناختی فیلم های ژانر «درباره ی کودکان» است، چرا که در این ژانر به روحیات و عواطف ، مشکلات و دغدغه های کودک پرداخته می شود و از آنجا که معمولاً در این فیلم ها کودکان نقش محوری دارند ، برای مطالعه ی کودک وارگی ها فیلم های این ژانر بهترین گزینه هستند. روش نشانه شناسیِ فرهنگی و نشانه شناسیِ سینما در بررسیِ فرهنگ و کنش های فرهنگی در ارتباط با کودکان و در تحلیل حضور کودک در سینما با کنکاش در حالات ، اشارات و اطوار و نیز رمزگان های بیانی و پیرازبانی ، همچنین رمزگان های پوشاک و خوراک و بازی و... (نتایج) الگوها و گفتمان های مسلطِ فرهنگی درارتباط با کودک را آشکار کرده و در نهایت ما را به این نتیجه رساندند که الگوی کودک آرمانی در فرهنگ ایرانی دارایِ کاستی ها و ایراداتی است که اگر اصلاح شوند ، با وجود پتانسیل های فرهنگی و مذهبیِ جامعه، آتیه ای مطلوب تر را می توان رقم زد، لذا در انتهای این پژوهش پیشنهاداتی در این راستا ارائه شده است.