یکی از چالش های پیش روی رادیوی شناختی، مسأله سنجش طیف و چگونگی تشخیص وجود سیگنال کاربر اولیه است. در این پایان نامه، سنجش طیف پهن باند در شبکه رادیوهای شناختی با مشارکت گره ها مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا مشارکت گره ها در تصمیم گیری یک طیفِ تک باند بر مبنای آشکارساز انرژی، شرح داده شده و روشی برای سنجش طیف به صورت مشارکتی در سیستم های رادیوی شناختی مبتنی بر سنجش اندرسون- دارلینگ ارائه می گردد. برای مقابله با مشکل کاربر مخفی، ترکیب داده های آزمون اندرسون- دارلینگ در یک سناریوی سنجش طیف مشارکتی ارائه می شود که در آن به اطلاعات ارسالی از کاربران ثانویه به سوی مرکز تصمیم، بسته به اهمیت اطلاعاتشان، وزن خاصی اختصاص می یابد. در شبیه سازی ها نشان داده می شود که کارایی این روش سنجش، نسبت به روش آشکارساز انرژی، بهتر بوده و اختصاص بردار وزن در آن کارایی را افزایش می دهد. در ادامه روشی برای سنجش طیف پهن باند ارائه می گردد که با فرض تنک بودن سیگنال کاربران اولیه در حوزه فرکانس و با استفاده از نمونه برداری چند نرخی و با نرخ های کمتر از نرخ نایکوییست انجام می گردند. در این روش به منظور کاهش پیچیدگی محاسباتی که در الگوریتم های سنجش فشرده وجود دارد، از ترکیب دنباله نمونه ها برای آشکارسازی وجود کاربران اولیه استفاده می شود که به مراتب از روش های سنجش فشرده دارای پیچیدگی محاسباتی کمتری است.