جاسوسی از جمله جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی است که ضرر و نتیجه سوء آن مستقیماً متوجه مصالح عالیه ی مملکت و تمامیت سازمانهای سیاسی، استقلال و حیات اقتصادی و اعتبارات مملکتی و نهایتاً آرامش و آسایش عمومی من حیث المجموع می باشد. اگر چه عواقب این جرم خواه ناخواه به طور غیر مستقیم منافع خصوصی و شخصی فرد یا افراد معینی را ممکن است به خطر اندازد ولی در واقع هدف و مجنی علیه مستقیم مرتکب این جرم جاسوسی که از جمله جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی می باشد ملت و یا حکومت است.جرم جاسوسی اولین صدمه اش متوجه مصالح عالیه ی خود کشور می گردد. جرم جاسوسی آنقدر واجد اهمیت است که برابر (بند ب از ماده ی 3 قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 21/7/61 سابق و ماده ی 5 قانون مجازات اسلامی لاحق مصوب 1370) هر ایرانی یا بیگانه که حتی در خارج از قلمرو ایران علیه منافع و تمامیت ارضی و امنیت داخلی و خارجی اقدام نماید باید در دادگاه های ایران مورد محاکمه قرار گیرد. در این پژوهش علاوه بر بررسی جرم جاسوسی در ایران، به سراغ حقوق آمریکا رفته و با بررسی دقیق این جرم در این کشور و در نظر گرفتن عناصر اصلی این جرم و تامل در وجوه افتراق و اشتراک موجود که به تبع آن نقاط قوت و ضعف قوانین دو کشور در این مورد آشکار می شود به تعریفی جامع و منطبق با شرایط فعلی جهانی از این جرم نائل گردیم. واژگان کلیدی: جاسوسی – امنیت – قوانین ایران – قوانین آمریکا- حقوق موضوعه- مطالعه تطبیقی- جرایم علیه امنیت