چکیده هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین توانمند سازی و یادگیری سازمانی درکارکنان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه تهران و تربیت معلم می باشد. جامعه این پژوهش، شامل تمامی کارکنان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه تهران و تربیت معلم بوده است که تعداد آنها برابر 180 نفر می باشد و تعداد نمونه برابر با 108 نفر بوده است. در این پژوهش جهت گرداوری داده ها از پرسشنامه های توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه یادگیری سازمانی شفی (1385) استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها توسط متخصصین و ضریب پایایی کلی پرسشنامه ها توسط آلفای کرانباخ (توانمندسازی 95/0?= و یادگیری سازمانی 96/0?= ) بدست آمد مورد تایید قرار گرفت. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری: کلموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و تحلیل ماتریس همبستگی استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین توانمندسازی در کارکنان برابر با 69.89% و میانگین یادگیری سازمانی برابر با 73.46% است. علاوه براین، بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری (01/0p<، 588/0=r) بدست آمد. با توجه به نتایج حاضر، می توان بیان نمود، سیاست گذاران و مدیران این دو دانشکده قادر خواهند بود از توانمندسازی و تاکید بر پرورش کارکنانی توانمند به عنوان شیوه ای موثر جهت توسعه و بهبود یادگیری سازمانی و ایجاد دانشکده هایی یادگیرنده استفاده نمایند.