سرمایه انسانی و توسعه منابع انسانی از موضوعات کلیدی عصر حاضر تلقی می شوند. در راه حفظ و نگهداشت بلند مدت این سرمایه ها لازم است که مطالعات عمیق و تلاش های موثری صورت پذیرد. از مهم ترین مسائل منابع انسانی که در این عصر مطرح می شود، بی تفاوتی سازمانی کارکنان می باشد. حالتی که مشخصا تحقق یا عدم تحقق اهداف سازمانی یا موفقیت و شکست سازمان برای یک یا گروهی از اعضا تفاوت نکند را "بی تفاوتی سازمانی" نامیده اند. هدف این تحقیق یافتن وضع فعلی بی تفاوتی، علل بی تفاوتی و نهایتاً دستیابی به نظریه مدیریت بی تفاوتی سازمانی در پژوهشگران دانشگاه صنعتی مالک اشتر از زیر مجموعه های وزارت دفاع است. براساس روش تحقیق کیفی نظریه مبنایی، نمونه گیری نظری به عمل آمد و مصاحبه ها انجام شد. کدگذاری باز با توجه به علل بی تفاوتی سازمانی صورت گرفت و در مرحله ی بعد، ارتباط مقولات با یکدیگر مشخص شد تا کدگذاری محوری نیز انجام گردد. در سومین مرحله نمونه گیری انتخابی صورت گرفت و با توجه به علل یافت شده ی بی تفاوتی، از راه های مدیریت بی تفاوتی سازمانی نمونه گیری گزینشی شد. نتایج این تحقیق نشان داد؛ ارزیابی وضعیت فعلی بی تفاوتی سازمانی پژوهشگران با توجه به مشاهدات و مصاحبه ها ی بعمل آمده متوسط است. چنانچه سیاست گذاری های مناسبی در دولت انجام شود و در نتیجه ی آن مدیران متخصص به کار گمارده شوند، اصلاح سیستم ها، فرآیند ها و ساختار، ایجاد سیستم ارزیابی عملکرد مناسب، پاداش و انتصاب و ارتقا و همچنین توجه بیشتر به مسائل مالی پژوهشگران تسهیل و تسریع می گردد . این موارد موجب تدوین برنامه ها و ایجاد جو انگیزشی قوی تر می شود تا به ادراک بهتر پژوهشگران از عدالت سازمانی و اثربخشی خویش منجر شود. این دو ادراک موجب مدیریت مناسب بی تفاوتی سازمانی پژوهشگران خواهد شد.