هر نویسنده و متفکری بر حسب عوامل مختلف فردی و اجتماعی برای ایجاد ارتباط فکری و بیانی با مخاطبان ،سبک خاصی را برای تخاطب بر می گزیند. در این تحقیق سعی شده است ابزار و شیوه های بیانی به کار رفته در«کیمیای سعادت » و« مرصادالعباد » به عنوان دو اثر مهم در حوزه تعلیمی _ عرفانی مشخص شود وسپس وجوه اشتراک و افتراق قالب ها و چهاچوبهای موجود در این دو اثر آشکار گردد.ومشخص شود که کدامیک از نویسندگان این دو اثر در بهره گیری از عناصر بیانی جهت اقناع مخاطب عامه موفق تر بوده است. برای دست یابی به این امر ،ابتدا کیفیات گوناگون سبک گفتاری امام محمد غزالی به سبب سبقت زمانی آن بر مرصادالعباد در فصل اول و در سه بخش نگرشهای اجتماعی ،روشهای بیانی ،ابزارهای هنری که خود شامل سه قسمت صنایع بدیع لفظی ومعنوی ،بیان و معانی است،بررسی شد.به همان ترتیب در فصل دوم به بررسی شیوه های بیانی مزصادالعباد مبادرت شد.در نهایت پس از طی مرحله بررسی ،به تطبیق راهکارهای گفتگویی و ابزارهای زبانی دواثر و مشخص کردن نتایج آن پرداخته شد.