نام پژوهشگر: محمد حسین غلام زاده چیتگر

بررسی تغییرات ضریب هدایت هیدرولیکی سدهای تأخیری پاره سنگی و تأثیر آن بر روندیابی سیل در جریان همراه با رسوبات معلق چسبنده
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1389
  محمد حسین غلام زاده چیتگر   جمال محمد ولی سامانی

در سالهای اخیر، سدهای پاره سنگی برای مدیریت حوزه و کنترل سیل مورد توجه قرار گرفته است. مزیت مهم این نوع سازه ها علاوه بر بخش هیدرولیکی، در سازگاری کامل آن ها با طبیعت و محیط زیست است. رابطه دارسی در محیط های متخلخل سنگریزه ای دارای اعتبار نمی باشد. نیروی تراوش، شبکه جریان تراوش و مقدار تراوش در سدهای سنگریزه ای با عدد رینولدز تغییر می کند و مقدار تراوش بسیار بیشتر از محیط هایی است که قانون دارسی در آن ها معتبر است که این هدف از ساخت سدهای سنگریزه ای می باشد. این تحقیق با انجام آزمایشاتی روی دو نمونه مستطیل شکل از سد پاره سنگی آزمایشگاهی به طول 70 و100 سانتی متر و ارتفاع و عرض 30 سانتی متر در فلوم آزمایشگاهی با استفاده از سنگدانه هایی به قطر متوسط 5/14 و 21 میلیمتر انجام گرفت. از خاک رس که از الک شماره 400 (038/0 میلیمتر) عبور داده شده بود جهت تولید جریان آب-رسوب استفاده شد. توصیف جزئی رفتار رسوبات ریزدانه چسبنده یک موضوع بسیار پیچیده می باشد و شبیه سازی حرکت رسوبات چسبنده بطور شدیدی تحت تأثیر خواص ماکروسکوپی از سیستم آب-رسوب می باشد. بعد از انجام آزمایشات، نمودار مربوط به هر جدول داده ها رسم و مشخص شد که ضریب تغییرات هدایت هیدرولیکی از رابطه نمائی پیروی می کند. سپس با کمک آنالیز ابعادی و استفاده از نرم افزار sas، روابطی برای ضریب تغییرات هدایت هیدرولیکی به دست آمد. ارزیابی این روابط با استفاده از داده‎های آزمایشگاهی انجام شد و تفاوت مقدار محاسبه‎ای و مقدار مشاهده‎ای بررسی شد و به صورت نمودارهایی نشان داده شد. درصد خطای تخمین محاسبه شده برای این روابط نشان داد که رابطه خطی دارای خطای کمتری نسبت به رابطه لگاریتمی می باشد. همچنین حساسیت روابط نسبت به پارامترهای مختلف بررسی شد و مشخص شد که روابط نسبت به پارامتر غلظت حساس تر می باشند. در انتها نیز با کمک روندیابی سیل در سدهای پاره سنگی، هیدروگراف خروجی رسم شده، تأثیر ضریب تغییرات هدایت هیدرولیکی روی هیدروگراف خروجی بررسی و به صورت نمودارهایی نشان داده شد.