نام پژوهشگر: محمد جواد سلمانی زارچی

شخصیت پیامبر(ص) در شعر معاصر عرب در50 سال اخیر
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی 1390
  محمد جواد سلمانی زارچی   سید محمد باقر حسینی

این پایان نامه پژوهشی پیرامون "شخصیت پیامبر(ص) درشعر معاصر عرب در 50 سال اخیر" است که در دو بخش تقسیم شده .بخش اول به تعریف مدح و مباحث مرتبط به آن از جمله مدح نبوی درعصور مختلف ادبیات عرب اختصاص داده شده است. بخش دوم که اساسی ترین قسمت این پایان نامه است به صفات باطنی و ظاهری پیامبر(ص) و همچنین فضائل و کرامات اخلاقی او از خلال روایات و احادیث و قرآن و اشعار شاعران 50 سال اخیر مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. نتیجه کل بحث نشان می دهد که شاعران و ادبای معاصر در اشعارشان بیشتر به ذکر صفات باطنی و معنوی پیامبر اسلام (ص) که در احادیث و روایات و قرآن اشاره شده ، روی آوردند و به صفات ظاهری پیامبر(ص) توجه ای نکرده اند.

نقد و تحلیل استشهاد نحویان به شعر قدیم و قرآن کریم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  محمد جواد سلمانی زارچی   حسن عبداللهی

قرآن کریم و شعر قدیم عربی، از مهمترین مصادر استشهاد در زبان عربی بشمار می آید که نحویان در توجیهه وتدوین بسیاری از قواعد صرفی و نحوی از آن استفاده می کردند. با توجه به اینکه پایه و اساس قواعد صرف و نحو مبتنی بر سخن قدیم عرب اعم ازشعر و نثر و نیز آیات قرآن کریم است، نحویان از میان منهابع استشههاد در نحهو متفهاوت عمهل کردند. بدین معنا که برخی بیشتر شعر قدیم را برای توجیه قواعد نحو برگزیدند و برخی دیگر، سایر منابع استشهاد از جمله قرآن کریم را برای این کار مناسب می دیدند. ما در این رساله در پی آنیم تا جایگاه قرائت های قرآن کریم و شعر قدیم را در بین مصادر استشهاد نحویان تبیین نماییم و برای نقد و بررسی این موضوع مباحث خود را در چهار بخش تقسهیم نمهوده ایم: 1 علم نحو و مکاتب نحوی بصره و کوفه - 2 بررسی مهمترین منابع استشهاد نحویان - 3 تبیین معیارهای اعتبار شهواهد -نحوی با توجه به دیدگاههای نحویان و میزان اعتبار شعر قدیم به عنوان یکی از منابع استشهاد با توجه به معیارها و مهلا های استشهاد نحویان 4 میزان استناد نحویان به آیات قرآن کریم و چگونگی رویکرد نحویان بهه هنگهام تعهارا قاعهد هی - نحوی با قرائت های قرآنی.