چکیده: هدف: هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین فرسودگی شغلی و سخت روئی شاغلین در خدمات پرستاری با دلزدگی می باشد. روش: پژوهش حاضر، یک بررسی توصیفی-تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه پرستاران مرد و زن شاغل در خدمات پرستاری مجتمع بیمارستانی امام خمینی در سال 1390 می باشد، که تعداد 150 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با تخصیص متناسب به اندازه طبقه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این بررسی ازسیاهه فرسودگی شغلی مسلشو همکاران (mbi)، سیاهه سخت روئی کوباسا (1984)و سیاهه دلزدگی زناشویی (cbm) استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین فرسودگی شغلی و دلزدگی زناشویی رابطه وجود داردp<0/05)،(p<0/01. همچنین نتایج نشان داد بین خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و دلزدگی زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد p<0/05)،(p<0/01.و این در حالی است که بین عملکرد شخصی و دلزدگی زناشویی رابطه معناداری یافت نشد. همچنین نتایج نشان داد بین سخت روئی و دلزدگی زناشویی رابطه معکوس وجود دادp<0/05)،(p<0/01. و بین تعهد، چالش، کنترل و دلزدگی زناشویی نیز رابطه معکوس و معنادار وجود داردp<0/05)،(p<0/01.همچنین نتایج حاکی از این است که بین سخت روئی و فرسودگی شغلی نیز رابطه معکوس وجود داردp<0/05)،(p<0/01. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشانگر آن است که بین فرسودگی شغلی و سخت روئی شاغلین در خدمات پرستاری با دلزدگی زناشویی رابطه معنادار وجود دارد. واژه های کلیدی: فرسودگی شغلی، سخت روئی، دلزدگی زناشویی، پرستار