این پایان نامه شامل ترجمه و تحلیل ادبی موضوعی اشعار پانزده نفر از شاعران تازی گوی ایرانی است که از کتاب ارزشمند« دمیه القصر و عصره اهل العصر» تألیف ادیب نام آور ایرانی در سده پنجم هجری« ابوالحسن باخرزی» گرفته شده، و جنبه های ادبی- بلاغی و محتوایی آن مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش همچنین به ذکر موارد فراوانی در زمینه بلاغت و صرف و نحو پرداخته و استعدداد و مهارت ایرانیان را در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی را به نظاره گذاشته است. روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانه ای و با استفاده از کتب، منابع و فرهنگ نامه های معتبر گوناگون بوده است