امروزه در اکثر سازمانها، با توجه به تنوع بازار از لحاظ جغرافیای محیطی، مسافت، سلایق مشتریان و ...، نحوه انجام امور دستخوش تغییرات زیادی شده است. به همین نسبت نیز معنی و مفهوم کار و اشتغال با تعاریف سنتی آن تفاوت بسیاری نموده است. یکی از تعاریف نسبتاً جدید که می توان به آن اشاره نمود دورکاری یا کار از راه دور می باشد. دورکاری را می توان شیوه ای برای انجام کار دانست که شامل فرآیند گسترده ای از ادغام فناوری اطلاعات (it) و ارتباطات می باشد. پدیده "دورکاری" در کشور ما پدیده ای نسبتاً نوظهور بوده و تجربه زیادی در این زمینه در دست نیست و برای اجرای آن می بایستی تحقیقاتی صورت گیرد. لذا تحقیق حاضر با انگیزه بررسی امکان سنجی اجرای دورکاری در دفتر تبلیغات اسلامی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی و از لحاظ نوع پیمایشی است. روش جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه پرسشنامه و بررسی اسناد و مدارک است. با این امید که تحقیقاتی از این قبیل به روشن شدن عوامل و امکانات مورد نیاز جهت اجرایی شدن این امر و بررسی نقاط قوت و ضعف راهکار اجرایی آن در سازمانها کمکی هر چند کوچک بنماید.