هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی پاسخ برخی از هورمون های آنابولیک و کاتابولیک نسبت به دو نوع برنامه تمرین مقاومتی سبک با انسداد عروق(lro) و تمرین مقاومتی شدید بدون انسداد عروق(hr) بود. روش تحقیق: طرح تحقیق متقاطع بود که با همکاری 14 داوطلب دختر جوان دانشجو، در سه حالت کنترل (c)، lro و hr انجام شد. ورزش مقاومتی با شدت کم با 1rm 30-20% و 3 ست تا خستگی، هم چنین با استراحت 5-3 دقیقه بین حرکات انجام شد و شامل سه حرکت هاگ پا، اکستنشن پا و پرس پا بود. ورزش مقاومتی با شدت زیاد با 1rm80-70% انجام شد که هر آزمودنی هر تمرین را مانند گروه دیگر ولی بدون انسداد عروق اجراکرد ولی گروه کنترل هیچ تمرینی انجام نداد. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و نیم ساعت بعد از ورزش برای تعیین غلظت هورمون رشد ، انسولین، گلوکز، لاکتات، کورتیزول، تستوسترون و هماتوکریت گرفته شد. برای تحلیل داده ها در حالت های سه گانه از آنالیز واریانس یک طرفه بر تفاضل نمرات (anova) و آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و سطح معنی داری 050/0> p استفاده شد. یافته ها: ورزش مقاومتی hr و lro با توجه به) 050/0> (p باعث افزایش لاکتات به طور معنی داری شد. هم چنین ورزش مقاومتی hr و lro باعث افزایش نزدیک به معنی داری (055/0=p) هورمون رشد بلافاصله بعد از پروتکل شد. ولی در مقادیر تستوسترون، کورتیزول، انسولین و گلوکز پس از اجرای پروتکل در هیچ زمان تغییر معنی داری مشاهده نشد) 050/0> (p. نتیجه گیری: در مجموع این مطالعه نشان داد ورزش مقاومتی lro اثرات مشابه تمرین مقاومتی hrروی هورمون رشد و لاکتات) 050/0> (pداشت. هم چنین هر دو نوع پروتکل روی مقادیر تستوسترون، انسولین، گلوکز و کورتیزول تأثیر نداشت) 050/0.(p > بر اساس نتایج این مطالعه می-توان گفت تمرین قدرتی با انسداد عروق با شدت کم به اندازه تمرین قدرتی با شدت زیاد و بدون انسداد عروق روی تغییر پاسخ های هورمونی و فاکتورهایی مانند لاکتات (که می توانند باعث افزایش قدرت و هایپرتروفی) تأثیر داشته باشد. واژه های کلیدی : تمرین مقاومتی، انسداد عروق، هورمون تستوسترون هورمون رشد، هورمون انسولین و هورمون کورتیزول.