هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد منطقی، هیجانی- رفتاری در بهبود مدیریت هیجانات منفی کودکان بی سرپرست و بد سرپرست شهر مشهد بود. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نما است. جامعه آماری در این پژوهش عبارت است از کلیه کودکان بی سرپرست و بدسرپرست با دامنه ی سنی 9-12 سال شهر مشهد که بهر دلیلی توسط سازمان بهزیستی خراسان رضوی به عنوان بی سرپرست و بدسرپرست به مراکز نگهداری ارجاع داده شده اند. بدین منظور 19 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی(10نفر) و گروه کنترل نما(9نفر) گمارش شدند. گروه آزمایشی به مدت 12جلسه (5/1ساعته) تحت آموزش گروهی منطقی- هیجانی، رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل نما به مدت 7جلسه (1ساعته) همراه درمانگر به بازی و تماشای تلویزیون و... پرداختند. قبل از شروع مداخله و پس از آن هر دو گروه پرسشنامه مدیریت هیجان کودک و باورهای منطقی کودکان را تکمیل کردند. با توجه به نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و تی مستقل ، آموزش گروهی مبتنی بر rebt در مدیریت خشم و اندوه و افزایش باورهای منطقی کودکان بی سرپرست موثر بود. اما با انجام آزمون تی مستقل بین دو گروه در مدیریت نگرانی تفاوت معناداری مشاهده نشد و این رویکرد در مدیریت نگرانی کودکان بی سرپرست موفق نبود.