شرط مارشال – لرنر بیان می کند که اگر مجموع کشش های صادرات و واردات برای کشوری بزرگتر از واحد باشد، افزایش نرخ ارز سبب بهبود تراز تجاری خواهد شد. پس اگر شرط مارشال - لرنر وجود داشته باشد، کاهش ارزش پول ملی موجب بهبود تراز پرداخت ها و رونق اقتصادی می شود در حالی که در عدم وجود این شرط، کاهش ارزش پول ملی اثرات نامطلوبی بر اقتصاد خواهد گذاشت و صرفا به افزایش سطح قیمتها دامن خواهد زد. به دلیل اهمیت بالای سیاست های ارزی هدف مطالعه ی حاضر، بررسی و تحلیل شرط مارشال – لرنر در اقتصاد ایران می باشد و تفاوت موجود بین مطالعه ی حاضر با مطالعات قبلی این است که مطالعات قبلی عمدتا ایستا بوده و مجموع کشش های صادرات و واردات را ثابت فرض کرده اند. در حالی که این مطالعه می خواهد نشان دهد که مجموع کشش های صادرات و واردات ثابت نیست بلکه در طول زمان متغیر می باشند. در این تحقیق با استفاده از داده های سالانه ایران طی دوره 1386-1338 توابع صادرات و واردات با استفاده از روش ardl تخمین زده شد و وقفه بهینه اثرگذاری نرخ ارز بر میزان صادرات و واردات تعیین گردیده و سپس کشش های صادرات و واردات نسبت به نرخ ارز در این وقفه های بهینه محاسبه گردید. در نهایت با استفاده از تعریف متغیرهای مجازی نشان داده شد که این کشش ها در طول زمان ثابت نیستند.