آیا با مطالعه نقوش پارچه در دوره ساسانی، به عنوان نمونه ای از حیات هنری این دوره، می-توان رابطه ای منطقی بین هنر نساجی این دوره و باورها و عقاید موجود و غالب آن زمان ملاحظه کرد؟ چگونگی این رابطه پرسشی است که در این پایان نامه سعی شده به آن پاسخ داده شود. با مطالعه بر روی اوضاع اجتماعی، سیاسی، مذهبی و اقتصادی و هنری دوره ساسانی اوضاع کلی فرهنگی آن دوره تا حدودی روشن می گردد و تا حدی این امکان فراهم می آید که فضای حاکم و روحیه هنری آن زمان را که در آثارش انعکاس یافته بازسازی نمود. با تکیه بر روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و با بکار گیری فنون مطالعات کتابخانه ای و با مشاهده آثار باقی مانده از آن دوره و نیز بهره گیری از طیفی از منابع حوزه مطالعات اجتماعی و فرهنگی، وجود رابطه معنادار میان باورها و طرح پارچه دوره ساسانی به شرح ذیل مشخص گردید. نقوش پارچه این دوره در سه محور متجلی شده اند: الف) نقوش جانوری که برگرفته از آئین های آن دوره به خصوص آئین زرتشت و مهر و حتی آئین های شاهنشاهی باستان هستند. ب) نقوش هندسی که برگرفته از فلسفه تقارن و توازن و نظم هستند. ج) نقوش گیاهی نیز مبتنی بر آئینهای مرتبط با فردوس و مینوی زرتشت و آئین مهر و آناهیتا می باشند.