حافظه ی کلامی، عوامل موثر بر آن و رابطه ی آن با زبان در حیطه ی روان شناسی زبان قرار می گیرد. حافظه و در نتیجه ی آن زبان آموزی تحت تأثیر عوامل محیطی متفاوتی است که می توان از صدا به عنوان یکی از این عوامل محیطی یاد کرد. در این مطالعه از دو نوع صدا بهره جستیم یکی صدای نوفه و دیگری صدای سخن معنی دار نامرتبط، که سعی شده است تأثیر تمایز احتمالی آن نیز بررسی شود. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی و شناخت موانع استفاده ی بهینه از حافظه است تا با استفاده از آن به بهترین شکل از توانمندی های حافظه و متعاقب آن کارکردهای زبانی خود بهره مند شویم. در این پژوهش در پی یافتن پاسخ برای این سوالات هستیم که میزان یادآوری فوری کلمات در محیط نوفه و محیط سخن معنی دار نامرتبط در مقایسه با محیط سکوت، برای زنان و مردان به چه صورت است و آیا تفاوت معناداری بین دو محیط نوفه و سخن معنی دار نامرتبط وجود دارد یا خیر. در فرضیه ها مزیت و برتری برای زنان عنوان شده است. در پژوهش حاضر بعد از انتخاب تصادفی آزمودنی ها و گمارش آن ها در همه ی گروه ها که شامل گروه کنترل و گروه های آزمایشی مورد نظر است و پس از کنترل متغیرهای مزاحمی چون سن و میزان حساسیت پذیری به صدا، متغیر مستقل یعنی سروصدای مداوم نوفه و صدای سخن معنی دار نامرتبط به گروه های آزمایشی مربوطه ارائه گردید و اثر آن ها بر متغیر وابسته که همان عملکرد آزمودنی بود مورد مطالعه قرار گرفت. با انجام یک پیش- تست و انتخاب آزمودنیها، سه آزمون در سه جلسه، از هر آزمودنی به صورت کاملاً مجزا گرفته شد. در پایان با استفاده از برنامه ی spss داده ها تحلیل شد و نتایج به دست آمده حاکی از رد فرضیه ی خنثی بودن صدای محیط برای زنان بود به این معنی که زنان نیز مانند مردان بین محیط نوفه یا محیط صدای سخن معنی دار نامرتبط و محیط سکوت تفاوت قائل می شوند. تفاوت ایجاد شده بین دو محیط نوفه و صدای سخن معنی دار نامرتبط در زنان، تفاوتی معنی دار است اما این تفاوت در مورد مردان صدق نمی کند؛ یعنی تأثیر نوفه در مردان متفاوت از تأثیر سخن معنادار نامرتبط بر آنان نیست.