رئالیسم به معنای واقع گرایی است ، اما از آنجا که کلمه واقعیت تعابیر متفاوتی و متناقضی را القا می کند ، لذا این عنوان در حوزه هنر اشکال متنوعی را بوجود آورده است . در نگارگری ایرانی کمال الدین بهزاد و شاگردانش گونه ای از واقع گرایی را به تصویر می کشند . اما شیوه ی رئالیسم اروپایی از اواخر دوران صفویه کم کم به نقاشی ایرانی رسوخ کرده و در دوران قاجار با سفر چندی از هنرمندان ایرانی به اروپا و بازگشتشان به ایران این شیوه از نقاشی به تثبیت می رسد . پژوهش پیش رو بر پایه توصیفی – تاریخی و بر مبنای بهره گیری ازمنابع مکتوب و مطالعات کتابخانه ای تألیف شده است ؛ در ابتدا به تعریفی از رئالیسم و رئالیسم اروپا یی و شاخه های متنوع آن پرداخته ، سپس این پژوهش با هدف شناخت و بررسی نقاشی رئالیسم در ایران ، به نحوه ی ورود این شیوه به این سرزمین و برداشت نقاش ایرانی ازهنر بازنما در غرب طی سه دوره قاجار، دهه شصت و دوران معاصر پرداخته است .