دغدغه پژوهش حاضر، دغدغه چندین دهه ای کشورهای در حال توسعه برای مقابله با جریان خبری کشورهای توسعه یافته و ارائه روایتی دیگر از رویدادهاست. تلاش های کشورهای در حال توسعه از دهه 1970 میلادی به صورت جدی در سطح ملی و محافل بین المللی دنبال شده است. پس از چندین دهه به نظر می رسد کشورهای در حال توسعه به لحاظ سخت افزاری موفق به برداشتن گام هایی در جهت برطرف ساختن دغدغه خود در قبال جریان نابرابر اخبار شده اند، اما ارزیابی های برخی محققان نشان می دهد که به لحاظ نرم افزاری این دغدغه همچنان پابرجاست، چرا که رسانه های ایجاد شده توسط کشورهای در حال توسعه، هنوز به لحاظ دستورکار و چارچوب بندی وقایع تحت تأثیر رسانه های کشورهای توسعه یافته قرار دارند (بحث سی ان ان زدگی). تحقیق حاضر در واقع بحث سی ان ان زدگی را در چارچوب بندی رویدادهای اعتراضی کشورهای عربی به آزمون می گذارد و این مسئله را دنبال می کند که آیا شبکه های ضدجریان در بازنمایی رویدادهای کشورهای عربی تحت تأثیر شبکه های اصلی قرار دارند و یا خیر، در راستای تلاش های کشورهای در حال توسعه برای مقابله با جریان نابرابر اخبار، برخی از این تلاش ها به نتیجه رسیده و شبکه های ضدجریان برای بازنمایی دیگرگونه از رویدادها و مطابق با ارزش های جوامع خود موفق بوده اند. در حقیقت این پژوهش به دنبال شناخت تفاوت ها و شباهت های شبکه های ضدجریان (پرس تی وی و الجزیره) و جریان اصلی(سی ان ان و بی بی سی ورلد) در برجسته سازی و چارچوب بندی اخبار اعتراضات مردم مصر، لیبی و بحرین است. این تحقیق در سنت تحقیقات با روش های تلفیقی متوالی انجام گرفته است. بدین صورت که ابتدا بخش کمی تحقیق، تحلیل محتوای کمی، و سپس بخش کیفی تحقیق، تحلیل روایت، به مورد اجرا گذاشته شده است. روش نمونه گیری در بخش کمی تحقیق احتمالی چندمرحله ای است که در نهایت از هر شبکه و برای هر رویداد 44 ساعت (2 روز آماری) و برای تمام شبکه ها 24 روز انتخاب و کدگذاری شده است. در بخش کیفی تحقیق، که برای توضیح نکات مبهم نتایج کمی تحقیق و پرسش های پیش آمده طراحی و اجرا شده، نمونه گیری هدفمند صورت گرفته است؛ بدین منظور از هر یک از شبکه ها و برای هر رویداد یک بسته خبری، که معرف عملکرد حرفه ای آن شبکه به نظر می رسید باشد، و در مجموع 12 بسته خبری انتخاب شده است. یافته ها نشان می دهد که جریان اصلی و ضدجریان به لحاظ در اولویت قرار دادن مسائل بسیار با یکدیگر متفاوتند و در این مورد، این دو را می توان تا حدودی از هم متمایز کرد؛ شبکه های جریان اصلی بیشتر از شبکه های ضدجریان تحولات مصر و لیبی را پوشش داده اند و همچنین شبکه های ضدجریان درباره بحرین متفاوت عمل کرده و بیشتر از شبکه های جریان اصلی تحولات اعتراضی این کشور را پوشش داده اند. در عین حال، بررسی های بیشتر نشان داد، تفاوت میان جریان اصلی و ضدجریان در اصل ناشی از تفاوت میان شبکه هاست. در حقیقت، این شبکه پرس است که در تعداد مطالب خود تفاوتی آشکار با سه شبکه دیگر دارد و الجزیره از این نظر بیشتر به شبکه های جریان اصلی نزدیک است. به طور کلی می توان گفت که رفتار شبکه های خبری ضدجریان در چارچوب های عام تا حد زیادی متأثر از شبکه های جریان اصلی است، ولی در چارچوب های خاص نمی توان با قاطعیت در مورد تأثیر یا عدم تأثیر جریان اصلی بر ضدجریان سخن گفت؛ بلکه ترکیبی از عوامل چون خط مشی های رسانه ای، ساختار مالکیت و نیز با درجه تعیین کنندگی بیشتر، رویکرد کشورهای مبدأ شبکه ها در نحوه پوشش رویداد اثرگذارند. کلیدواژه: چارچوب بندی، تلویزیون های خبری جریان اصلی، تلویزیون های خبری ضدجریان، سی ان ان زدگی، تحولات اعتراضی کشورهای عربی، چارچوب های عام، چارچوب های خاص

تأثیر فرهنگ سازمانی بر اعضای سازمان به حدی است که می توان با بررسی زوایای آن، نسبت به چگونگی رفتار، احساسات، دیدگاه ها و نگرش اعضای سازمان پی برد و واکنش احتمالی آنان را درقبال تحولات مورد نظر ارزیابی، پیش بینی وهدایت کرد. با اهرم فرهنگ سازمانی، به سادگی می توان انجام تغییرات را تسهیل نمود و جهت گیری های جدید را در سازمان پایدار کرد. همچنین رضایت شغلی به عنوان یک شاخص مهم در رفتارسازمانی مطرح است و فرهنگ سازمانی قادر است نقش فزآینده ای برآن داشته باشد. به طوری که در پژوهش های مربوط به حوز? رفتارسازمانی بیشترین تحقیقات در مورد رضایت شغلی صورت پذیرفته است. این پژوهش در پی بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی با رضایت شغلی کارکنان شبکه بین المللی خبر است. به عبارت دیگر این تحقیق، در پی شناخت نوع فرهنگ سازمانی حاکم بر شبکه بین المللی خبر است تا مشخص کند آیا این نوع فرهنگ بررضایت شغلی کارکنان این رسانه تأثیرگذار است یا خیر؟ به همین منظور از نظریه فرهنگ سازمانی دنیسون جهت مشخص کردن نوع فرهنگ سازمانی و از شاخص توصیف شغلی اسمیت، کندال و هالین برای مشخص کردن رضایت شغلی کارکنان شبکه خبر استفاده شده است. براساس نظریه دنیسون فرهنگ سازمانی با چهار شاخص اصلی شامل: درگیرشدن درکار، سازگاری (ثبات و یکپارچگی)، انطباق پذیری و در نهایت رسالت سازمانی سنجیده می شود. همچنین براساس شاخص توصیف شغلی اسمیت، کندال و هالین، رضایت شغلی با پنج شاخص اصلی که شامل: نفس کار، سرپرست، رفتارهمکار، ارتقاء و نهایتاً سیستم پرداخت حقوق است مورد سنجش قرارمی گیرد. در این پژوهش از روش پیماش استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارکنان شبکه خبر به غیر از افرادی است که شغل های خدماتی، نگهبانی و نظافت را عهده دارند. بازه زمانی این پژوهش سال 1391 هجری شمسی است. روش نمونه گیری، به صورت تمام شماری است. حجم نمونه نیز 440 نفر را شامل می شود که با توزیع دو پرسشنامه (فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی) بین کارکنان، جمعاً 204 نفر (حدود 50 درصد) از آنها هر دو پرسشنامه را به طور کامل، تکمیل و تحویل دادند. یافته های تحقیق نشان می دهدکه رابطه معناداری بین فرهنگ سازمانی با رضایت شغلی کارکنان شبکه بین المللی خبر وجود ندارد. همچنین باتوجه به یافته های تحقیق، درمجموع می توان گفت که، فرهنگ سازمانی شبکه خبر قوی و قوی رو به بالاست و رضایت شغلی کارکنان این شبکه متوسط به بالا است. اما باید یادآوری کرد که از بین شاخص های اصلی فرهنگ سازمانی شاخص درگیرشدن درکار که میزان آن برابر با (874/0) است کمترین مقدار و شاخص رسالت با مقدار (930/0) بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده اند. همچنین از بین شاخص های اصلی رضایت شغلی کمترین میزان مربوط به شاخص حقوق با مقدار (349/0) و بیشترین مقدار مربوط به شاخص کار با اندازه (785/0) می باشد.