چکیده واکداری از جمله مشخصه های واجی است که در میان مباحث گوناگون آواشناسی بیشترین بحث ها را به خود اختصاص داده است. مطالعات پیشین نشان داده است که در جایگاه میان واکه ای دو سرنخ اصلی مربوط به منطقه گیرش عبارتند از طول گیرش و طول واک در محدوده گیرش. در پژوهش حاضر با بهره گیری از روش شناسی آواشناسی صوت شناختی به بررسی واک داری در همخوانهای گرفته پرداخته شد. بدین منظور با طراحی آزمون تولیدی دو سرنخ طول واک و طول گیرش در جایگاه میان واکه ای مطالعه شد. تأثیر تکیه نیز به عنوان یکی از عوامل زبرزنجیری بر طول گیرش نیز بررسی گردید. به این منظور ?? کلمه، هر کدام ? بار توسط ?? شرکت کننده تولید شد. پس از تجزیه و تحلیل صوت شناختی و آماری داده ها مشخص شد که طول گیرش در تمام همخوان های گرفته و طول واک تنها در همخوان های سایشی و انسایشی واکدار و بیواک تفاوت معناداری داشته و به عنوان یکی از عوامل صوت شناختی تمایز واکداری در این همخوانها در نظر گرفته میشوند. این در حالی است که تکیه بر طول گیرش همخوانهای واکدار و بیواک تفاوت معناداری ایجاد نکرد. کلید واژه ها: طول گیرش، طول واک، طول بست، واکداری و بیواکی، صوت شناسی (آکوستیک)، همخوانهای گرفته.