یکی از جدیدترین معیارهای ارزیابی عملکرد شرکت‏ها معیار ارزش افزوده اقتصادی است. این معیار متأثر از کلیه تصمیمات و فعالیت‏های شرکت، نظیر تصمیمات سرمایه‏گذاری، فعالیت‏های تحقیق وتوسعه، تقسیم سود، نرخ بازده سرمایه، تصمیمات مربوط به تأمین مالی و نرخ هزینه سرمایه است. ارزش افزوده اقتصادی با ارزش بازار شرکت در ارتباط است، چرا که ارزش سهام تابعی از ارزش‏های افزوده اقتصادی آتی پیش‏بینی شده می‏باشد. بر اساس این معیار، ارزش یک شرکت به دو عامل بستگی دارد: 1-بازده سرمایه به‏کار گرفته شده شرکت و 2- هزینه سرمایه به‏کار گرفته شده شرکت. بنابراین، تفاوت بین ارزش افزوده اقتصادی و سایر معیارهای ارزیابی عملکرد در این است که تلاش می‏شود تا هزینه کلیه منابع تأمین مالی در نظر گرفته شود. هدف از این پژوهش، مقایسه بازده پرتفوی‏های ایجاد شده بر اساس استراتژی‏های ارزش افزوده اقتصادی، نسبت سود به قیمت و ارزش دفتری به ارزش بازار سهام شرکت‏ها است. واینکه آیا نسبت ارزش افزوده اقتصادی به ارزش بازار سهام در مقایسه با دو نسبت دیگر قادر به ایجاد ارزش بیشتری برای سهامداران است؟ به منظور پاسخگویی به این سوال، نمونه‏ای تصادفی از شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار انتخاب و آزمون‏های آماری t و یومان ویتنی به اجرا در‏آمد. نتایج هر دو آزمون پارامتریک و ناپارامتریک از نبود تفاوت بین بازده پرتفوی های استخراج شده از سه روش مختلف و همچنین نبود تفاوت بین بازده پرتفوی تشکیل شده داخلی از هر یک از سه روش حمایت نموده است. بنابراین بازده پرتفوی تشکیل شده از سه روش: نسبت سود به قیمت، ارزش دفتری به ارزش بازار سهام و ارزش افزوده اقتصادی به ارزش بازار سهام تفاوت معناداری ندارند. به بیان دیگر بازده ده پرتفوی تشکیل شده از سه روش تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند.