قصه یکی از وجوه اعجازآمیز قرآن است. قصه های قرآن با به کار گرفتن فنون و شگردهای جالب داستانی، پندآموزی از مسائل حکمی و اعتقادی بلند را برای نیوشندگان سخن حق آسان و لذت-بخش نموده اند . ساختار و شکل قصه در قرآن به گونه ای است که گویی در مقابل دید? شنودگان در حال جریان است، درست مانند صحن? یک نمایش. و شنونده و خواننده خود را درون این صحن? متحرک و پرکشش احساس می کند. لذا، بسیاری از قصه های قرآن ـ علی رغم کوتاه بودن ـ قابلیت دراماتیک فراوانی دارند. از جمله دو داستان طالوت و داستان حضرت لوط (ع). بنابراین نسبت میان عناصر و ساختار دراماتیک با دو داستان مذکور، به عنوان سوال اساسی در این پژوهش مطرح گشته است. ابتدا با معناشناسیِ واژ? قصه و مفهوم آن در قرآن، اهداف قصه های قرآنی و بررسی مهم ترین شگردهای داستانی در قصه های قرآن را انجام داده ایم. سپس، ساختار دراماتیک را تعریف کرده و همبستگی این دو (قص? قرآنی و ساختار دراماتیک) را تجزیه و تحلیل و تشریح نموده ایم. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که ساختار قص? قرآنی (خاصه دو قص? مورد پژوهش) رابط? تنگاتنگی با محتوا و روح جاری در هر قصه دارد. یعنی انتخاب، چینش و نوع تأکید یا عدم تأکید بر هر یک از عناصر داستانی و دراماتیک، تنها بر پای? آن چیزی صورت می گیرد که قصه ـ از ابتدا تا انتها ـ مجدانه در پی بیان آن است. بنابراین قص? قرآنی با دوری از حشو و زوائد نامربوط، تصویرسازی زنده و پویا و تأکید بر لحظ? حساس (آنچه در درام از آن به عنوان بحران و نقطه اوج نام می برند)، بیشترین تأثیر را بر خواننده و شنوند? خود می گذارد و به هدف مورد نظرش ـ به اندیشه فرو انداختن مخاطبش دست می یازد.

چندین روایت درباره ی تنظیم وقت و تقسیم اوقات روزانه وجود دارد که برخی به تقسیم سه گانه ی و برخی دیگر به تقسیم چهارگانه ی آن اشاره دارد. رساله ی حاضر با روش خاصّ بررسی مسائل اخلاقی به طریق نقلی و با شیوه ی کتابخانه ای ـ تحلیلی با کمک آیات و احادیثی که به منزله ی شرح و تفسیر این روایات شمرده می شوند و نیز بهره گیری از آراء علمای اخلاق، نظریه ی اخلاقی اسلام درباره ی تقسیم اوقات روزانه را کاوش و تبیین می کند. مطابق این تحقیق می توان گفت: در مدل پیشنهادی اسلام، بخشی از اوقات روزانه به عبادت و رابطه با خدا، بخشی به تأمین معاش و سامان دادن زندگی، قسمتی به معاشرت با دیگران (اعم از ارتباط با خوبان و حضور در محضر عالمان با بصیرت) و قسمتی هم به تفریحات سالم اختصاص یافته است. این تقسیم با نگاهی منطبق بر هستی شناسی، انسان شناسی و ارزش شناسی حاکم در منطق اسلام می باشد و بر اساس آن، همه ی نیازهای بشر در دو بخش مادّی و معنوی، در سه ساحت بدن، نفس و روح در ابعاد بندگی، فردی، اجتماعی و خانوادگی و دو نشئه ی کلّی حیات (دنیا و آخرت) امکان پاسخ گویی مناسب پیدا می کند. تبیین هر یک از فرازهای تقسیم چهار گانه و ارتباط سازوَر بین آنها ـ به ویژه با توجّه به نیازهای زمانه و لزوم اتّخاذ سبکی بروز و در عین حال دینی، برای زندگی ـ مورد توجّه قرار گرفته و بدین رو، تحقیقی جدید و ضروری شمرده می شود که برای گروه های زیر مفید است: محقّقان علوم تربیتی، موسّسات تربیت محور و مربیانی و پرسشگرانی که در رابطه با پاسخگو بودن دستورات اخلاقی اسلام راجع به برنامه ریزی زندگی امروزی دغدغه هایی را مطرح می کنند و .... و ما توفیقی الا بالله.

چکیده ندارد.