هدف: ترکیب و مقایسه نتایج بدست آمده از پژوهش ها و ایجاد ارتباط میان نتایج مختلف و دست یابی به نتیجه ای منسجم به منظور شناخت علل اصلی موثر بر میزان اوقات فراغت، میزان پرداختن به ورزش، میزان ارتباط آنها با عوامل فردی و تحلیل یافته های توصیفی اوقات فراغت. همچنین یافتن اندازه اثر واقعی هریک از متغییرهای وارد بر این تحقیق اهداف اساسی این پژوهش هستند. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق را کلیه پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری مربوط به سالهای (90- 1369) دانشگاههای دولتی شهر تهران در حوزه اوقات فراغت و ورزش که تعدادشان به 167 پژوهش می رسد، تشکیل می دهند. که از میان آنها 26 پایان نامه، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته ها: در این تحقیق با استفاده از روش فراتحلیلی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد که نتایج بدست آمده بدین گونه می باشد:بین عوامل فردی، سن و جنسیت با میزان اوقات فراغت و تاهل و نقش، عملکرد و توجه مسئولین با میزان پرداختن به ورزش ارتباط وجود دارد. بین عوامل فردی میزان تحصیلات و درآمد با میزان اوقات فراغت و میزان پرداختن به ورزش و همچنین میزان اوقات فراغت با میزان پرداختن به ورزش ارتباط وجود ندارد. مدت اوقات فراغت بیش از 4 ساعت در منزل با محدوده زمانی 22-20 شب و با تماشای تلویزیون می باشد که کمبود امکانات و مشغله زیاد علت اصلی فعالیت های غیرمفید و عامل اصلی انجام فعالیت ورزشی حفظ تندرستی و احساس قدرت بوده طوریکه پیاده روی عمده ترین ورزش و شنا پرمخاطب ترین ورزش در بین آنان است این درحالیست که دلیل اصلی عدم انجام فعالیت ورزشی عادت نداشتن و کمبود وقت می باشد. عوامل فردی با میزان اوقات فراغت: سن (059/1r=)، میزان تحصیلات (466/0r=) دارای بیشترین اندازه اثر، مدت اوقات فراغت و نقش عملکرد مسئولین با مدت پرداختن به ورزش: مدت اوقات فراغت (306/0r=) و نقش و عملکرد مسئولین (346/0r=) دارای اندازه اثر متوسطی می باشند. همجنین عوامل فردی با مدت اوقات فراغت و میزان پرداختن به ورزش: درآمد (11/0- =r) در مدت اوقات فراغت (076/0r=)، وضعیت تاهل (123/0r=) و میزان تحصیلات (11/0r=) در میزان پرداختن به ورزش دارای کمترین اندازه اثر هستند. نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط بین سن و جنسیت با مدت فراغت و مدت پرداختن به ورزش، باید نقش مسولین به ورزش در اوقات فراغت با توجه به محدوده های سنی و جنسینی پررنگتر شود.

مطالعه حاضر با هدف تخمین منافع اقتصادی شامل حفاظتی- زیستگاهی و تفریحی تالاب زریبار با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط انجام شد. از آن جایی که بیشتر کالا ها و خدماتی که توسط تالاب زریبار ارائه می شود غیربازاری است، روش انتخاب دوتایی تک بعدی برای تخمین ارزش های غیربازاری تالاب زریبار مورد استفاده قرار گرفت. یک بازار فرضی برای به دست آوردن جواب های بله و خیر با توجه به تمایل آن ها از طریق روش اهدا و روش ورودیه به منظور برآورد تمایل به پرداخت برای ارزش حفاظتی-زیستگاهی و تفریحی ایجاد شد. 477 پرسشنامه برای برآورد ارزش حفاظتی- زیستگاهی و 176 پرسشنامه به منظور برآورد ارزش تفریحی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد 18/69 و 5/54 درصد از افراد مورد مطالعه تمایل به پرداخت برای هر دو کارکرد داشتند. مقدارمیانگین wtp برای ارزش حفاظتی-زیستگاهی و تفریحی به ترتیب برابر 75/275010 و 5/17550 ریال محاسبه شد. ارزش حفاظتی- زیستگاهی و تفریحی سالانه این دریاچه بیشتر از 28/12 و 23/45 میلیارد ریال می باشد، که نشان دهنده اهمیت قابل توجه افراد منطقه و بازدیدکنندگان از دریاچه زریبار می‎باشد. نتایج نشان می‎‎‎‎‎دهد که متغیرهای میزان پیشنهاد و درآمد بازدیدکنندگان و افراد منطقه که از نظر آماری معنی‎‎‎‎‎دار شده‎‎‎اند، مهمترین عوامل موثر در میزان wtp افراد منطقه و بازدیدکنندگان برای استفاده و بازدید از دریاچه زریبار می ‎‎‎‎‎‎باشند. سن، عضویت در ngo و تعداد اعضای خانوار عوامل بعدی در تأثیرگذاری بر میزانwtp افراد منطقه و بازدیدکنندگان می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎باشد. از نظر مدیریتی، این مطالعه به نتایج امیدوار کننده‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ای دست یافته‎است. اول این‎که نشان می‎‎‎دهد مردم منطقه و بازدیدکنندگان تالاب زریبار چه مقدار به این اکوسیستم آبی توجه دارند. دوم این‎‎‎‎‎‎که یک wtp قابل توجهی جهت حمایت برای بهبود و توسعه تالاب ها وجود دارد.