کوشش های زیادی برای انتخاب ماده ای با مقاومت سایشی بالا، که در قسمت گوی و سوکت لازم است، شده است. به این منظور از سرامیک ها، پلیمر ها و فلزات مختلف استفاده شده است که هر کدام مزایا و معایب مخصوص خودشان را دارند. ولی هنوز جای تحقیق بیشتری در این زمینه وجود دارد.مهم ترین علت آسیب دیدگی و شکست ایمپلنت هایی که در اتصالات ران مورد استفاده قرار می گیرند، تنش های حاصل از نیروهای تکرار شونده و همچنین تنش های سایشی می باشد. بهبود خواص سایشی ایمپلنت ها از طریق عملیات سطحی همواره مورد نظر محققین بوده است. تحقیق حاضر به بررسی عملیات سطحی کربونیتراسیون، توسط روش پلاسمای الکترولیتی(pen/c) می پردازد که در نتیجه آن مقاومت سایشی افزایش یافته و در عین حال استحکام خستگی نیز حفظ می شود. در این روش که برروی فولاد 316l انجام شد، از محلول اوره همراه با افزودنی هایی جهت تنظیم رسانایی محلول، به عنوان الکترولیت استفاده شد. آنالیز ساختار میکروسکوپی لایه های حاصل از عملیات (pen/c) نشان دهنده وجود لایه اکسیدی شامل کرمیت و مگنتیت برروی سطح بود. سختی، رافنس، رفتار خوردگی در محیط مشابه بدن(محلول رینگر) و رفتار سایشی نمونه کربونیترید شده نیز مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله بهبود این خواص را نسبت به فولاد بدون پوشش نشان می دهد. همچنین آزمایش سایش و خستگی همزمان برروی این نمونه ها صورت گرفت. نتایج نشان میدهد که اعمال نیروی سایشی همراه با تنش سیکلی، در محدوده ای از تنش اعمالی باعث افزایش استحکام قطعه می گردد. با توجه به نتایج فوق، استفاده از این روش می تواند کاربرد مفیدی برای سطوحی که در معرض سایش هستند (از جمله ایمپلنتهای مورد استفاده در اتصالات بدن) داشته باشد.

قطعات خودرو اغلب در معرض محیطهای خورنده در سطح جاده ها قرار می گیرند که این محیط ها شامل محیط های نمکی آبی سطح جاده ها می باشد. این شرایط عمر و شکل ظاهری قسمت های تحت تاثیر را به شدت کاهش می دهد. قسمت هایی که از فولاد استحکام بالا ساخته می شوند ویژگی های خوردگی خستگی ضعیقی نشان می دهند و به خوردگی یکنواخت مستعدتر می باشند. در این مطالعه تاثیر عملیات حرارتی بر روی عمر خستگی فولاد 4140 زمانی که در معرض محیط نمکی آبی قرار می گیرد بررسی می شود. وی‍ژگی های مکانیکی مشاهده شده شامل رفتار خوردگی خستگی این فولاد با توجه به ویژگی های میکروساختاری مختلف از عملیات حرارتی فولاد خواهد بود. سختی و ویژگی های کششی فلز مورد تست قبل از آزمایش خستگی مورد بررسی قرار می گیرد. آزمایش های خستگی در دو محیط نمکی و هوا به طور کامل انجام شده و تاثیر محیط خورنده را بر روی عمر خستگی تعیین می کنیم. در ادامه آزمایش های خستگی، سطح شکست را با استفاده از یک میکروسکوپ الکترونی روبشی جهت تعیین حالت خستگی مورد بررسی قرار می گیرد. طی فرآیند های مختلف عملیات حرارتی چهار سطح استحکام برای فولاد 4140 بدست آمد و استحکام کششی برای این فولاد در محدوده 679 تا 1853 مگا پاسکال قرار گرفت. فرکانس مورد استفاده برای آزمایش های خوردگی خستگی 1 هرتز می باشد و نسبت تنش برای هر آزمایش مقدار ثابت r=-1 خواهد بود. آزمایش های خوردگی خستگی شامل نمونه های غوطه ور در محلول آبی کلراید سدیم، کلراید کلسیم و کربنات سدیم می باشد و خستگی تا مرحله شکست ادامه یافت. محیط مورد نظر در دمای اتاق باقی می ماند. پارامترهای مورد نظر بارهای اعمالی و تعداد سیکلهای شکست می باشد.چند دسته یافته اولیه در این تحقیق وجود دارد. اول، کاهش عمر خوردگی خستگی ماده در نتیجه تماس با محیط خورنده، از بالاترین دمای بازپخت تا کمترین دمای بازپخت، که این نتایج نشان می دهد که کاهش دمای بازپخت که همراه با افزایش استحکام در این فولاد می باشد، افزایش تخریب عمر خستگی این ماده که در معرض محیط آبی بود، را موجب می شود. دوم اینکه، مشخص شد که محیط نمکی حد خستگی را برای هر دسته از این فولاد عملیات حرارتی شده را کاهش می دهد. تمام نمونه هایی که در معرض محیط خورنده طی تست خستگی قرار گرفتند در کمتر از 120000 سیکل می شکستند. سوم، کاهش عمر خستگی به حضور مارتنزیت در ساختار فولاد نسبت داده می شود، همچنین مشاهده شد که با افزایش میزان مارتنزیت، عمر خوردگی خستگی بیشتر کاهش می یابد. در نهایت، سطوح شکست نمونه های خستگی حالت ترک مشابه را برای دسته های مختلف فولاد 4140 در هر دو محیط نشان می دهد. افزایش شروع ترک در نتیجه کاهش عمر خستگی بین محیط نمکی و هوا می باشد.

امروزه روش های مختلفی برای محافظت در برابر خوردگی وجود دارد که عبارتند از اعمال پوشش، تزریق ممانعت کننده و حفاظت کاتدی که برای سازه های دریایی استفاده توامان دو روش اعمال پوشش و حفاظت کاتدی جهت حفاظت این نوع سازه ها به کار می رود. روش استفاده برای حفاظت کاتدی معمولا روش جریان اعمالی می باشد. اسکله شهید رجایی واقع در 25 کیلومتری غرب بندرعباس بوده که یکی از اسکله های مربوط به صادرات و واردات مواد نفتی است. اسکله مذکور دارای طولی برابر 300 متر و دارای دو محل جهت پهلوگیری همزمان کشتی های نفتی به عرض 85 متر است. تعداد پایل های این اسکله جمعا 17 عدد است که 9 عدد مربوط به دولفین های مهاری و 8 تای دیگر مربوط به دولفین های پهلوگیری می باشد. در ضمن تعداد شمع های آن برابر با 78 عدد است. هدف از انجام تحقیق فعال نمودن سیستم حفاظت کاتدی موجود بوده به طوری که با قرار گرفتن سازه در رنج حفاظتی اطمینان از حفاظت سازه در مقابل خوردگی حاصل گردد.

یکی از مشکلات اصلی در صنایع نفت و گاز، خوردگی co2 می باشد که به خوردگی شیرین نیز معروف است. استفاده از ممانعت کننده های خوردگی از مهمترین روش های کنترل خوردگی در صنایع نفت و گاز می باشد. در این تحقیق بازدارندگی یکی از مشتقات ایمیدازولین بر خوردگی co2 فولاد کربنی api 5l x52 و اثر یون های ید بر عملکرد آن با استفاده از آزمون های الکتروشیمیایی پتانسیودینامیک در محدوده تافل، مقاومت پلاریزاسیون خطی (lpr) و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده بازدارندگی ایمیدازولین در محلول 3% nacl اشباع شده با co2 در برابر خوردگی شیرین فولاد کربنی ساده بوده است. همچنین مشاهده گردید که ایمیدازولین از جمله بازدارنده های آندی-کاتدی بوده و بازده ممانعت کنندگی آن وابسته به غلظت می باشد و با افزایش غلظت آن در محلول، افزایش می یابد. اضافه شدن 2000 mg/l ki به سیستم موجب افزایش بازدهی ایمیدازولین شده و اثر هم افزایی بین ki و ایمیدازولین مشاهده گردید. همچنین پارامتر هم افزایی محاسبه شده بزرگتر از واحد بود که تایید کننده اثر هم افزایی در نتیجه ترکیب ایمیدازولین و یدید پتاسیم می باشد. جذب مولکولهای بازدارنده ایمیدازولین بر روی سطح فولاد به تنهایی و در حضور 2000 mg/l ki از ایزوترم جذب لانگمویر تبعیت کرده و جذب آن بر روی سطح بصورت شیمیایی بوده است. بررسی سطح نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده تشکیل فیلم محافظ در حضور ایمیدازولین و یکنواخت تر شدن سطح بواسطه اضافه نمودن یدید پتاسیم به سیستم بود.

در تحقیق حاضر تولید پودر سرامیکی bzcy7 با ساختار پروسکایت با استفاده از روش سنتز در حالت جامد و همچنین تولید غشاء سرمتی چگال پایه نیکل (ni-bzcy7) مورد بررسی قرار گرفته است. پودر سرامیکی bzcy7 از مخلوط سازی پودرهای اولیه baco3، zro2، ceo2 و y2o3 در محیط اتانول با انجام عملیات آسیاب کاری و سپس انجام عملیات کلسیناسیون، تولید شد. آنالیزهای sem و xrd برای بررسی شکل، اندازه و ساختار پودر تولید شده مورد استفاده قرار گرفت. پودر فلز نیکل خالص بوسیله عملیات آسیاب کاری سایشی با پودر سرامیکی تولید شده مخلوط شد. سپس مخلوط پودر همگن تولید شده به-منظور ساخت نمونه های خام اولیه تحت فرآیند پرس سرد تک محوری با فشارهای 67 و 250 مگا پاسکال قرار گرفت. در نهایت نمونه های خام تولید شده تحت عملیات تف جوشی قرار گرفت. در این تحقیق تاثیر زمان، دما و اتمسفر تف جوشی برروی ساختار و دانسیته قطعات تولید شده مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات ساختاری نمونه های تف جوشی با استفاده از آنالیزهای sem و xrd مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که در مرحله نخست با تغییر زمان و شرایط آسیاب کاری، می توان مخلوط پودر سرامیکی همگن با اندازه دانه در محدوده 210 تا 670 نانومتر تولید نمود. همچنین با تغییر زمان و دمای کلسیناسیون می توان پودر سرامیکی تک فاز با ساختار پروسکایت تولید نمود. نتایج آنالیز xrd نیز نشان داد که پودر سرامیکی تولیدی تک فاز بوده و اثری از فازهای ناخواسته در آن دیده نشد. نمونه های حاصل از فشرده سازی با فشار 250 مگاپاسکال و تف جوشی شده در اتمسفر نیتروژن در دمای 1420 درجه سانتیگراد و زمان 10 ساعت، افزایش قابل توجهی در دانسیته نهایی نشان داد.

در این تحقیق شبیه سازی و بهینه سازی سه سیستم بر پایه لایه های نازک پیزوالکتریک انجام شده است. برای انجام شبیه سازی از نرم افزار اجزای محدود ansys استفاده گردیده و رفتار این سیستم ها ارزیابی و بهینه سازی شد. در ابتدا یک سنسور فشار جهت بهینه سازی عملکرد آن مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق به ارزیابی عملکرد سنسورهای فشار بر پایه لایه نازک پیزوالکتریک با شرایط مرزی معلق پرداخته شده و عملکرد آنها با تعیین نسبت ضخامت مناسب لایه های پیزوالکتریک و زیر لایه و شکل هندسی ساختار به میزان قابل توجهی بهبود داده شده است. در مسئله دوم کانتیلورهای جمع کننده انرژی مورد ارزیابی و بهینه سازی قرار گرفت. هدف از این بخش از تحقیق افزایش میزان توان خروجی این کانتیلورهای جمع کننده انرژی از ارتعاشات محیطی جهت تولید انرژی می باشد. در راستای همین موضوع، تلاش شد که کلیه طراحی های موجود برای کانتیلور های پیزوالکتریک جمع کننده ی انرژی به صورت یکجا و جامع مقایسه شوند، سپس ساختار های جدیدی طراحی شوند که بیشترین میزان بازدهی را برای جمع آوری انرژی در میان ساختار های موجود داشته باشند. در مسئله سوم عملکرد میکروکانتیلورهای مورد استفاده در میکروسکوپ نیروی اتمی ارزیابی، توسعه و بهبود داده شد. در این بخش از تحقیق یک میکروکانتیلور پیزوالکتریک با ساختاری خاص، جهت کار در میکروسکوپ های نیروی اتمی پیشرفته به عنوان بیو سنسور جهت کار در مد استاتیک، طراحی و بهینه سازی گردید.

آهنرباهای ساماریم-کبالت به علت میدان پسماندزدای مغناطیسی زیاد و دمای کوری بالا جایگاه ویژه ای را در میان مواد فرومغناطیس سخت به خود اختصاص داده است. پژوهش پیش رو به منظور ساخت و بررسی خواص آهنربای ساماریم-کبالت سری 2:17 صورت گرفته است. پودر اولیه به روش جت میل تهیه شد. به منظور رسیدن به چگالی مطلوب اندازه پودر توسط آسیاب سیاره ای به 4 میکرومتر کاهش یافت. قطعه خام اولیه توسط پرس تحت میدان مغناطیسی تهیه گردید. برای دستیابی به چگالی مطلوب عملیات تفجوشی تحت خلأ با روش های متفاوتی انجام شد. بهترین چگالی با سریع گرم کردن قطعه تا دمای c?1190 و نگهداری در آن دما به مدت 1 ساعت به دست آمد. بعد از عملیات تفجوشی به منظور همگن سازی دما تا c ?1170 کاهش یافت و قطعه یک ساعت در این دما قرار گرفت. برای جلوگیری از تجزیه فاز جامد اشباع شکل گرفته در دمایc ?1170، قطعه درون آب کوئنچ گردید. دوباره قطعه تا دمای c?850 گرم شد و پس از 8 ساعت نگهداری در این دما تا دمای c?400 در مدت 11 ساعت سرد گردید تا با ایجاد رسوباتی در دیواره حوز ه های مغناطیسی میدان پسماندزدا افزایش یابد

سوپر آلیاژهای پایه ی نیکل کاربرد فراوانی در ساخت پره های توربین و قطعات مورد استفاده در دمای بالا دارند. به منظور افزایش مقاومت به خوردگی و سایش دما بالا، اعمال پوشش برای حفاظت از این مواد در معرض گازهای داغ و مواد ساینده ضروری می باشد. در این تحقیق آلومینا(al2o3) به عنوان پوشش سرامیکی مقاوم به خوردگی و سایش در دمای بالا بر آلیاژ اینکونل(in738) و همچنین آلیاژ اینکونل با زیر لایه ی mcraly، با روش الکترولیتیک پلاسمای کاتدی (cped)، داده شد. عملیات پوشش دهی در محلول اتانول حاوی al(no3)3.9h2o در ph های اسیدی، خنثی و بازی انجام گرفت. بررسی نتایج آنالیز xrd از ترکیب شیمیایی سطح پوشش، حضور ?-al2o3 را به عنوان فاز اصلی وni3al را به عنوان یک فاز بین فلزی بر هر دو نمونه نشان داد. تغییر در ترکیب شیمیایی در طول سطح مقطع پوشش با آنالیز edx و در نهایت مورفولوژی سطح پوشش ها در ph های مختلف با میکروسکپ الکترونی (sem)، بررسی شد. به منظور بررسی خواص مکانیکی پوشش ها بر روی هر دو نوع نمونه، تست سختی، زبری و سایش انجام گرفت. سختی گرفته شده از سطح و همچنین سطح مقطع نمونه های پوشش دار توسط دستگاه micro hardness، نشان دهنده ی افزایش سختی با اعمال پوشش می باشد. زبری سطح نمونه ها توسط دستگاه micro roughness، انجام گرفت و همچنین تست سایش pin on disk ، به منظور بررسی مقاومت به سایش پوشش ها بر روی نمونه ها انجام گرفت. مقاومت به خوردگی پوشش ها توسط دستگاه پتانسیو استات ود ر محلول 5/3% کلرید سدیم انجام گرفت. نتایج تست خوردگی حاکی از بهبود خواص خوردگی در هر دو نمونه بعد از عملیات پوشش گیری می باشد.

کامپوزیت های زمینه آلومینیومی(amcs) از مرسوم ترین کامپوزیت های زمینه فلزی است. از آنجایی که کامپوزیت های زمینه آلومینیومی کاربرد بسیار زیادی در صنایع مختلف و محیط های خورنده دارد، لازم است این مواد مقاومت خوبی نیز در این محیط ها از خود نشان دهد. در این پژوهش اثر افزودن ذرات تقویت کننده نانو و میکروآلومینا با درصدهای وزنی مختلف بر روی خوردگی کامپوزیت در محیط 5/3 درصد وزنی کلرید سدیم و در دمای محیط مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق از کامپوزیت های تهیه شده به روش متالورژی پودر استفاده شد. از پودرهای آلومینیوم (محصول شرکت متالورژی پودر خراسان) با اندازه متوسط 45 میکرومتر، پودر میکرو آلومینا با اندازه متوسط 3/0 میکرومتر(محصول شرکت ampco)، پودر نانو آلومینا با اندازه متوسط 35 نانومتر(محصول شرکت (nanostructured & inc amorphous materials) استفاده گردید. آسیاب سایشی با گلوله های فولادی به قطر 5 میلی متر جهت مخلوط کردن پودرها و دستگاه پرس هیدرولیک 20 تنی (با اعمال نیروی 140 مگا پاسکال) جهت فشرده سازی نمونه ها مورد استفاده قرار گرفت. محصول این قسمت نمونه های استوانه ای به قطر 27 میلی متر و ارتفاع 15 میلی متر بود. به منظور چگالش بیشتر این نمونه ها از روش اکستروژن گرم(در دمای 600 درجه سانتی گراد و به مدت 1 ساعت) استفاده، و با این روش دو نوع کامپوزیت ساخته شد. کامپوزیت تقویت شده با ذرات آلومینای 35نانویی با درصد وزنی 2،6، 8، 10% و کامپوزیت تقویت شده با ذرات نانو(35 نانومتری) و میکرو(3/0میکرومتری) آلومینا که میزان تقویت کننده در همه نمونه ها 10% ثابت و پارامتر متغیر نسبت ذرات میکرو:نانو و با نسبت های وزنی 0:10 (میکرو : نانو) ،2:8، 3:7، 4:6، 6:4 می باشد. طی عملیات اکستروژن قطر نمونه های اکسترود شده کامپوزیت تقویت شده با ذرات نانویی از 27 میلی متر به 10 میلی متر(نسبت اکستروژن 3/7) و قطر نمونه های تقویت شده با مخلوط نانو و میکرو از 27 به 6 میلی متر(نسبت اکستروژن3/20) کاهش یافت. بطور کلی کامپوزیت هایی با نسبت های وزنی 0:10 (میکرو :نانو) ، 2:8 ، 3:7 ، 4:6 ، 6:4، 2:0، 6:0، 8:0و 10:0 تهیه شد. آماده سازی نمونه ها به صورت مراحل زیر انجام شد. - آنیل نمونه های تهیه شده در 350 درجه سانتی گراد به مدت 2 ساعت - برش میله های آنیل شده به قطعات استوانه ای شکل با سطح مقطع 35/0-8/0 سانتی متر مربع - لحیم سیم مسی به یک طرف و تثبیت آن با چسب حرارتی - مانت کردن نمونه ها با رزین آکریل -سمباده زدن با کاغذ سمباده sic و مش های1000،800،600،400جهت تست های خوردگی - سمباده وپولیش با خمیر الماسه 3میکرونی مطالعات ریزساختاری - تهیه محلول . آزمایش های خوردگی بوسیله یک سیستم الکتروشیمیایی مدل µautolab type3 و در محلول 5/3% وزنی کلرید سدیم به عنوان محیط خورنده، انجام گرفت. آزمایش ها در یک سل شیشه ای سه الکترودی با الکترود کار و الکترود مرجع ag/agcl و الکترود کمکی از جنس پلاتین و با استفاده از آزمون های پتانسیودینامیک در محدوده تافل و سیکلی و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی انجام شد. نتایج نشان داد که دانسیته جریان و پتانسیل خوردگی آلومینیوم با اضافه شدن 10% وزنی ذرات میکرو آلومینا افزایش می یابد و با جایگزین کردن ذرات نانوئی به جای ذرات میکرونی و بخصوص با نسبت 4:6 شرایط بهتری از نظر مقاومت به خوردگی حاصل می شود. بررسی کامپوزیت های تهیه شده با ذرات نانوئی با نسبت های 2:0، 6:0، 8:0 و 10:0 نیز نشان از بهبود مقاومت به خوردگی در نمونه 8:0 داشت. کاهش تخلخل و اتصال بهتر بین زمینه و تقویت کننده در کامپوزیت های تهیه شده با تقویت کننده های نانویی نسبت به ذرات میکرونی علت این بهبود در مقاومت می باشد. توزیع ذرات تقویت کننده کامپوزیت، قبل از قرار گرفتن در محلول، بوسیله میکروسکوپ الکترونی (sem) بررسی شد. تصویر سطح کامپوزیت خورده شده بعد از خوردگی بوسیله میکروسکوپ الکترونی و نوری مورد مطالعه قرار گرفت.

مواد مورد استفاده در پره های توربین گازی باید قابلیت کارکرد در محیط گازهای داغ ناشی از احتراق سوخت (بالاتر از oc 1000) و اکسیژن را دارا باشند. مقاومت پایین سوپر آلیاژها در برابر اکسیداسیون و خوردگی داغ، زمینه ساز ورود مهندسی سطح به منظور افزایش مقاومت به اکسیداسیون و خوردگی داغ اجزای توربین گازی گردید. اصلاح سطح اجزا توسط اعمال پوششهای نفوذی، روکشی و سد حرارتی عمده ترین روشهای افزایش مقاومت اجزاء مورد استفاده در دمای بالا محسوب می شود. موارد مورد بررسی در این تحقیق را می توان در سه مرحله به صورت زیر بیان نمود. در مرحله اول پوششهای معمولی و با شیب عملکردی conicralysi با استفاده از تکنیکهای lvps و hvof و فرایند نفوذی آلومینایزینگ (سمانتاسیون پودری)، بر روی سوپر آلیاژ پایه نیکل in738lc، ایجاد گردید. در مرحله دوم پوشش با شیب عملکردی سد حرارتی ysz-al2o3 توسط تکنیک aps روی پوششهای شیب عملکردی conicralysi اعمال گردید. در مرحله پایانی، رفتار اکسیداسیون سیکلی، خوردگی داغ و شوک حرارتی پوششها در دمای بالا مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. رفتار خوردگی داغ پوششها در حضور نمک na2so4-20wt.% navo3 و دمای °c 880 بر روی نمونه ها صورت گرفت. سرعت خوردگی داغ پوششها به وسیله اندازهگیری تغییر وزن نمونهها بعد از هر سیکل (20 ساعت) مشخص گردید. رفتار اکسیداسیون سیکلی با اعمال 300 سیکل و با حرارت دادن نمونهها به مدت یک ساعت در دمای °c1100 و سرد کردن به وسیله جریان هوا تا دمای محیط مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. آزمون شوک حرارتی روی پوششها نیز با سرد کردن سریع نمونهها از دمای °c1100 در آب و اندازه گیری وزن آنها در هر سیکل انجام گرفت. تعیین نرخ اکسیداسیون، آنالیز فازهای سطحی تشکیل شده، توزیع عناصر در پوشش، ریز ساختار، مورفولوژی لایه اکسیدی و تغییرات فازی با استفاده از تکنیکهای اندازه گیری وزن، xrd، sem، eds و epma در مراحل مختلف آزمایش روی نمونه ها انجام گرفت. بالا بودن درصد فاز ?-nial به عنوان منبع تأمین کننده آلومینیوم منجر به بهبود روند تشکیل لایه اکسیدی در پوششهای با شیب عملکردی گردید. نفوذ به داخل آلومینیوم و نفوذ به بیرون نیکل و کبالت در حین عملیات سمانتاسیون پودری منجر افزایش درصد آلومینیوم در پوششهای با شیب عملکردی و تغییر فاز ?????? در لایه خارجی پوشش mcraly میگردد. کم بودن حلالیت کروم در فاز ? باعث شکل گیری لایه غنی از کروم در لایه میانی پوششهای شیب عملکردی گردید. لایه غنی از آلومینیوم در پوششهای فلزی منجر به شکلگیری لایه اکسیدی ?-al2o3 در کلیه مراحل اکسیداسیون و بهبود رفتار پوششها در دمای بالا گردید. وجود آلومینا در پوششهای با شیب عملکردی سد حرارتی منجر به کاهش نفوذ پذیری اکسیژن و کاهش فشار جزئی آن در فصل مشترک پوشش فلزی/پوشش سرامیکی شده که این موضوع باعث کاهش سرعت رشد لایه اکسیدی و تأخیر در شکلگیری اکسیدهای غیر محافظ و تأخیر در پدیده تخریب میگردد.

هدف اصلی این تحقیق ساخت سنسورهای گازی مونواکسید کربن بر پایه پلیمر هادی pedot:pss و بهینه سازی خواص حسگری و انتخابی این ماده می باشد. برای تحقیق این اهداف از تزریق مواد سنتز شده در این پروِه از جمله b2hddt، سالن کبالت و نانو ذرات اکسید قلع استفاده شده است. به منظور اطمینان از قابلیت پاسخگویی این سنسور نسبت به گاز مونواکسید کربن، از این پروب حسگر در معرض گازهای متداول موجود در اتمسفر، آزمایشهای متعددی به عمل آمده است. تکنیکهای آنالیز مختلفی نظیر nmr, afm, sem, tem, ftir, uvو xps برای ارزیابی و مطالعه تأثیر مواد افزودنی به پلیمر هادی مورد نظر در قدرت پاسخگویی نسبت به گاز مونواکسید کربن و نیز ساختار و مورفولوژی پلیمر تزریق شده به کار رفته است. b2hddt به عنوان یکی از مواد تزریقی می تواند با گروههای عامل زنجیره پلیمری pedot:pss برهمکنش داده و در ساختار پلیمر پایدار بماند و مکانهای موءثری جهت به دام انداختن مولکولهای مونواکسید کربن ایجاد کند. غلظت 35% حجمی از محلول 7 میلی مولار b2hddt در پلیمر، بهترین پاسخگویی را نسبت به مونواکسید کربن نشان می دهد (05/0± 55?). آستانه تشخیص این پروب حسگر 05/0± 44/0 درصد حجمی مونواکسید کربن در گاز نیتروژن محاسبه شده است. همچنین حضور کمپلکس فلزی نظیر co(salen) در پلیمر هادی می تواند قدرت پاسخگویی پلیمر را اقزایش دهد که این مقدار در غلظت 1% وزنی به بیشترین مقدار خود می رسد. آستانه تشخیص این پروب حسگر 36/0 درصد حجمی مونواکسید کربن در گاز نیتروژن محاسبه شده است. به منظور بهبود بخشیدن به خواص حسگری پروب، نانوذرات اکسید قلع به روش تجزیه حرارتی تولید شدند و در ساختار پلیمر تزریق گردیدند. این ذرات با اندازه و بلورینگی مختلف به منظور بررسی تأثیر این پارامترها بر قدرت حسگری سنسور تولید گردیدند. از جمله امتیازات این ماده حسگر تولید آسان، زمان کوتاه پاسخگویی و کارکرد در دمای اتاق می باشد.

پوشش نانو کامپوزیتی روی-دی اکسید تیتانیم در دو حالت زمینه نانو ساختار روی با ذرات میکرونی دی اکسید تیتانیم پراکنده شده در زمینه فلزی و نانو ذرات دی اکسید تیتانیم در زمینه ی روی، توسط تکنیک آبکاری الکتریکی با جریان مستقیم بر زیرلایه ی مسی صورت گرفت و تاثیر دانسیته جریان و مقدار دی اکسید تیتانیم در حمام آبکاری بر خواص تریبولوژیکی پوشش ها بررسی گردید. ساختار و مورفولوژی نمونه ها توسط تفرق اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی و مقاومت سایشی و میکروسختی و زبری پوشش های نانو-کامپوزیتی اندازه گیری شد. میزان افزایش دانسیته جریان برای بهبود خواص بهینه شد، همچنین مشخص شد که افزایش مقدار دی اکسید تیتانیم در حمام آبکاری باعث کاهش خواص تریبولوژیکی پوشش ها می گردد

بیش از پنجاه درصد فروش تجهیزات مایکروویو مربوط به لامپ موج رونده است. لامپ موج رونده بهترین دستگاه برای تولید کارآمد توان مایکروویو در پهنای باند وسیع است توانایی شبیه سازی جامع و سه بعدی کل لامپ و اثرات موج رادیویی، نیروهای بار فضایی و مغناطیسی بر پرتوی الکترونی در یک لامپ موج رونده مارپیچ برای طراحی و بهینه سازی این نوع لامپ حائز اهمیت بسیار است. نرم افزار شبیه ساز سه بعدی cst برای دست یابی به این هدف می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در این پایان نامه اجزای یک لامپ موج رونده مارپیچ شامل تفنگ الکترونی، مدار موج آهسته و سیستم فوکوس مغناطیسی به منظور بررسی پروفایل وفوکوس پرتوی الکترونی در تفنگ و سیستم متناوب مغناطیس های دائم ساماریوم کبالت، تست سرد و گرم، برهم کنش پرتو با موج rf ، محاسبه توان خروجی، بهره، بازدهی الکترونی و نهایتا تاثیر دما بر روی میدان مغناطیسی و پرتو در این نرم افزار شبیه سازی شد. همچنین اثر پارامترهایی همچون طول سیستم فوکوس وجنس نگه دارندههای دی الکتریک نیز مورد بررسی قرار گرفت نتایح حاصله تطابق بسیار خوبی باواقعیت داشتند که حاکی از توانایی و کاربری این نرم افزار در طراحی و شبیه سازی سایر لامپ های تقویت کننده موجود در صنایع مخابرات و الکترونیک با قابلیت های گسترده آن در حوزه مایکروویو و pic است.

برای بهبود خواص پوشش های آلی می توان با اضافه کردن پر کننده هایی مانند نانوذرات سرامیکی، پوشش را تقویت کرد. در تحقیق حاضر پوشش های نانو کامپوزیتی شامل نانوذرات سیلیکا در زمینه اکریلیک بر روی زیر لایه فولادی اعمال شده است. در این راستا از مقادیر 2، 4 و 6 درصد وزنی نانوسیلیکا جهت تهیه نانوکامپوزیت مربوطه استفاده گردید. جهت دستیابی به فرآیند پخش مناسب نانوذرات در زمینه پلیمری از همزن دیسکی دور بالا بهره گرفته شد. فرآیند اسپری هوا نیز به عنوان روش پوشش دهی انتخاب شد. مقاومت به سایش رنگ به روش پین بر روی دیسک، چسبندگی پوشش به روش pull off وcross cut، مقاومت به خوردگی آن به روش های مه نمکی و آزمون الکتروشیمیایی پتانسیودینامیک در محدوده تافل و سختی به روش میکرو هاردنس مورد مطالعه قرار گرفت. نتایح نشان داد که ذرات نانومتری سیلیکا به دلیل پخش مناسب و سازگاری خوب با زمینه پلیمری منجر به بهبود مقاومت به خوردگی، چسبندگی، میکروسختی و مقاومت به سایش پوشش های نانوکامپوزیتی شده اند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از مسیر سایش، نمایانگر مکانیزم غالب خستگی سطحی در فرآیند سایش پین روی دیسک می باشد. در پروژه حاضر خواص مکانیکی و خوردگی بهینه در مقدار 4 درصد وزنی نانوسیلیکا به دست آمد.

در این تحقیق بهترین فسفر از ترکیب sr 0.94 al2o4:eu2+,nd2+:0.02,0.04 حاصل شد. با افزایش دمای پخت از 1200 تا 1400 درجه سانتیگراد در محیط احیایی نتایج بهتری بدست آمد که احتمالاً مربوط به افزایش نفوذ دوپنت ها و کاهش تنش در شبکه نهایی می باشد. همچنین افزودن کمک ذوب جهت کمک به نفوذ دوپنت ها در شبکه نیز موثر و مفید واقع شد که می بایست میزان کمک ذوب و شرایط دمایی مناسب پخت جهت استفاده از کمک ذوب بدست آمده و استفاده شود. زمینه سرامیکی مناسب که فسفر بدون تداخل با آن در دما و شرایط مناسب بتواند نور را از محیط جذب کرده و به محیط ساطع کند هم از اهمیت بالایی برخوردار است. هر چه محیط سرامیکی زمینه که در این تحقیق لعاب های سرامیکی ترانسپارنت بود با فسفر هم خوانی بیشتری داشته و شفاف تر باشد نتیجه مطلوب تری بدست می آید. باید توجه داشت که زمان زوال بدست آمده برای فسفر خاصیتی است که صرفاً ارتباط با خواص رنگدانه تولید شده دارد و پارامتر هایی همچون میزان فسفر در زمینه سرامیکی و یا نوع زمینه در آن بی اثرند.

چکیده ندارد.

با حرکت تکنولوژی بسمت ساخت مدارات مجتمع نوری وجود قطعات بسیار کوچک بیش از پیش احساس می شود. لزوم اجرای مدارات مجتمع نوری داشتن ابزارهای فوتونیکی با سایز کوچک می باشد. لذا ضرورت داردکه قطعات کنونی با قطعات کوچکتر که قابلیت استفاده در مدارات مجتمع را دارند جایگزین شوند. موجبرهای اپتیکی از جمله از عناصر کلیدی وسایل فوتونی می باشند. موجبرها تنها هدایت موج را انجام نمی دهند بلکه اتصال، سوییچ کردن و مالتی پلکس و دی مالتی پلکس کردن سیگنالهای اپتیکی را نیز انجام می دهند. بنابراین برای داشتن موجبرهایی با ابعاد کوچک نیاز به تقویت بازده خروجی داریم. از موجبرهای تیپر شده به عنوان موجبرهایی با عرض کم و بازده بالا استفاده شد. علاوه بر افزایش بازده تزویج نور در موجبر هایی با عرض کم، مد خروجی در طول تیپر مورد بررسی قرار گرفت. و در نهایت موجبر با عرض کم، بازده تزویج بالا و تک مد و تلفات کم ساخته شد.

پودر اولیه که به روش جت میل تهیه شده بود خریداری گردید. برای هر دو نوع آهنربا، اندازه پودر توسط آسیاب سیاره ای به 4 میکرومتر کاهش یافت. قطعه خام اولیه توسط پرس تحت میدان مغناطیسی تهیه شد. برای ساخت آهنربای sm2co17 تف جوشی با گرم کردن قطعه تا دمای c?1195 به دست آمد. بعد از عملیات تف جوشی به منظور همگن سازی دما تا c ?1175 کاهش یافت و سپس درون آب کوئنچ گردید. دوباره قطعه تا دمای c?850 گرم شد و پس از 8 ساعت نگهداری در این دما تا دمای c?400 در مدت 11 ساعت سرد گردید. اما برای ساخت آهنربای sm1co5، قطعه تا دمای c?1135 گرم شد تا تف جوشی صورت پذیرد. سپس جهت انجام فرآیند پیرسازی دما با نرخ / min c? 2 به c?850 کاهش داده شد. پس از ساخت، قطعات توسط xrd و sem در مراحل مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند تا فاز های تشکیل شده و ریز ساختار در هر مرحله شناسایی گردند . در نهایت خواص مغناطیسی هر دو نمونه توسط هیستوگراف رسم گردید و نتایج مغناطیسی مانند وادارندگی مغناطیسی، مغناطش اشباع، بیشینه انرژی و پسماند مغناطیسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با یکدیگر مقایسه شدند.

تعمیر و تقویت خطوط لوله انتقال گاز با روش های سنتی مانند برش، جوشکاری و استفاده از غلاف های فلزی، مستلزم مشکلات بسیار و توقف خط لوله است، لذا استفاده از روش های نوین تعمیر و تقویت خطوط لوله با استفاده از لایه های کامپوزیتی، امری ضروری است. بعلاوه، مدیریت طول عمر خطوط لوله تعمیر شده با پلیمرهای تقویت شده با الیاف، بخصوص در زمانی که احتمال نشتی وجود دارد، یک پارامتر مهم فنی- اقتصادی در سیستم تعمیری است. در این تحقیق، چگونگی طراحی تعمیر و یافتن پارامترهای مورد نیاز بر اساس استاندارد iso-ts 24817 و با انجام آزمایش های گوناگون از ابتدا تا انتها بررسی می شود. بعلاوه به منظور تأیید عملکرد مناسب لایه های تعمیراتی در شرایط مختلف، آزمایشاتی از قبیل جدایش کاتدی و هیدروتست انجام شد. در انتها نیز آنالیز ترمو- مکانیکی وشبیه سازی به کمک نرم-افزار المان محدود abaqus و ansys انجام شد.

در این پژوهش به بررسی اثر افزودن نانو ذرات اکسید قلع (sno2) به پلی(3،4 اتیلن دی اکسی تیوفن) پلی(استیرن سولفونیت) (pedot:pss) جهت تولید نانوکامپوزیت لایه نازک pedot:pss/sno2 به عنوان حسگر گاز مونواکسید کربن (co) پرداخته شده است. تولید لایه نازک این کامپوزیت به وسیله دستگاه پوشش دهنده چرخشی انجام شده است. نانوکامپوزیت به دست آمده با استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی ftir، afm و xps مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور تعیین دمای کارکرد مناسب، میزان حساسیت حسگر در دماهای متفاوت بررسی شد. در پایان آزمایش ها سعی شده است تا مقدار بهینه ی درصد جرمی نانوذرات sno2 در نانوکامپوزیت ساخته شده جهت مناسب سازی حساسیت و به گزینی حسگر گاز co به دست آید. در میان نانوکامپوزیت های ساخته شده با درصدهای جرمی متفاوت نانوذرات sno2، بهترین پاسخگویی نسبت به گاز co را نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.4wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 تجاری با اندازه ی متوسط nm45) و نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.6wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 فراوری شده در آزمایشگاه با اندازه ی متوسط nm2) و نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.6wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 فراوری شده در آزمایشگاه با اندازه ی متوسط nm40) داشت. همچنین در این آزمایش ها به بررسی اثر رطوبت بر میزان پاسخگویی حسگر نسبت به گاز co پرداخته شده است. از خصوصیات این حسگر می توان به پاسخگویی در دمای محیط، زمان پاسخگویی کوتاه و همچنین ساخت آسان اشاره کرد.

در چند دهه گذشته، به دلیل استفاده از مشددهای دی الکتریکِ سرامیکی صنایع مخابراتی بالاخص ارتباطات بی سیم دچار تغییرات اساسی شده است. مشددهای دی الکتریکی به عنوان رزوناتور،باید دارای ضریب دی الکتریک بالا به منظور تسهیل در کوچک تر کردن مدارات الکترونیکی، مقادیر فاکتور کیفیت بالا به منظور به گزینی فرکانسی آن ها و ضریب دمایی فرکانس رزونانس نزدیک به صفر به منظور پایداری فرکانس در برابر دماباشند.اخیرا بیشتر مطالعات بر روی ترکیبات با دمای تف جوشی پایین متمرکز گردیده است. از جمله این ترکیباتli2znti3o8میباشد. در این تحقیق بر اساس مشابهت اندازه یونی و ظرفیتcu+2باzn+2، اثر اکسید مس بر روی رفتار تشکیل فاز، تف جوشی و خواص دی الکتریکِ ترکیب مذکور مورد بررسی قرار گرفت.به این منظورنمونه هایی با ترکیب (1و15/0-0x=)li2zn1-xcuxti3o8 در محدوده دمایی °c1100-950 تف جوشی شدند و خواصی همچون تغییرات دانسیته، ساختار فازی و خواص دی الکتریک نمونه ها به ترتیب به کمک روش های ارشمیدسی، تفرق اشعه ایکس و تکنیک تشدید دی الکتریکی در حفره تشدید توسط دستگاه آنالیز شبکه ای مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد، افزایش درصد اکسید مس در ترکیب فوق، افزایش نسبی ثابت دی الکتریک و در عین حال افت فاکتور کیفیت را به همراه دارد.

هدف از انجام این پروژه تعیین نوع آلیاژ مناسب جهت ساخت لوله های درون چاهی به منظور استفاده در میدان گازی ترش مشابه با سیال میدان گازی گشویی جنوبی می باشد. آلیاژهای مورد استفاده در این شرایط با توجه یه خوردگی های داخلی و خارجی همواره در معرض از کارافتادگی و پیدایش عیوب می باشد. بر مبنای روش انتخاب ماد اشبی ارتباط متقابل بین فاکتورهای عملکرد، ترکیب شیمیایی، ریزساختار، خواص فیزیکی و مکانیکی و فرآیند تولید از جمله اصول اساسی انتخاب مواد می باشد. با توجه به مشخصات کاربری لوله ها در بخش درون چاهی و الزامات طراحی، شکل مورد نظر لوله می باشد که توسط فرایند اکستروژن و بصورت بدون درز تولید شده و این انتخاب با توجه به نوع عملکرد این قطعه که بمنظور استحصال نفت و گاز موجود در حوضچه زیرزمینی است مورد استفاده قرار می گیرد. در این پروژه نرم افزار ims بر مبنای یک بانک اطلاعاتی مشتمل بر 1500 آلیاژ بر مبنای استانداردهای مرجع iso ، api ، nace ، با دو قابلیت جستجو به منظور "انتخاب مواد" و "پیشنهاد عمومی" توسظ برنامه نویسی در محیط نرم افزارهای access و visual basic برای سیستم های ترش تهیه شد. در روش انتخاب مواد، مقاومت به خوردگی آلیاژهای مختلف در شرایط متفاوت دما، فشار، فشار جزیی h2s و co2، میزان یون کلر، مقدار ph و نوع سیال ارزیابی می گردد. و سپس آلیاژ بر مبنای یکی از سه روش "مواد از پیش تایید شده"، "مواد تایید شده بر پایه ی آزمایشات مشخص" و "اطلاعات میدانی" انتخاب می گردد. شرایط محیطی سیال میدان گازی گشوی جنوبی در نرم افزار وارد شد و سوپرآلیاژ پایه نیکل بر مبنای نرم افزار انتخاب شد. همچنین بمنظور بررسی کاربری نرم افزار فوق و عملکرد آلیاژ انتخابی علاوه بر آزمایشات ترکیدگی تنشی سولفیدی و خسارات هیدروژنی ، آزمایش کشش با نرخ کرنش کم نیزدر محیط هایی با درصدهای متفاوت فشار جزیی h2s، co2 و میزان یون کلر بر روی سوپر آلیاژ پایه نیکل انجام شد. در ادامه، یک نمونه از آلیاژ api 5ct l80 type i که به انتخاب نامناسب به عنوان لوله ی درون چاهی در یک چاه گازی ترش مورد استفاده قرار گرفته و دچار عیب گردیده بود نیز مورد بررسی و آنالیز خوردگی قرار گرفت.

قلب انسان به عنوان یک عضو حیاتی بدن مانند یک پمپ عمل می کند. یک پمپ عضلانی قوی که وظیفه دارد خون پر از اکسیژن را به تمام نقاط بدن برساند. دریچه های قلب به دلایل گوناگون ممکن است به خوبی کار نکنند و ضرورت تعویض دریچه و استفاده از دریچه های مصنوعی قلب را در پی داشته باشند. میزان لخته شدن خون و جذب میکروب بر روی سطح دریچه های مصنوعی قلب یکی از معضلاتی است که همواره جامعه پزشکی با آن مواجه است. برای حل این مشکل، ایجاد یک سطح آبگریز یا فوق آبگریز بر روی دریچه مصنوعی قلب پیشنهاد شد. در این پژوهش با استفاده از روش سل-ژل، سل نانوذرات سیلیکای اصلاح شده به صورت درجا، تولید شد و خاصیت آبگریزی آن بعد از پوشش دهی این ترکیب بر روی دریچه مصنوعی قلب، مورد بررسی قرار گرفت. اندازه زاویه تماس آب با سطح دریچه پوشش داده شده برابر 120 درجه است که نسبت به حالت اولیه حدودا 2 برابر شده، و چسبندگی پوشش بر روی دریچه با توجه به استاندارد astm d 3359، برابر 4b است. نتایج بدست آمده از میکروسکوپ نیروی اتمی، کاهش زبری سطح را نشان می دهد. نتایج حاصل از آنالیز طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی بدست آمده از پوشش، تشکیل و توزیع یکنواخت نانوذرات کروی سیلیس و همچنین اصلاح سطح آنها به وسیله ترکیب سیلانی پرفلورو اکتیل تری اتوکسی سیلان را، به خوبی نشان می دهد.

عملیات حرارتی زیر صفر یک عملیات حرارتی تکمیلی است که در روی فولاد های ابزار معمولا بعد از کوئنچ و قبل از تمپر انجام می شود. در این تحقیق تاثیر عملیات حرارتی زیر صفر در حالت های مختلف بر روی تغییرات ریز ساختار، پراکندگی کاربید ها، درصد کاربید، سختی و میکروسختی، رفتار سایشی و خوردگی فولاد ابزار سرد کار 2080/1 بررسی شده است. برای این منظور از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ نوری (om)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، تفرق اشعه ایکس (xrd)، آزمون سختی و میکرو سختی، آزمون سایش پین روی دیسک و آزمون امپدانس الکتروشیمیایی (eis) استفاده شده است. در مرحله اول تاثیر زمان نگهداری در دمای نیتروژن مایع در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که عملیات سرد کاری عمیق باعث حذف آستنیت باقیمانده، افزاش درصد کاربید ها و توزیع یکنواخت تر آنها می گردد. همچنین مشاهده شد که عملیات حرارتی سرد کاری عمیق باعث بهبود مقاومت سایشی و میکرو سختی نمونه ها می گردد. علاوه بر آن در حین عملیات سرد کاری عمیق کاربید های نانو متری ایجاد می گردند که باعث افزایش بیشتر سختی و بهبود مقاومت سایشی نمونه ها می گردند. نتایج بررسی نشان می دهد که یک زمان بهینه وجود دارد که در آن کاربید ها بالاترین درصد و همگن ترین پراکندگی خود را در مقایسه با سایر زمان های نگهداری نشان می دهند. نشان داده شده است که با افزایش زمان نگهداری بیش از زمان بهینه سختی، میکروسختی، درصد کاربید ها، پراکندگی کاربید ها و اندازه آنها بعد از یک کاهش قابل ملاحظه به میزان ثابتی رسیده و تغییر نمی کند. با افزایش زمان نگهداری به بیشتر از 36 ساعت مقاومت سایشی کاهش قابل توجهی نشان می دهد. همچنین نشان داده شده است که مکانیزم غالب سایش عبارت است از سایش چسپان و تریبو-شیمیایی. مقاومت خوردگی نمونه های سرد کاری عمیق شده بدلیل رسوب کاربید ها کاهش شدیدی می یابد. علاوه بر آن، این تحقیق به بررسی اثر میدان مغناطیسی خارجی بر روی مقاومت خوردگی، سایش و ریز ساختار فولاد 2080/1 در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق می پردازد. در مقایسه بین نمونه های مغناطیسی شده و نشده، درصد کاربید در نمونه های مغناطیسی شده کاهش یافته و پراکندگی آنها نایکنواخت تر می شود. در نتیجه مقاومت سایشی تضعیف شده و مقاومت خوردگی بهبود می یابد. همچنین اثر عبور جریان الکتریکی در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که عبور جریان الکتریکی باعث کاهش سختی و مقاومت سایشی نمونه ها شده است. این تاثیر با توجه به اثر جریان الکتریکی بر روی میزان مکان های خالی ایجاد شده حین کوئنچ توجیه می شود. این مکان ها، مکان های بالقوه جوانه زنی کاربید در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق می باشند. علاوه بر آن نشان داده شده است که عبور جریان الکتریکی باعث بهبود مقاومت سایشی نمونه ها می شود. در انتها اثر آسیاب کاری بر روی فولاد 2080/1 در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق بررسی گردید. در حین آسیاب کاری در اثر تماس بین گلوله ها و سطح نمونه تعدادی عیب ایجاد می گردد که بر روی جوانه زنی کاربید ها در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق اثر می گذارد. علاوه بر آن، ضربات سطحی باعث ایجاد یک تنش فشاری باقیمانده در روی سطح می شود که باعث افزایش سختی و درصد کاربید ها می گردد. همچنین نشان داده شده است که آسیاب کاری نمونه ها قبل از عملیات حرارتی زیر صفر به هیچ وجه مفید نیست زیرا باعث پیر سازی آستنیت می گردد.

در این تحقیق ساخت و ارزیابی خواص داربستهای نانوکامپوزیتی پلی لاکتیک اسید - هیدروکسی آپاتیت (pla-ha) مورد بررسی قرار گرفت. داربستهای مورد بحث در این تحقیق با روش قالب گیری حلال و شست وشوی ذرات ساخته شدند. این روش دارای مزایایی از جمله سهولت، تجهیزات ساده و کنترل اندازه و چگالی حفره ها است. مشخصه یابی، ارزیابی مکانیکی، حرارتی و زیستی داربست ها، توسط پراش پرتو ایکس، طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون فشار، گرماسنج روبشی تفاضلی و آنالیز حرارتی گراویمتری و قرارگیری داربستها در محلول فسفات بافر سالین و محلول شبیه سازی شده بدن صورت گرفت. تمامی داربستها درصد بالایی تخلخل را از خود نشان دادند که می توان نتیجه گرفت روش ریخته گری حلال- فروشویی ذرات برای ساخت داربستهای با درصد تخلخل بالا مناسب است. تفاوت مورفولوژیکی خاصی بین داربست خالص و کامپوزیتی دیده نشد و اندازه حفرات وابستگی قابل تشخیصی به درصدهای مختلف نانو هیدروکسی آپاتیت نشان نداد. در آنالیز طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه و پراش پرتو ایکس، تعدادی از پیک های پلی لاکتیک اسید و هیدروکسی آپاتیت مقداری جابه جا شدند که این نتایج نشان دهنده برهم کنش و اثر متقابل مولکولی بین پلی لاکتیک اسید و هیدروکسی آپاتیت در نانوکامپوزیت است. با افزایش درصد وزنی نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت یا کاهش درصد وزنی نمک، چگالی و استحکام فشاری داربست ها افزایش و کرنش چگالش آن ها کاهش پیدا کرد. همچنین با افزایش درصد نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت در کامپوزیت، درجه بلورینگی کاهش و درصد تخریب پذیری و خاصیت زیست فعالی داربست ها افزایش یافت.

عملیات حرارتی زیر صفر یک عملیات حرارتی تکمیلی است که در روی فولاد های ابزار معمولا بعد از کوئنچ و قبل از تمپر انجام می شود. در این تحقیق تاثیر عملیات حرارتی زیر صفر در حالت های مختلف بر روی تغییرات ریز ساختار، پراکندگی کاربید ها، درصد کاربید، سختی و میکروسختی، رفتار سایشی و خوردگی فولاد ابزار سرد کار 2080/1 بررسی شده است. برای این منظور از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ نوری (om)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، تفرق اشعه ایکس (xrd)، آزمون سختی و میکرو سختی، آزمون سایش پین روی دیسک و آزمون امپدانس الکتروشیمیایی (eis) استفاده شده است. در مرحله اول تاثیر زمان نگهداری در دمای نیتروژن مایع در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که عملیات سرد کاری عمیق باعث حذف آستنیت باقیمانده، افزاش درصد کاربید ها و توزیع یکنواخت تر آنها می گردد. همچنین مشاهده شد که عملیات حرارتی سرد کاری عمیق باعث بهبود مقاومت سایشی و میکرو سختی نمونه ها می گردد. علاوه بر آن در حین عملیات سرد کاری عمیق کاربید های نانو متری ایجاد می گردند که باعث افزایش بیشتر سختی و بهبود مقاومت سایشی نمونه ها می گردند. نتایج بررسی نشان می دهد که یک زمان بهینه وجود دارد که در آن کاربید ها بالاترین درصد و همگن ترین پراکندگی خود را در مقایسه با سایر زمان های نگهداری نشان می دهند. نشان داده شده است که با افزایش زمان نگهداری بیش از زمان بهینه سختی، میکروسختی، درصد کاربید ها، پراکندگی کاربید ها و اندازه آنها بعد از یک کاهش قابل ملاحظه به میزان ثابتی رسیده و تغییر نمی کند. با افزایش زمان نگهداری به بیشتر از 36 ساعت مقاومت سایشی کاهش قابل توجهی نشان می دهد. همچنین نشان داده شده است که مکانیزم غالب سایش عبارت است از سایش چسپان و تریبو-شیمیایی. مقاومت خوردگی نمونه های سرد کاری عمیق شده بدلیل رسوب کاربید ها کاهش شدیدی می یابد. علاوه بر آن، این تحقیق به بررسی اثر میدان مغناطیسی خارجی بر روی مقاومت خوردگی، سایش و ریز ساختار فولاد 2080/1 در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق می پردازد. در مقایسه بین نمونه های مغناطیسی شده و نشده، درصد کاربید در نمونه های مغناطیسی شده کاهش یافته و پراکندگی آنها نایکنواخت تر می شود. در نتیجه مقاومت سایشی تضعیف شده و مقاومت خوردگی بهبود می یابد. همچنین اثر عبور جریان الکتریکی در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که عبور جریان الکتریکی باعث کاهش سختی و مقاومت سایشی نمونه ها شده است. این تاثیر با توجه به اثر جریان الکتریکی بر روی میزان مکان های خالی ایجاد شده حین کوئنچ توجیه می شود. این مکان ها، مکان های بالقوه جوانه زنی کاربید در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق می باشند. علاوه بر آن نشان داده شده است که عبور جریان الکتریکی باعث بهبود مقاومت سایشی نمونه ها می شود. در انتها اثر آسیاب کاری بر روی فولاد 2080/1 در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق بررسی گردید. در حین آسیاب کاری در اثر تماس بین گلوله ها و سطح نمونه تعدادی عیب ایجاد می گردد که بر روی جوانه زنی کاربید ها در حین عملیات حرارتی سرد کاری عمیق اثر می گذارد. علاوه بر آن، ضربات سطحی باعث ایجاد یک تنش فشاری باقیمانده در روی سطح می شود که باعث افزایش سختی و درصد کاربید ها می گردد. همچنین نشان داده شده است که آسیاب کاری نمونه ها قبل از عملیات حرارتی زیر صفر به هیچ وجه مفید نیست زیرا باعث پیر سازی آستنیت می گردد.

در این پژوهش، کامپوزیت های زمینه پلیمری (رزین اپوکسی) تقویت شده توسط پارچه بافته شده از الیاف شیشه ای e-glass با جهت گیری های متفاوت (°0، °90 و °45±)) به دو روش لایه گذاری دستی و تزریق رزین به کمک خلأ (vip) ساخته شدند و رفتار خستگی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل از آزمون کشش، استحکام کششی در نمونه های تولید شده به روشvip (mpa 362) بیشتر از نمونه‏های تولید شده به روش لایه گذاری دستی (mpa 242) بود. بر اساس نتایج آزمون خستگی کشش-کشش (0.1=r)، عمر خستگی بیشتری برای نمونه های vip مشاهده شد. به گونه ای که در دامنه تنش mpa67، نمونه های vip، 106×2.11 سیکل را تا زمان واماندگی تحمل کردند. در حالی که، در دامنه تنش پایین تر mpa61، نمونه های دستی 105×1.29 سیکل را تحمل نمودند. تعداد سیکل واماندگی نمونه های vip در تنش خستگی mpa200، برابر با 103×0.5 به دست آمد. اما، همین پارامتر برای نمونه‏ های دستی در تنش خستگی پایین تر mpa150 برابر با 103×1.2 حاصل شد. با توجه به نمودار s-n رسم شده، در تعداد سیکل ثابت 100،000، دامنه تنش قابل تحمل نمونه دستی در حدود mpa60 تخمین زده شد؛ در صورتی که برای نمونه vip در حدود mpa90 بود. با توجه به تصاویر sem سطح شکست نمونه ها، مکانیزم های واماندگی غالب برای نمونه های ساخته شده به روش لایه‏ گذاری دستی تحت بار خستگی به صورت جدایش لایه ها و بیرون آمدن الیاف مشاهده شد. در حالی که، مکانیزم های واماندگی برای نمونه های ساخته شده به روش vip، جدایش الیاف از زمینه و ترک خوردن زمینه بود. نتایج حاصل از آنالیز وزن سنجی حرارتی (tga)، تنها نشان دهنده وجود اتصال مکانیکی بین الیاف و زمینه بود، که علت مشاهده جدایش الیاف از زمینه و بیرون آمدن الیاف در تصاویر sem را توجیه می کرد. بر اساس نتایج حاصل از این آنالیز، درصد وزنی الیاف برابر با 69% و 52% برای نمونه های ساخته شده به روش vip و لایه گذاری دستی محاسبه شد.

در این تحقیق تحلیل اجزای محدود فرآیند سخت گردانی استحاله ای سطحی با استفاده از پرتو متحرک پر انرژی بر روی فولاد s355 بصورت حرارتی و متالورژیکی به انجام رسید. به منظور بررسی وجه متالورژی این فرآیند، مدل های متالورژیکی متفاوتی در گردش اطلاعات نرم افزار اجزای محدود abaqus بکار گرفته شد. مدل های متالورژیکی اتخاذ شده، با استفاده از نمودار آزمایشگاهی استحاله در حین سرمایش پیوسته فولاد s355 کالیبره، و با استفاده از پروفایل سختی در آزمون سختی پذیری استاندارد(آزمون جمینی) تائید گردیدند. بعلاوه اثرات بکار گیری دو راهبرد متفاوت یعنی " راهبرد کنترل توان" و "راهبرد کنترل سرعت" بر روی تنظیم بیشینه دما بر روی سطح قطعه کار مورد مطالعه قرار گرفت.

از آنجا که اندازه گیری دقیق میزان گلوکز خون ساده ترین و موثرترین راه پیشگیری از آسیب های شدید بیماری دیابت است، لذا ساخت زیست حسگر گلوکز با حساسیت و دقت بالا و قیمت تمام شده پایین یکی از مهمترین اهداف پژوهشگران در دهه های اخیر بوده است که در سال های اخیر با پیدایش و توسعه روز افزون فناوری نانو، تکنولوژی ساخت انواع زیست حسگر نیز با رشد چشمگیری روبرو بوده است. با توجه به برتری های نسبی زیست حسگرهای بدون آنزیم گلوکز و خواص مناسب نانولوله های کربنی در انتقال الکترون و همچنین خواص الکتریکی مناسب و سازگاری پلیمرهای رسانا با مولکول های زیستی، در پژوهش حاضر از محلول هایی حاوی نانوذرات اکسید مس به عنوان اکسید کننده مستقیم گلوکز، نانو لوله های چند جداره کربنی و پلیمر رسانای پلی اتیلن دی اکسی تیوفین/ پلی استایرن سولفونات (pedot:pss) به منظور بهبود رسانایی و جریان ایجاد شده، بر روی الکترودهای گرافیتی و نیز الکترودهای مسی با روکش طلا استفاده شده است.

امروزه سطوح فوق آبگریز با زاویه تماس آب بزرگتر از ? 150 به دلیل داشتن کاربردهای وسیعی در زمینه پوشش های خودتمیز شونده، ضدرسوبات دریایی و مقاوم به خوردگی توجه بسیاری به خود جلب کرده اند. هدف از انجام این تحقیق تهیه پوشش های فوق آبگریز مقاوم به خوردگی بر روی سطح فولاد و فولاد گالوانیزه بوده است. نتایج نشان داد که در نهایت پوشش تهیه شده با نسبت 6/0-4/0 از مواد سیلانی متیل تری اتوکسی سیلان (mtes)- مرکاپتو پروپیل تری متوکسی سیلان (mptms) حاوی نانوذرات سیلیکا آبگریز و پلی اتیلن گلیکول(peg) به عنوان روانساز فوق آبگریز گردید. مقاومت به خوردگی پوشش با استفاده از آزمون طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی(eis) و برون یابی تافل بررسی گردید. ترشوندگی با اندازه گیری زاویه تماس آب بر روی پوشش با استفاده از دوربین dino، ترکیب شیمیایی پوشش با روش اسپکتروسکوپی مادون قرمز فوریه(ftir) و مورفولوژی پوشش با میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) بررسی شد. نتایج حاصل نشان می دهد که با ایجاد ساختار ترکیبی میکرو-نانو سطح فوق آبگریز شده و با افزایش این خاصیت مقاومت به خوردگی بهبود می یابد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

خمیر لحیم محلولی سوسپانسیون از پودر لحیم در داخل یک حلال آلی است . خمیر لحیم در صنعت الکترونیک برای اتصال دادن قطعات با اتصال سطحی بر روی برد مدار چاپی استفاده می شود. این کار با چاپ خمیر لحیم بر روی برد، قرار دادن قطعات در جای خود و در نهایت عملیات لحیم کردن در یک کوره، انجام می شود. در این پایان نامه، با استفاده از روشهای مختلف آنالیز، نمونه های خارجی خمیر لحیم مورد آنالیز قرار گرفتند. پودرهای با آنالیز مشابه نمونه های خارجی تهیه شدند. این پودرها با عدد مش و شکل 200 کروی، 300 کروی، 400 کروی و 300 نامنظم بودند. با استفاده از این پودرها، و چند نوع فلاکس لحیم rma که ساخته شد، خمیر لحیمهای حاوی چند درصد پودر متفاوت ساخته شد. بر روی خمیر لحیمهای حاوی چند درصد پودر متفاوت ساخته شد. بر روی این خمیر لحیمها آزمایشات فرونشینی گرم و سرد، تعیین ضریب پخش ، قابلیت چاپ ، تعیین ویسکوزیته و قابلیت فرونشینی را افزایش می داد و افزایش تا 92 درصد قابلیت چاپ را افزایش می داد و بعد از آن قابلیت چاپ را کاهش می داد. درشت تر شدن دانه ها و نامنظم شدن آنها نیز ویسکوزیته را افزایش می داد و بر روی خواص دیگر نیز اثرات مختلفی را می گذاشت . تصاویر sem نیز از سطح نمونه های لحیم ناشی از خمیر لحیمهای مختلف گرفته شد و برای هر لحیم مورد بررسی قرار گرفت . آزمایش خستگی بر روی آلیاژ یوتکتیک سرب و قلع انجام شد و نمودار s-n برای این آلیاژ رسم شد.

خمیر لحیم ، ترکیبی از پودر آلیاژ لحیم در یک فلاکس شیمیایی می باشد، با ترکیب این دو جز در یکدیگر خمیری همگن به دست می آید. از خمیر لحیم برای اتصال قطعات الکترونیک بر روی بردهای مدار چاپی ، درلحیم کاری به روش‏‎smt‎‏ استفاده می شود. آلیاژهای مختلفی به عنوان لحیم در این خمیر مورد استفاده قرار می گیرند که معمولترین این آلیاژها ، آلیاژ یوتکتیک سرب و قلع با ترکیب و با درجه حرارت ذوب 183درجه سانتیگراد می باشد. این آلیاژ به روش اتمیزاسیون در محیط خنثی به پودرهایی با دانه های کاملا کروی و سطوحی صاف تبدیل می شود. از طرفی فلاکس، یک محلول شیمیایی است که از چهار جز عمده تشکیل می شود. این اجزا شامل ، جز اصلی فلاکس ، جز حلال ، جز فعال کننده و جز تصحیح کننده ویسکوزیته فلاکس می باشد. مواد مختلفی به عنوان اجزا فلاکس مورد استفاده قرار می گیرند. دراین تحقیق از پودر آلیاژ یوتکتیک ( سرب - قلع ) به عنوان پودر آلیاژ لحیم در خمیر لحیم استفاده شد، همچنین از اجزا دی اتیلن گلیکول مونوبوتیل اتر به عنوان حلال، گام روزین به عنوان جز اصلی فلاکس ، اسید ساکسنیک به عنوان جز فعال کننده و روغن کرچک به عنوان جز تصحیح کننده ویسکوزیته در فلاکس استفاده گردید.

بکار گیری تکنیکهای نفوذ مذاب در ساخت کامپوزیت های زمینه فلزی تقویت شده با فاز سرامیکی باعث شده است تا مشکلاتی که در روشهای قدیمی وجود دارد مرتفع شود و بتوان قطعاتی با ابعاد دقیق و شکل پیچیده ، سطح نهایی مطلوب ، خواص منحصربفرد ، و ریز ساختار همگن و عاری از نواقص حجمی و سطحی تولید کرد. تولید قطعاتی نظیر شاتون، دیسک ترمز، کالیپر ترمز ، پیستون و بسیاری از انواع قطعات دیگر با خواص بسیار بالاتر از قطعات فولادی و چدنی کاهش وزن حدود 60درصد -50درصد و در نتیجه کاهش قابل ملاحظه در مصرف سوخت خودروها و نیز افزایش سرعت تولید تنها با بکارگیری تکنیک های نفوذ مذاب ممکن است. وجود الیافهای کوتاه آلومینا در آلیاژهای آلومینیم مدول ویژه ، استحکام و درجه حرارت سرویس دهی فاز زمینه را افزایش می دهد. تکنیک ریخته گیری کوبشی بعنوان روش جالب توجهی برای تولید کامپوزیتهای زمینه آلومینیم با درصد حجمی بالای تقویت کننده به شمار می رود. قبل از آنکه فاز تقویت کننده تحت نفوذ قرار گیرد ، باید به صورت پیش فرمی ساخته شود که بتواند درمقابل تنشهای حین نفوذ مذاب مقاومت کند. تولید پیش فرم های متشکل از الیاف کوتاه آلومینا و پیش فرمهای هیبریدی الیاف کوتاه آلومینا و ذرات ریز سیلیکون کارباید بررسی و بحث خواهد شد. الیاف ها و ذرات در یک محلول واسطه آبی شامل چسب سیلیس کلوئیدی ، آب مقطر و جداکننده ها، با استفاده از میکسر مخلوط می شوند و پس از آن خشک شده و استحکام دهی نهائی روی آنها انجام می شود. تاثیر پارامترهای متفاوت مانند جداکننده ها برخواص مکانیکی ، زمان اختلاط و تغییرات حجمی این پیش فرمها بحث شده است. در ادامه تولید کامپوزیت هیبریدی با استفاده از تکنیک ریخته گری کوبشی مهمترین هدف این تحقیق می باشد.

شبکه های عصبی پس انتشار ‏‎(backpropagation)‎‏بعنوان ابزاری قدرتمند در علوم و فنون کاربردی وسیع دارند. در این میان در زمینه علم و مهندسی مواد، مسائل جدیدی وجود دارند که می توان با استفاده از این شبکه ها با صرف کمترین زمان و هزینه پیش بینی های لازم را انجام داد. در تحقیق حاضر با استفاده از همین شبکه ها، پانزده مورد مختلف متالورژیکی که در مهندسی مواد اهمیت ویژه دارندمورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از داده های موجود، شبکه های عصبی آموزش یافتند. در نهایت رابط گرافیکی کاربر ‏‎(gui)‎‏ به منظور استفاده راحتتر از شبکه ها، نوشته و تهیه گردید. نتایج نشان دادند که قدرت پیش بینی این شبکه ها بسیار بالا بوده، بگونه ای که در بسیاری از موارد نیاز به آزمایش جدید و صرف هزینه وجود ندارد.

آندهای‏‎dsa‎‏ از الکترودهای مهم صنعتی با کاربرد و استفاده فراوان خصوصا در صنایع کلر سازی می باشند. سالیانه مقادیر متنابهی از آنها با ارزش بالا وارد کشور می شود و پس از گذشت عمر مفید شان که با خوردگی شدید همراه است بدون استفاده خواهند بود و نیاز به تعویض دارند. در این پروژه موضوع برسی علل تخریب این آندها مورد بررسی قرار گرفته است با این هدف که با کنترل عوامل موثر بر تخریب این الکترودها بتوان عمر سرویس دهی آنها را افزایش داد. در این پژوهش به کمک آزمایش های تافل ، پلاریزاسیون سیکلی و امپدانس سعی شده که تاثیر عواملی مانند دما ی محیط ، ‏‎ph‎‏ ، غلظت الکترولیت و حضور ناخالصی در الکترولیت مورد ارزیابی قرار گرفته و شرایط بهینه مشخص گردید.

فریت نیکل -روی یک سرامیک از خانواده فریتهای نرم مغناطیسی با فرمول عمومی ‏‎nixzn(1-x)fe2o4‎‏ می باشد که از ترکیب سه تایی ‏‎nio-zno-f3o3‎‏ بدست می آید و بسته به مقدار ‏‎x‎‏ در رابطه عمومی و مقدار چگالی و اندازه دانه و عوامل موثر در روش تولید، در کاربردهای متعددی در صنعت استفاده می شود.