در این پروژه از مولکول های فسفولیپیدی نوع popc غشای کروی و دولایه ی لیپیدی تولید شده است. غشاهای کروی ساخته شده، به اسم آبدانک شناخته شده اند. این آبدانک ها اندازه های مختلفی دارند, از آبدانک های کوچک که اندازه ای در مقیاس چند صد نانومتر دارند برای انتقال دارو استفاده می شود و آبدانک های بزرگ تر با اندازه هایی در مقیاس چند میکرون تا چند ده میکرون نماینده ی خوبی برای سلول و غشای سلولی هستند. در این پروژه سعی بر آن شده است که با استفاده از انبرک نوری، ذره ی پلی استایرن تله شده ای را در حالت های مختلف به سطح غشای آبدانک فشار داده و از این طریق دنباله هایی در حالت های مختلف از این آبدانک ها تولید شود. دنباله نانولوله ای از جنس غشای آبدانک (مولکول های فسفولیپیدی) می باشد که بین آبدانک و ذره ی تله شده شکل می گیرد. با استفاده از ایجاد دنباله در داخل آبدانک سعی بر آن شده که رفتار فرآیند بیگانه خواری مورد مطالعه قرار گیرد, همچنین ایجاد دنباله به سمت بیرون آبدانک توسط ذره ی موجود در داخل آبدانک می تواند بیانگر رفتار فرآیند برون رانی باشد. حالت های مختلفی از دنباله در این پروژه ایجاد شد و در نهایت مقایسه ای بین رفتار این دنباله ها و مقایسه ای بین نیروهای لازم برای ایجاد این دنباله ها انجام شده است.

چکیده ندارد.