مهارت های ارتباط کلامی در گفتگوی پزشک و بیمار در مشاوره و معاینه نقش تعیین کننده ای در تشخیص و درمان بیماری دارد. با این حال تاکنون بیشتر توجهات به نتایج روش های آزمایشگاهی و فیزیکی معطوف شده است. در این مطالعه بر آن شدیم تا با تحلیل گفتگوی پزشک و بیمار،آن را به روشی مبتنی براصول علمی توصیف نماییم. بدین منظور پاره گفتارهای 101 بیمار با 26 پزشک بر اساس "سبک پاسخ گویی کلامی" استایلز طبقه بندی و کدگذاری گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد کل پاره گفتار های به کار گرفته شده توسط پزشک و بیمار 12998 پاره گفتار بود که سهم پزشک 7789(%34/56) و سهم بیمار 5211 (%66/43) بوده است. در بیماران تعداد پاره گفتارها در مرحله ی شرح حال گیری 2780 (%3/53)، معاینه 298 (%8/5) و نتیجه گیری 2133 (%9/40) و در پزشکان به همین ترتیب 2497(%1/32)، 713 (%1/9) و 4577 (%8/58) پاره گفتار بود. در میان 47 حالت کدگذاری شده، فراوان ترین حالت های پاره گفتار به کار رفته توسط بیمار در مرحله ی شرح حال گیری و معاینه، مربوط به واقعیات عینی (ee) بود که به ترتیب %97/29 ، و%57/35 به دست آمد ولی در نتیجه گیری، افکار و احساسات درونی (dd) با %73/17 بوده است. فراوان ترین حالت های پاره گفتار به کار رفته توسط پزشک در قسمت شرح حال گیری مربوط به حالت پرسش (qq) با%50/40، در قسمت معاینه توصیه(aa) با %1/40 و در قسمت نتیجه گیری ee با %20/28 بود. پاسخ بیماران به پرسش نامه ی رضایت مندی براساس طبقه بندی لیکرت نشان می دهد که میانگین پاسخ ها 4/0 ± 13/4 از 5 بود. 1/95 درصد از بیماران رضایت خود را اعلام نمودند. بیشترین نارضایتی ها زمانی بود که بیمار حس می کرد پزشک به طور کامل متوجه مشکل او نشده یا احساس می کرد که مدت زمانی که پزشک در اختیار وی گذاشت تا راجع به بیماری خود توضیح دهد کافی نبود.کنترل گفتار در تمامی مراحل مکالمه بین پزشک و بیمار از سوی پزشک بوده است. نسبت ها در مرحله ی شرح حال گیری، معاینه و نتیجه گیری به ترتیب 2/3، 3/33 و8/6 برابر بیمار بود. پزشکان مرد در مکالمه با بیماران خودمحوری بیشتری نسبت به پزشکان زن نشان دادند (61/11 به 54/9). اگر بیمار زن بود، خودمحوری پزشک از سوی پزشکان افزایش می یافت. بین برخی از پاره گفتارهای پزشک و بیمار در بین طبقات شغلی متفاوت و در میان سطوح تحصیلی زیردیپلم و دیپلم با لیسانس تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 (p<.

چکیده ندارد.