هدف این رساله مطالعه و بررسی سیر تحولی چهره های انسانی در تاریخ نگارگری ایران با تاکید بر سده های نهم و دهم هجری قمری بوده، که از خلال آن به بررسی و تجزیه و تحلیل فرمی اجزاء چهره و وجوه آن ، پرداخته شده است. در این راستا تفاوت ها و ویژگی های خاصی که چهره ها در سیر تحولی خود و گاه در خارج از کارگاه های درباری داشته اند مشخص گردیده و نیز شیوه ی بیان عاطفی در چهره ها نشان داده شده است . تیپ شناسی چهره های انسانی در داستان های روایی و بر اساس طبقات اجتماعی ، که از اهداف دیگر این پژوهش بوده ، نیز بررسی گردیده و بر مبنای این بررسی ها و جداول های ترسیمی ، ویژگی های شخصیت های روایی در نگاره ها نیز بازتاب داشته اند و تفاوت چهره ها در طبقات بالا کم بوده و هر چه طبقات اجتماعی پائین تر بوده ، دست نگارگر در تنوع بخشیدن به چهره های انسانی نیز بازتر بوده است.