پژوهش حاضر با هدف، تعیین میزان پیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان با سبک های فرزند پروری ادراک شده و سبک های شناختی وابسته و نابسته به زمینه طراحی و اجرا شده است. بدین منظور از نمونه ی 200 نفری دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران، که شامل 100 دختر و 100 پسر که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، استفاده گردید. برای ارزیابی میزان رغبت به ازدواج ازپرسشنامه ی رغبت سنج ازدواج(پرساد)، برای سنجش سبک های فرزند پروری ادراک شده از مقیاس ادراک از والدین و برای ارزیابی سبک شناختی از آزمون گروهی اشکال نهفته (geft) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون رگرسیون چند متغیره و یک متغیره ، تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t گروههای مستقل) انجام گرفت. نتایج نشان داد که مولفه ی حمایت از خود مختاری والدین، رغبت به ازدواج بصورت نمره ی کل را بطور معنادار پیش بینی می کند و این رابطه بصورت مستقیم می باشد. مولفه ی گرمی والدین، رغبت به ازدواج بصورت نمره ی کل را بطور معنادار پیش بینی می کند و این رابطه بصورت مستقیم می باشد. مولفه ی مشارکت والدین، رغبت به ازدواج بصورت نمره ی کل را بطور معنادار پیش بینی و این رابطه بصورت معکوس می باشد. مولفه ی سبک های شناختی وابسته و نابسته به زمینه رغبت به ازدواج بصورت نمره ی کل را بطور معنادار پیش بینی و این رابطه بصورت مستقیم می باشد. بین میانگین نمرات دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد در رغبت به ازدواج و سبک های فرزند پروری ادراک شده تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین در مولفه ی سبک های شناختی بین دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد تفاوت معناداری دیده نشد. واژگان کلیدی: رغبت به ازدواج، سبک های فرزند پروری ادراک شده، سبک های شناختی وابسته و نابسته به زمینه، دانشجویان.