استخوان یکی ازبافتهای پیوندی اصلی است که در ساختار آن کلاژن وجود دارد.کلاژن نوع بیش از 90 درصد ماتریکس استخوان را تشکیل می دهد. ایجاد اتصالات عرضی بین کلاژن به صورت pyridinium cross link در ناحیه تلوپپتید غیر هلیکال از یک زنجیره،با ناحیه هلیکال از زنجیر کناری،منجر به استحکام استخوان در طول بلوغ کلاژن می شود.ترکیبات پیریدینیوم کراس لینک،با تجزیه شدن استخوان،وارد گردش خون شده و بدون تغییرات در ادرر ترشح می شود.میزان این ترکیبات، برای افرادی با سن و جنس مشخص،یک حد معینی دارد.در بیماری های متابولیکی استخوان،مثل بیماری پوکی استخوان،استخوان به صورت غیر نرمال شروع به تجزیه شدن میکندو بنابر این،میزان ترکیبات پیریدینیوم کراس لینک ، بیش از حد معمول در ادرار ترشح می شود.بنابر این استفاده کلینیکی از این قطعات،برای تشخیص این بیماری قابل انجام می باشد.در بیماری پوکی استخوان که به آن بیماری خاموش نیز گفته می شود،استخوانها بدون هیچ تظاهر بالینی ، شروع به تجزیه می کنند و هنگامی که علائم آن به صورت تظاهرات بالینی یعنی درد و یا شکستگی بروز می کند،بیماری در مرحله پیشرفته است. پوکی استخوان درزنان به علت تغییرات هورمونی ، بخصوص در زمان بعد از یائسگی چهاربرابر مردان است.در کشور ما متوسط تراکم استخون در افراد سالمدر مقایسهبا کشور هایی مثل ژاپن، 9/3 درصد بالاتر ،و نسبت به آمریکا ،6/4 درصد کمتر است.این در حالی است که در کشور آمریکا ،55 درصد آنها در معرض پوکی استخوان قرار دارند.طبق آمار وزارت بهداشت،47 درصد زنان و 44 درصد مردان بالای 50 سال در ایران دچارکاهش تراکم استخوان هستند.بر طبق آمار در ایران در طول یک سال،شاهد ازدست رفتن 36761 سال از عمر کل جامعه به علت بیماری پوکی استخوان هستیم.تخمین زده می شود.در آمریکا سالانه فقط 10 بیلیون دلار، هزینه این بیماری میشود.در حال حاضر برای تشخیص این بیماری از سنجش تراکم استخوان (دانسیتو متری )استفاده می شود. سنجش تراکم استخوانی bmd ،برای یک سری افراد خاصی مثل زنان بالای 65 سال و زنان یائسه زیر 65 سال، در صورت داشتن سابقه شکستگی، درمان طولانی با کورتیکوئیدها، مردان 70 ساله و بالاتر انجام می گیرد و به علت هزینه های بالا ،در افراد عادی یا افراد مورد شک ، نمی تواند قابل اجرا باشد.از طرفی، اختلالات ساختاری استخوان ،(استنوارتریت شدید) تفسیر نتایج را مخدوش می کند. و نیز معمولاً در کنار این روش، تشخیص کمکی نیز مثل درخواست آزمایش cbc- esr- fbs- na- k- ca--ast-alt -tshآلکالین فسفاتاز و ... نیز انجام می گیرد که این روش خود زمان بر و هزینه بر می باشد. در مورد رادیوگرافی ساده، باید گفت که پرتونگاری x-ray تا زمانیکه تراکم استخوان بیش از30 % کاهش نیافته باشد، مشاهده نمی شود و به ظاهر دانسیته نرمال را نشان می دهد. از طرفی تفسیر تصاویر تا حدی وابسته به قضاوت رادیولوژیست است و نباید مبنای شروع درمان قرار گیرد. بنابراین وجود یک روشی که اولا در تمام موارد سنی و تمام افراد قابل اجرا باشد، به راحتی تست گیری انجام شود و برای بیمار مشکل ایجاد درد یا ناراحتی به وجود نیاید، نیازی به آزمایشات جانبی وجود نداشته باشدو مهم تر اینکه هزینه کم تر برای بیماران داشته و در مدت زمان کم تری نتیجه آزمایش معین شود،ضروری است. لازم به ذکر است که در سالهای اخیر از میزانpro ادرار برای تعیین پوکی استخوان استفاده می شد، ولی با توجه به اینکهpro در کبد متابولیز می شود و تحت تاثیر رژیم غذایی می باشد، پس مارکر دقیق در تعیین پوکی استخوان نیست. همان طوری که قبلا شرح داده شد، ترکیبات پیریدنیوم کراس لینک که در زمان تجزیه استخوان وارد ادرار می شوند، یک میزان مشخصی در افراد سالم با سنین معلوم دارند، بررسی تغییرات مارکر مربوطه در ادرار توسط متد الایزا ،می تواند: - به خوبی نماینده تجزیه استخوان بوده و به این ترتیب ما را قادر سازد تا بیماری را در مراحل بسیار اولیه و در افراد مختلف با هزینه بسیار اندک ، دقت بسیار بالاوزمان بسیار کوتاه شناسایی کنیم. در این تحقیق بعد از خالص و جدا کردن ترکیبات پریدیم کراس لینک از استخوان به روش hplc ترکیب آنتی ژن توسط ادجوانت مناسب به خرگوش در دفعات متعدد تزریق و پس از دو ماه خون گیری انجام شد پس از جدا شدن نمونه خونی و رسوب پروتین میزان تیتر اولیه ab1/3000 به دست آمد ،که این تیتر بالا نشان دهنده میزان تولید خوب و کافی ab بوده است. پس از جدا کردن ab با روش deae سفارز اقدام به سنجش میزان آنتی ژن به روش الایزای sandwich نمودیم. رسم منحنی استادارد به روش الایزا جهت تعیین میزان آنتی ژن مجهول انجام گرفت از آنجایی که هدف اصلی ما تولید کیت پایدار شده برای تشخیص مارکر مربوطه بود، در مرحله بعدی، تثبیت توسط بستر آمین و نیز نانوذرات طلا انجام گرفت. بستر حاوی عوامل دی آمین بوده و به خوبی با آنتی بادی واکنش می دهد. استفاده از سوربیتول جهت پایدار سازی ab موجب پایدار شدن بیشتر آن در دمای آزمایشگاه، حتی بعد از سپری شدن زمان بیست روز می باشد. در روش دیگر با استفاده از بستر آمینی و نانوذرات طلای متصل شده به آن ab، اکسید شده که بیشترین توانایی و استحکام را در اتصال به نانوذرات طلا دارد، متصل شد. پس از استفاده از سوربیتول ،تحت آزمون الایزا قرار گرفت. کیت مربوطه در دمای آزمایشگاه تا یک ماه پایدار بود. از آنجایی که هدف اصلی ما از تولید کیت ، عرضه آن در سطح تولید تجاری می باشد ،کیت پایدار در دمای آزمایشگاه توانایی ذخیره سازی به مدت چندین سال در دمای4? را دارد. و این مزیت جهت استفاده کلینیکی از آن بسیار مهم و مفید می باشد

به فرآیند تبدیل انرژی شیمیایی به انرژی مرئی نورانی توسط موجودات زنده بیولومنیسانس گویند و امروزه با توجه به بالا بودن درصد سیگنال فوتون به نویز پس زمینه، بیولومینسانس کاربرد های زیادی در حوزه های مختلف علوم زیستی پیدا نموده است. تا کنون هشت نوع فتوپروتئین وابسته به کلسیم گزارش شده که از این میان تنها فتوپروتئین نمیوپسین از شانه دار mnemiopsis leidyi تعیین توالی و بصورت نوترکیب بیان نشده است. در این تحقیق، بعد از جمع آوری شانه دار نمیوپسیس لیدی از دریای خزر و انجام فرایند های استخراج rna، ساخت cdna، طراحی پرایمر، pcr، t/a cloning، subcloning در وکتور بیانی pet28a و انتقال به سویه بیانی bl21(de3)، توالی ژنی بدست آمده در بانک ژنی با کد دسترسی gq884175 ثبت گردید. نتایج حاصل از تعیین توالی بیانگر جایگزینی گلوتامیک اسید به جای گلایسین حفاظت شده در لوپef-hand اول نمیوپسین بود بنابراین بررسی این تغییرات بر عملکرد پروتئین می توانست قابل توجه باشد از این رو با استفاده از جهش زایی هدف دار، جهش e50g انجام شد. سپس به تعیین ویژگیهای فتوپروتئین نوترکیب طبیعی و جهش یافته نظیر ph مطلوب، دمای مطلوب، شرایط بیانی مطلوب ( میزان بیان در دما ها، زمان ها و غلظت های مختلف القاء کننده ها)، میزان حساسیت به کلسیم، شرایط انکوباسیون (مدت زمان انکوباسیون و غلظت کلنترازین) پرداخته شد. نتایج نشان دادند که بیان پروتئین در دمای 30 درجه سانتی گراد، با 6 ساعت انکوباسیون بعد القاء در غلظت یک میلی مولار iptg افزایش یافته است. نتایج تعیین ویژگی فتوپروتئین طبیعی و جهش یافته، بیانگر حساسیت فوق العاده زیاد نمیوپسین طبیعی و جهش یافته به تغییرات ph می باشد. به طوری که میزان فعالیت فتوپروتئین ها در ph برابر 9 تا حد قابل ملاحظه ای با سایر ph ها متفاوت است علت این حساسیت با استفاده از بررسی تغییرات pka در ph مختلف با استفاده از نرم افزار macrodox در مقایسه با فتوپروتئین آکورین توجیه گردید. همچنین بررسی ها نشان دادند که مدت زمان لازم برای بازسازی و همچنین غلظت مطلوب کلنترازین نمیوپسین در مقایسه با آکورین بیشتر می باشد که بررسی توالی و ساختار نمیوپسین با آکورین نیز علت این تفاوت را روشن نمود. ادامه بررسی ها نیز کاهش میزان حساسیت به کلسیم نمیوپسین نوترکیب طبیعی و جهش یافته در مقایسه با آکورین را تائید کردند. آنالیز توالی نمیوپسین و نتایج motif scan نشان داد که در نمیوپسین طبیعی لوپ ef-hand اول قابلیت اتصال به کلسیم خود را از دست داده است و هر چند میزان حساسیت به کلسیم نمیوپسین جهش یافته نسبت به طبیعی افزایش یافته اما در مقایسه با اکورین همچنان حساسیت پایین می باشد. بررسی بهترین دمای لازم جهت فعالیت پروتئین ها نشان دهنده حساسیت به دما در این پروتئین ها می باشد. با استفاده از مطالعات ساختاری، نظیر دورنگ نمایی دورانی، فلورسانس و ft-ir، ساختار دوم و سوم پروتئین ها بررسی و نتایج نشان دهنده افزایش فشردگی ساختار نمیوپسین جهش یافته نسبت به طبیعی و افزایش چرخش بتا نمیوپسین جهش یافته و کاهش پیچه نامنظم آن بودند. در نهایت با استفاده از همولوژی مدلینگ، مدل نمیوپسین نوترکیب طبیعی، جهش یافته و آکورین در حضور کلسیم و کلنترازین برای استفاده در محاسبات تئوری ساخته شد.

ایجاد مقاومت به درمان های رایج سرطان در بیمارانی با تومور های سخت پیشرفته نیاز به استفاده از روش های درمانی دیگری را برای سرطان طلب می کند. موفقیت روش های درمانی جدید، علاوه بر افزایش ویژگی اختصاصیت برای سلول های سرطانی، سمیت کمتر به بافت های طبیعی را شامل می شود. ترکیبات موجود در تعدادی از گونه های باکتریایی طبیعی و غیر پاتوژن برای انسان به عنوان ترکیبات ضد توموری بالقوه شناسایی شدند. گونه های باکتریایی ضعیف شده یا غیر پاتوژن قادرند اختصاصیت را برای سلول های توموری، تا چندین برابر افزایش و باعث مهار رشد این سلول ها شوند. به دلیل ویژگی آن ها به بافت های توموری، این باکتری ها و اسپور یا مواد ترشحی آن ها مانند توکسین ها به عنوان وکتور های مناسب برای انتقال ترکیبات درمانی تومور می باشند. از این رو، توکسین های باکتریایی به عنوان یک استراتژی نوین برای درمان سرطان تلقی می شوند. مکانیسم عمل این توکسین ها بدین صورت است که که با ایجاد منافذی در غشاء امکان نفوذ بیشتر را فراهم می کند. از طرف دیگر اصلی ترین مشکل استفاده از داروهای شیمی درمانی ایجاد مقاومت سلولی نسبت به این ترکیبات پس از چند نسل استفاده از آنها می باشد و این مطلب باعث شده تا کارآیی این روش به عنوان یکی از مورد استفاده ترین روش های درمان سرطان با مشکل مواجه شود. اپسیلون توکسین نوع b وd از جمله پروتئین های سایتوتوکسیک تشکیل دهنده ی منفذ می باشند. منفذ ایجاد شده امکان دسترسی داروهای شیمی درمانی بیشتری به مجاورت سلول های سرطانی فراهم می کند.. در این تحقییق شیمی داروی متوتروکسات به عنوان ترکیبات ضد سرطانی و اپسیلون توکسین باکتریایی به عنوان ترکیب باکتریایی بطور همزمان و جداگانه در دو رده سلولی سرطانی cor-l105 و mda-mb 231 مورد آزمایش قرار گرفت. میزان lc50 برای متوتروکسات و توکسین روی سلول های ریه و پستان به ترتیب m? 900 و 800 و g/ml? 24 و 28 می باشد. lc50 در هنگام استفاده همزمان توکسین و متوتروکسات به g/ml? 22 و 24 کاهش می یابد. این نتایج بیانگر اثر همگرایی توکسین و متوتروکسات می باشد. برای بهبود کارایی و هدف گیری توکسین، این ترکیب پروتئینی در نانوذرات plga، بارگذاری و از لحاظ اندازه و کارآیی انکپسوله کردن دارو تعیین خصوصیت شدند. آزاد سازی دارو نیز در محیط in vitro بررسی و در مقایسه با حالت قبل مورد سنجش قرار گرفت. نانوذرات سنتز شده دارای ابعاد 150-250 نانومتر می باشند. نتایج نشان می دهند که اثر توکسین در هنگام قرارگیری در نانوذرات plga در پروفیل زمانی 10-12 روز بیشتر از زمانی است که این ترکیب به صورت آزاد روی سلول ها اثر داده می شود. نتیجه آنکه این استفاده همزمان توکسین با متوتروکسات می تواند با افزایش نفوذپذیری سلول های سرطانی کارآیی اثر ترکیبات شیمی درمانی را به طور چشمگیری افزایش دهد و به نظر می رسد این شیوه افزایش تاثیر پذیری، مقاومت سلول های بافت توموری را به عوامل شیمی درمانی به تعویق بیندازد.

پروتئازها مهمترین گروه آنزیم های صنعتی هستند که حدود 60% فروش جهانی محصول آنزیمی را در برمی گیرند و در صنایع مختلفی چون داروسازی و پزشکی، شوینده ها، چرم سازی، غذایی مورد استفاده قرارمی گیرند. آنزیم های پروتئولتییک به طور گسترده ای در مدیریت کمبود آنزیم و کاربردهای درمانی استفاده می شوند. این آنزیم ها همراه با عوامل ضد التهابی غیراستروئیدی تجویز می شوند. یکی از این آنزیم ها متالواندوپپتیداز خارج سلولی است که توسط سویه های مختلف سراشیامارسسنس ترشح می-شود. این متالوپروتئاز اولین بار از یک سویه 15-e s.marcescens از لوله گوارش لارو کرم ابریشم جداسازی و خالص سازی گردید و سراپپتاز (سراپپتیداز، سراشیاپپتیداز) نامیده شد. آلکالن متالوپروتئازها به طور طبیعی توسط سویه های مختلف سراشیا ترشح می شوند و منجر به تولید یکی از اولین آنزیم هایی شدند که به صورت تجاری تولید و در صنایع دارویی مورد استفاده قرارگرفت. سراپپتاز تمایل خاصی به مولکول های پروتئینی مرده داشته و هضم و شکست پروتئین ها را در بدن برعهده دارد. آنزیم با پاکسازی فیبرها از خون و سیستم لنفاوی، پاکسازی موکوس از طریق کاهش سلول های نوترفیلی و از بین بردن التهاب از بدن به سیستم ایمنی کمک می کند تا عملکرد بهتری داشته باشد. این آنزیم در درمان شریان مسدود شده در بیماری های کرونر، پاکسازی پلاک های شریانی، کاهش میگرن و بیماری های قلبی- عروقی مفید است. در این پژوهش ابتدا ژن پروتئاز که متالوپروتئاز را کد می کند، با پرایمرهایی که بر اساس ژن متالوپروتئاز s.marcescens e-15 طراحی شد، شناسایی وتعیین توالی گردید. این قطعه آلکالن متالوپروتئاز خارج سلولی وابسته به zn با وزن مولکولی تقریبا kda50 را کد می کند. قطعه ی dna 97 درصد هومولوژی با ژن متالوپروتئاز سراشیامارسسنس داشت. پروتئین کد شده از این ژن با سراپپتیداز سراشیامارسسنس 99 درصد مشابهت داشت. این متالوپروتئاز با رسوب دهی سولفات آمونیوم، دیالیز، فیلتراسیون و کروماتوگرافی deae-sepharose به صورت جزئی خالص سازی و تعیین ویژگی گردید. فعالیت پروتئولیتیک آن با استفاده از روش skim milk agar و زایموگرافی تعیین گردید. فعالیت پروتئاز در دمای 55-50 و محدوده ph( 10-8 ) بهینه می باشد. اثر ترکیبات مختلف از جمله مهارکننده ها و یون های فلزی روی فعالیت پروتئاز تعیین شد و پارامترهای کینیتیکی آن انداره گیری گردید. آنزیم روی نانوژل های کیتوزان به عنوان حامل انتقال پروتئاز تثبیت شد، سپس ویژگی های فیزیکوشیمیایی(sem ، ftir، دمای اپتیمم، ph اپتیمم) و پایداری گرمایی آنزیم تثبیت شده مورد بحث و بررسی قرارگرفت.

فاسیولازیس یک بیماری انگلی کبدی و از مهمترین آلودگی های انگلی در چهار پایان می باشد که بر اثر آلودگی با فاسیولا به وجود می آید و به یک بیماری حاد قابل توجه در انسان ها و حیوانات تبدیل شده است. فاسیولا از ترماتودهای مشترک بین انسان و دام می باشد. برآوردها نشان میدهد نزدیک به 180 میلیون انسان در دنیا در معرض ابتلا و 2.4 میلیون انسان در دنیا به این بیماری مبتلا هستند. ابتلا به این بیماری در مناطقی مانند پرتقال، دلتای رود نیل، شمال ایران، بخشی از چین، اکوادور، پرو و بولیوی بسیار بالاست و یک نگرانی برای سلامت عمومی را ایجاد کرده است. تست های تشخیصی سرولوژیک مانند الیزا دارای معایبی هستند، که درنهایت پیشرفت، برطرف نشده اند. بنابراین استفاده از نانوتکنولوژی نوین برای تشخیص به موقع بیماری جهت کاهش خسارت پیش رو می باید در نظر گرفته شود. در این راستا آنتی بادی ها می توانند به عنوان راهکاری مناسب استفاده شوند.در این تحقیق از تکنیکی موثر، دقیق، سریع و ارزان نانوتکنولوژی برای تشخیص زود هنگام عامل بیماری زایی فاسیولا قبل از آسیب های کبدی جبران ناپذیر استفاده شده است. آنتی ژن کاتپسین l1 که یک سیستئین اندوپروتئیناز می باشد و در تمام طول عمر انگل ترشح شده و عامل اصلی بیماری زایی این انگل است، به عنوان هدف، جهت شناسایی به وسیله آنتی بادی پلی کلونال پوشش داده شده در سطح نانو ذرات کوانتومی در نظر گرفته شده است. در این راستا، ابتدا آنتی بادی پلی کلونال علیه کاتپسین l1 تولید و سپس در اطراف نقاط کوانتومی چیده شد. هم چنین، آنتی ژن کاتپسین l1 نیز به فلوئوروفور ردامین (گیرنده ی نور) اتصال داده شد و در نهایت کمپلکس دهنده-گیرنده در سیستم fret، نقاط کوانتومی- آنتی بادی- cl1- ردامین آماده سازی شد. در این سیستم زمانی که آنتی ژن cl1 آزاد به محلول اضافه شود، با جایگزین شدن cl1 آزاد با cl1 متصل به ردامین، افت پیک در نمودارمشاهده می شود. این در حالی است که محلول بدون آنتی ژن مورد نظر به دلیل فقدان cl1 تغییری در پیک نمودار ایجاد نکرد. در آینده، همراه با بهینه سازی و طراحی کیت، این روش با توجه به مزیت های موجود، میتواند جایگزین خوبی به جای روش های تشخیصی دیگر باشد..دراین گزارش استفاده از کوانتوم دات زوج شده با آنالیز fret را به عنوان یک تکنیک سنجش ایمنی دقیق برای تشخیص سریع آلودگی به فاسیولا براساس آنتی ژن موجود در خون را نشان می دهد. سالهاست که کوانتوم دات ها در روشهای عکسبرداری به عنوان نشانگر های فلورسنت عمل می کنند. درهمین سالها سیستم fret برای مطالعه میانکنش ماکروملکول های نشاندا ر شده با فلورفور های ارگانیک به کار میرفت. ترکیب این دو تکنیک چندین مزیت در مطالعه ی میانکش های ماکروملکول دارد. اول اینکه سنتز کوانتوم دات ها نسبتا پروسه ی ساده ایست و با داشتن قابلیت ماندگاری طولانی و پایداری شیمیایی بالا ،امکان سنتز در حجم زیاد برای چندین بار استفاده را می دهد. تغییرات کوچک در روشهای ساخت اجازه ی تغییرات وسیعی در سایز این نانو ذرات و در نتیجه عملکرد نوری آنها را می دهد. این عملکرد نوری قابلیت های آنالیزیfret را افزایش می دهد. زمان ماندگاری طولانی آنها بر مسئله ی فلورسانس خودانگیخته فائق آمده است. محصول کوانتومی بالا کوانتوم دات ها انتقال انرژی را بسیار کارآمد ساخته است.به عنوان نتیجه، مطالعه ی میانکنش های ماکروملکول ها در فاصله ی بین ملکولی زیاد با استفاده از سیستم fret و کوانتوم دات امکان پذیر شده است. این اجازه ی تحقیقات روی اشکال فضایی یا فاصله ای ماکروملکول ها ( در نشاندار کردن چندین کوانتوم دات ) به خوبی طیف سینتیک را می دهد. لذا ضرورت بررسی های همه جانبه در این زمینه وجود دارد. تکنیک سنجش هموژنوس آنتی بادی – آنتی ژن در این پروپوزال دارای چندین مزیت است که توضیح داده شد که شامل سادگی , سریع بودن قابلیت set up و قابل وحمل بودن و قابلیت اندازه گیری پاسخ از جفت های مختلف به خودی خود باعث نتایج و بازده بالایی می شود.

داروهایی را که برای هایپرپیگمنتیشن و یا همچنین جلوگیری از تاثیر نور خورشید در جهت تسریع ملانین سازی تجویز می گردند، معمولا" حاوی یک یا دو مهارکننده تایروزیناز می باشند. با توجه به اینکه در مطالعات اخیر بر روی تایروزیناز قارچ خوراکی (mt) نشان داده شد که این آنزیم در هر دو فعالیت مونواکسیژنازی و اکسیدازی خود، از معادله میکائیلیس- منتن تبعیت نمی کند و پاسخ آن به سوبسترا و یا مهارکننده، تابع غلظت آن مولکول می باشد، این تحقیق به مطالعه رفتار mt در حضور مولکول های پیرویک اسید، 2- کتوهگزانویک اسید، کوجیک اسید، فتالیک اسید، 2- آمینوبنزویک اسید، 2- متوکسی بنزویک اسید و استیک اسید اختصاص داده شد. نتایج این رساله نشان می دهد که علاوه بر مشخصات ساختمانی مهارکننده، دامنه غلظتی سوبسترا و مهار کننده بر نوع پاسخگویی mt بسیار موثر است. به طوری که در مجموع شاید در بعضی موارد مانند آنچه که برای فتالیک اسید در این رساله نشان داده شده است، قابل جمع بندی در قالب یک مدل مشخص از مهار و یا فعال سازی نباشد. همچنین با توجه به نتایج این رساله، یک مهارکننده معروف تایروزیناز مانند کوجیک اسید را دیگر نمی توان قطعا" یک مهارکننده دانست، چرا که کوجیک اسید در غلظت های 5/0، 1 و 5 ماکرومولار، به عنوان فعال کننده mt ظاهر شده است. اما با توجه به نتایج بدست آمده برای 2- متوکسی بنزویک اسید و ساختمان x-ray، mt می توان پیشنهاد کرد که mt می بایست دارای یک جایگاه آلوستریکی نیز باشد. با کنار هم گذاشتن نتایج این رساله و کارهای سایر محققین چنین به نظر می رسد که اگر جایگاه آلوستریکی بر روی mt وجود داشته باشد، باید قابلیت اندرکنش با مولکول هایی که گروه عاملی اسید کربوکسیلیک دارند، را نیز داشته باشد

آلفا 1-آنتی تریپسین (?1at) گلیکوپروتئین 394 اسیدآمینه ای و دارای 3 جایگاه گلیکوزیلاسیون است که متعلق به خانواده سرین پروتئاز می باشد و می تواند رنج وسیعی از پروتئازها را مهار کند. ?1at ریه را از نوتروفیل الاستاز در حالت التهابی و عفونی محافظت می کند بنابراین مهارکننده نوتروفیل الاستاز نامیده می شود. عدم حضور یا عملکرد ناکارآمد ?1at در ریه منجر به عملکرد کنترل نشده الاستاز و شکست الاستین می شود که مشکلات تنفسی را به همراه دارد. ?1at نقش های بیولوژیک مختلفی شامل کنترل ترشح انسولین، فعالیت آنتی پروتئازی، محافظت از سلول های ? علیه آپپتوز القاء شده توسط سیتوکین، فعالیت به عنوان ترکیب ضد التهاب دارد اما اندام اصلی هدف این پروتئین ریه می باشد. یکی از استراتژی های درمانی برای فعالیت بهینه ?1at در حالت التهابی درمان جایگزین با استفاده از تزریق درون وریدی می باشد. در این حالت تنها 10% تا 15% از ?1at به اندام هدف یعنی ریه می رسد و احتمال آلودگی های ویروسی و باکتریایی به دلیل آنکه این ترکیب از پلاسما تهیه می شود، بالاست. استراتژی درمانی دیگر انتقال از طریق مجاری تنفسی می باشد. در این حالت نه تنها ?1at ائروسل مستقیماً به اندام هدف می رسد، بلکه از تجمع دارو اضافه در خون جلوگیری کرده و بنابراین میزان دارو بسیار کمتری مورد نیاز است. انواع نوترکیب ?1at حاصل از میزبان های یوکاریوتی مانند مخمر به عنوان میزبانی کارآمد تحت مطالعه می باشد. علاوه بر پیدایش و بهینه سازی انواع نوترکیب ?1at، تلاش در بسته بندی ?1at در میکرو و نانوذرات جهت انتقال ریوی نیز تحت بررسی است. پلی (d، l لاکتید-کو-گلیکولید) (plga) پلی مر قابل تجزیه و قابل دسترسی زیستی است که توسط سازمان دارو و غذا آمریکا (fda) برای آزادسازی مرحله ای و انتقال کنترل شده دارویی ماکروملکول هایی مانند پپتیدها و پروتئین ها تایید شده است. از آنجایی که داروهای با سایز کوچکتر در سیستم های انتقال دارو ارجح می باشند، در این مطالعه 5 ساختار کوچک شده و مهندسی شده بر اساس مطالعات تئوریک طراحی و ساخته شد. هر کدام از این توالی ها در وکتور بیانی pgapz? درج و در مخمر p. pastoris ترانس فورم شد. پس از بهینه سازی شرایط بیان در فرمانتور، پروتئین ها توسط کروماتوگرافی تعویض یونی تخلیص و فعالیت هر کدام با استفاده از تست مهار الاستاز اندازه گیری شد. دو پروتئین از پنج پروتئین بیان شده با بیشترین فعالیت انتخاب و مطالعات پلی مریزاسیون روی آن ها انجام گرفت. مشخص شد که ساختارها دارای فعالیت بیشتری از نمونه کنترل که نوع تجاری ?1at است دارند و میزان پلی مریزاسیون آنها تفاوتی با نوع تجاری ندارد. از طرف دیگر از دو تکنیک امولسیون دوگانه و امولسیون غیرآبی برای سنتز نانوذرات plga با نسبت های 50:50 و 75:25 حاوی ?1at استفاده شد. نانوذرات از لحاظ مرفولوژی سطح، توزیع سایز، تفرق اشعه x (xrd)، کارآیی انکپسوله شدن، آزادسازی in vitro دارو، اسپکتروسکوپی ftir، و کالریمتری dsc تعیین خصوصیت شدند. برای بررسی سیتوتوکسیسیتی نانوذرات، تست سیتوتوکسیسیتی سلولی بر روی رده سلولی سرطانی اپی تلیالی ریه cor l105 انجام گرفت. نانوذرات کروی با اندازه ای بین 100 نانومتر تا 1 میکرون بودند. کارآیی انکپسوله شدن با استفاده از تکنیک امولسیون دوگانه بالاتر بود. مطالعات xrd و dsc نشان داد که ?1at در حالت آمورف یا کریستال نامنظم در ماتریکس پلیمری وجود دارد. نسبت اسید لاکتیک به اسید گلیکولیک روی پروفیل آزادسازی ?1at تاثیر می گذارد. نسبت 50:50 از plga توانایی آزادسازی 60% از دارو را در 8 ساعت دارد اما نسبت 75:25 پروفیل طولانی تر و متداوم تری را نشان می دهد. مطالعات سیتوتوکسیسیتی نشان داد که نانوذرات آزاد و حاوی ?1at بر روی رشد سلولی بی تاثیر است و بنابراین سمیتی برای سلول به همراه ندارد. سپس توانایی نئوبولیزاسیون نانوذرات بررسی شد و 80% بازیافت گردید. مطالعات ریه ایزوله تهویه شده و پرفیوز شده نیز حاکی از ته نشست دارو در ریه و بازیافت 13% از ?1at بود.

باکتری اشریشیاکولی انتروتوکسیژنیک، یکی از عوامل شایع اسهال در بین کودکان است. فاکتورهای کلونیزاسیون و توکسین حساس به حرارت، مهمترین کاندیدای واکسن علیه etec می باشند. پروتئین های کایمریک دربردارنده اپی توپ ها و یا ادجوانها سبب افزایش احتمال بروز پاسخ ایمنی هومورال و یا سلولی می شود. فرض ما بر این بود که پروتئین کایمر دربردارنده فاکتورهای کلونیزاسیون شایع و زیر واحد ltb به عنوان کاندید واکسن خوراکی می تواند سبب محافظت در برابر اتصال باکتری و عملکرد توکسین گردد. به منظور دستیابی به رایجترین فاکتورهای کلونیزاسیون از سویه های ایرانی، فنوتیپ و ژنوتیپ سویه های etec جدا شده از کودکان ایرانی مشخص شد. بر اساس پروفایل سویه هایetec ، ژن کایمر کدکنندهcfab ، csth، cota وltb طراحی گردید. مدلسازی به منظور پیش بینی ساختار سوم پروتئین کایمر انجام گرفت. ژن l2c3 بهینه سازی کدونی شد و در وکتور بیانی e.coli، همسانه سازی گردید. پروتئین نوترکیب با روش امولسیون دو گانه در پلیمر plga انکپسوله و خصوصیات فیزکیوشیمایی نانوذره ها ارزیابی شد. ایمنوژنیسیتی خوراکی پروتئین کپسوله شده بررسی گردید. شیوع باکتری etec 11/7 درصد بود. بیشتر سویه های جدا شده دارای توکسین lt و st بودند. فاکتورهای کلونیزاسیون cfa/i، cs2، cs3 و cs5 در برخی از سویه ها شناسایی گردید. 2/97 درصد از اسیدهای آمینه پروتئین کایمریک مورد نظر در محدوده مجاز نمودار راماچاندران قرار داشتند. نانوذرات غیر تجمعی و دارای شکل نسبتاً کروی با میانگین اندازه 9/256 بودند. کارائی انکپسوله کردن پروتئین کایمر 4/1±96/81 درصد بود. وزن مولکولی و خاصیت آنتی ژنیسیتی پروتئین رها شده از نانوذرات تغییری نکرد. ایمنی سازی موشها از راه خوراکی سبب القای پاسخ آنتی بادی igg سرمی و iga مدفوعی شد. ایمن سازی سبب ایجاد محافظت در برابر اتصال باکتری etec به سلولهای caco-2 گردید. اثر توکسین بر میزان camp و تجمع مایع در لوپهای روده به واسطه ممانعت از اتصال سم به گیرنده gm1 مهار شد. این یافته ها نشان می دهد انتقال پروتئین l2c3 در نانوذرات plga سبب بروز پاسخ ایمنی عمومی و مخاطی شده و می تواند به منظور توسعه ی ترکیب چندگانه برای مقابله با etec مورد استفاده قرار گیرد.

ایمونوتراپی سلولی انتخابی (t سل تراپی) یکی از روشهایی است که اخیرا توجه زیادی را در درمان سرطان به خود معطوف کرده است. سلول های t بیان کننده رسپتور کایمریک قادر به تمایز بین سلول های بیان کننده آنتی ژن و سلول های نرمال هستند و به راحتی به درون تومورهای جامد نفوذ کرده و آنها را نابود می سازند. در این مطالعه ما از رسپتور کایمریک سلول tاستفاده نمودیم که شامل چهار پروتئین می باشد که در سطح dna به یکدیگر متصل شده اند، به طوری که بیان آنها موجب تولید یک پلی پپتید تک زنجیره tcr (t cell receptor) شامل چهار قطعه: زنجیره سنگین آنتی بادی شتری (vhh)، یک فاصله انداز (fcgriia)، یک قطعه ترانس ممبراین یا سیگنالینگ (cd3zeta) و قطعه کمک تحریک کننده (cd28) می شود. روش های مختلفی برای افزایش بیان ترانس ژن ها در وکتور های یوکاریوتی از جمله استفاده از پروموتر های مختلف، القا کننده مناسب و یا استفاده از اینترون را بکار برد. هدف از انجام این مطالعه مشاهده تاثیر درج اینترون در ابتدای ژن رسپتور کایمریک سلول t و در پایین دست پروموتر بر روی پروفایل بیان آن و میزان ترشح اینترلوکین2 متعاقب توسط سلول های jurkat می باشد. اینترون در پایین دست پروموتر درج شد. وکتور اخیر سپس در میزبان یوکاریوتی t-cell بنام رده سلولی jurkat منتقل و صحت پردازش mrna و میزان بیان بوسیله rt-pcr و real-time pcrبررسی شد. همچنین سنجش میزان il-2 ترشح شده توسط سلول های jurkat در مجاورت سلول های mcf7 توسط تکنیک الایزا انجام گرفت. نتایج real time-pcr بیان حدود 6,4 برابری آن نسبت به ژن فاقد اینترون را نشان داد. همچنین داده های به دست آمده از آزمایش الایزا افزایش معنی دار ترشح il2 القا شده توسط jurkat (با اتصال رسپتور کایمریک با آنتی ژن muc1 سطح سلول mcf7 ) را در محیط کشت حاصل از هم جواری این دو رده سلولی در نمونه های واجد اینترون نسبت به وکتور های فاقد آن نشان داد. طبق نتایج به دست آمده، می توان از توالی اینترون برای افزایش بیان در وکتور های یوکاریوتی در ایمونوتراپی استفاده کرد.

چکیده تمرین تناوبی با شدت بالا (hit) با وجود حجم کلی پایین فعالیت ورزشی، موجب سازگاری های عملکردی و متابولیکی در عضلات اسکلتی می شود که مشابه تمرین استقامتی سنتی است. از طرفی، تمرین استقامتی موجب افزایش اکسیداسیون اسید چرب در عضلات اسکلتی می شود. اکسیداسیون اسید چرب در محل های مختلفی همچون انتقال اسید چرب از عرض غشای پلاسمایی تنظیم می شود و مشخص شده است که انتقال از عرض این غشاها به طور اساسی با میانجی گری پروتئین های ناقل اسید چرب غشایی صورت می گیرد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و حجم پایین (hit با حجم پایین) بر محتوای سارکولمایی ناقل های اسید چرب fat/cd36 و fabppm مردان جوان بود. 20 نفر مرد جوان نسبتا فعال در دو گروه 10 نفره تمرین (سن: 3/19سال، وزن: 2/67 کیلوگرم و قد: 7/172سانتی متر) و کنترل (سن: 7/19سال، وزن: 9/65 کیلوگرم و قد: 4/174 سانتی متر) تقسیم شدند و گروه تمرین به مدت 4 هفته و سه جلسه در هفته به hit با حجم پایین پرداخت. هر جلسه تمرینی شامل 8 تا 11 تناوب رکاب زدن 60 ثانیه ای با شدتی برابر با اوج توان کسب شده در انتهای آزمون فزاینده vo2peak بود که بین هر تناوب، 75 ثانیه رکاب زدن با شدت30 وات به عنوان ریکاوری وجود داشت. در پیش و پس آزمون از گروه تمرین نمونه عضلانی (از عضله پهن جانبی) گرفته شد. پس از دوره hit، ما شاهد افزایش (8/17 درصد) vo2peak در گروه تمرین نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل بودیم (05/0>p). در پس آزمون، در پاسخ به فعالیت 60 دقیقه ای زیر بیشینه، گروه تمرین با درصد کمتری از vo2peak پس آزمون، به فعالیت پرداخت و میزان تغییرات کاهشی rer گروه تمرین بیشتر از تغییرات گروه کنترل بود (05/0>p). همچنین گروه تمرین به ترتیب دارای اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات بیشتر و کمتری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل بود (05/0>p) و در تمامی مراحل اندازه گیری فعالیت 60 دقیقه ای تداومی در پس آزمون، نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل افزایش کمتری در لاکتات خون داشت (05/0>p). در نهایت این که محتوای سارکولمایی cd36 و fabppm پس از 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و حجم پایین به ترتیب در حدود 14 و 25 درصد افزایش داشت (05/0>p). بنابراین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پروتکل hit با حجم پایین استفاده شده در مطالعه حاضر که نسبت به پروتکل های قبلی (بر پایه آزمون وینگیت) تعدیل یافته بود، در ظرف 4 هفته می تواند ظرفیت هوازی و اکسیداسیون چربی بدن را افزایش دهد و موجب افزایش محتوای سارکولمایی ناقل های cd36 و fabppm شود که نشان دهنده سازگاری در تسهیل انتقال اسید چرب به درون عضله اسکلتی در جهت افزایش ظرفیت اکسیداسیون چربی است. واژه های کلیدی: تمرین تناوبی با شدت بالا و حجم پایین، fat/cd36، fabppm، اسید چرب

چکیده: یکی از معضلات بزرگ جوامع انسانی و از عامل تهدید کننده ی سلامت جسمی و روانی انسان، فجایع و فشار های شدید حاصل از تصادفات رانندگی هستند که با عوارض و مشکلات بهداشت روانی در ارتباطاند. سوانح رانندگی در ایران سالانه زندگی هزاران نفر را تحت تأثیر قرار می دهد. در این میان تعداد تصادفاتی که پیامدهای جانی به دنبال دارند کم نیستند و حدود 5 درصد از این سوانح را در بر می گیرند. بدین منظور هدف پژوهش حاضر نیز تعیین پیامد های روانی و اجتماعی ناشی از سوانح رانندگی منجر به مرگ در خانواده های بازمانده بود. این مطالعه ی کیفی، نتیجه ی تجربیات 23 نفر از اعضای خانواده ی قربانیان سوانح رانندگی در شهر تهران بود که از طریق مصاحبه ی عمیق نیمه ساخت یافته بر اساس محورهای پنج گانه ی dsm iv در سال 91- 1392 انجام پذیرفت. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که پیامدهای سوانح رانندگی فقط محدود به آسیب های فیزیکی و خسارت های مالی نمی شود بلکه شرایط، مسائل و مشکلات خاصی که خانواده های قربانیان پس از فقدان با آن ها روبرو می شوند؛ ممکن است به ایجاد مشکلات روان شناختی اعضای این خانواده ها بینجامد. نتایج بدست آمده از بررسی نمونه ی مورد مطالعه نشان دهنده ی بروز نشانگان افسردگی، انواع حالات اضطرابی، ptsd ، asd، اختلالات سازگاری، فوبی مرگ، ترس شدید، نشانه های سوگ عارضه دار بود. همچنین خانواده های قربانیان سطح بالایی از مشکلات اقتصادی، مسائل شغلی، ضعف در وظایف و تعاملات اجتماعی، مشکل در تعاملات بین اعضای خانواده و در کل کاهش محسوس در کیفیت کلی زندگی را گذارش دادند.

یکی از امید بخش ترین روش های درمان سرطان، القاء آپوپتوز در سلول های سرطانی است. به همین منظور، چندین آنتی بادی آگونیست علیه گیرنده مرگ 5 (dr5) تولید شده است، که تحت ارزیابی بالینی قرار دارند. اساسا، با فعال شدن dr5 در سلول های سرطانی القاء آپوپتوز در مسیرهای داخلی و خارجی آغاز می گردد. این گیرنده در بخش خارج سلولی خود دارای چندین دومن عملکردی است، که در بین آنها دومن های غنی از سیستئین (crds) آن نقش کلیدی در القاء آپوپتوز با واسطه ی اتصال به trail دارند. اخیرا مشخص شده است، اتصال آنتی بادهای منوکلونال آگونیست به دومن دیگری از ناحیه ی -n ترمینال dr5 نیز می تواند آپوپتوز را القا کنند. دومن های متغییر مشتق شده از زنجیره ی سنگین آنتی بادی های شتری به نام vhhها یا نانوبادی ها، کوچکترین قطعات مقاوم و کارآمدی هستند، که قادرند به آنتی ژن ها متصل شوند. ویژگی های منحصر به فرد vhhها ، باعث شده است که آنها کاندیداهای مناسبی برای تشخیص و درمان محسوب شوند. در این تحقیق با استفاده از تکنیک نمایش فاژی و ایمن کردن شتر با آنتی ژن های پروتئین نوترکیب dr5و پپتید حاوی بخش اپی توپی (1itqqdlapqqra12)، کتابخانه ژنی حاوی vhhهای شتری ساخته شد. با غربالگری این کتابخانه فاژِی، در طی مراحل غنی سازی موفق به جداسازی سه متصل شونده با تمایل بالا به اپی توپ پپتیدی واقع در ناحیهntr گیرنده dr5و پنج متصل شونده دیگر با تمایل بالا به تمامی بخش خارج سلولی dr5شدیم. با استفاده از مطالعات تئوریک داکینگ محل اتصال این نانوبادی های تولید شده روی گیرنده dr5پیش بینی شد. هم چنین جهت بهبود ویژگی های اتصالی vhhهای به دست آمده جهش های مناسب با هدف افزایش بلوغ میل پیوندی برای هر نانوبادی طراحی شد. بررسی فعالیت بیولوژیکی دو مونوفاژ که از لحاظ نتایج مونوفاژالایزا و نتایج داکینگ نسبت به مونوفاژهای دیگر شرایط اتصالی بهتری با dr5 داشته اند، با آزمون های بیولوژیکیmtt و فعالیت کاسپاز 3 مورد بررسی قرار گرفت. کارایی اتصال و عملکرد این مونوفاژها بر روی کشت سلول حاکی از فعالیت مناسب این مونوفاژها در القائ آپوپتوز می باشد. با در نظر گرفتن نقش کلیدی این اپی توپ ها در القاء آپوپتوز، متصل شونده-های انتخاب شده، می توانند کاندیداهای مناسبی برای راه اندازی آپوپتوز در سلول های سرطانی متفاوت باشند.

تولید یک پلی مراز مقاوم به حرارت و خطادار در باکتری ecoli و تخلیص آن در جهت استفاده در فراینهایی مثل pcr خطادار

بدلیل نقش کلیدی vegf در رگزایی پاتولوژیک، مهار آن از مهمترین استراتژی ها در درمان بیماری های مختلف بخصوص سرطان می باشد. در حال حاضر مؤثرترین دارو بر علیه vegf آنتی بادی های مونوکلونالی هستند که این مولکول را هدف قرار می دهند. آنتی بادی های معمول علیرغم نقش مهمی که در درمان سرطان ایفا می کنند دارای معایبی می باشند که آنتی بادی های تک دمینی یا vhh بعنوان کوچکترین قطعات آنتی بادی بر آنها فائق آمده اند. خصوصیات منحصر بفرد vhh ها موجب گردیده بر آنتی بادی های معمول برتری جسته و بعنوان جایگزینی مناسب برای آنها مطرح باشند. بعلاوه ویژگی های مطلوب فیزیکوشیمیایی و فارماکولوژیک vhh ها، آنها را در زمره نسل جدید داروهای از نوع آنتی بادی قرار داده است. با توجه به اهمیت مهار vegf و ویژگی های بی نظیر vhh ها، هدف از این مطالعه، تولید vhh علیه دمین متصل شونده به رسپتور vegf قرار داده شد، تا بدین ترتیب از اتصال vegf به رسپتورش ممانعت بعمل آید. بمنظور جداسازی vhh هایی که اختصاصا جایگاه عملکردی vegf را هدف قرار می دهند، بر اساس ساختار دقیق کمپکس vegf-rbd/vegfr2، از یک استراتژی غربال گری ترکیبی بر اساس تکنیک های نمایش فاژی و الایزای رقابتی استفاده گردید. پس از تهیه گنجینه ژنی قطعات vhh از شتر ایمن، کتابخانه نمایش فاژی vhh ساخته شد. برای جداسازی فاژهای نمایشگرvhh با تمایل بالا به دمین متصل شونده به رسپتور vegf، غنی سازی های متوالی سختگیرانه ای انجام گرفت. فاژهای اختصاصی علیه پروتئین هدف طی 6 دور غنی سازی بطور قابل توجهی غنی گردیدند. نتایج الایزای رقابتی حاکی از این بود که 82 درصد کلون های غربال شده، برای اتصال به مولکول vegf، با vegfr2رقابت کرده و به جایگاه اتصال به رسپتور vegf متصل می شدند. ساختار سه بعدی این vhh ها مدل¬سازی و توسط شبیه سازی دینامیک مولکولی بهینه شد. سپس با استفاده از شبیه سازی میانکنش بین مولکولی آنتی ژن-آنتی بادی بر اساس اطلاعات کریستالوگرافی کمپلکس vegf/vegfr2، شبیه سازی دینامیک مولکولی و محاسبات انرژی آزاد mm/pbsa، تصویری از جایگاه اتصال آنتی بادی ها بر روی آنتی ژن ارائه گردید. بر اساس نتایج مطالعات، vhh های منتخب با انرژی اتصال بالایی به جایگاه اتصال به رسپتور vegf متصل شدند و بیشترین تمایل را به آمینواسیدهایی از vegf نشان دادند که مسئول اتصال vegf به vegfr2 بودند. نتایج الایزای رقابتی، ایمونواسی با واریانت موتانت vegf و نیز مطالعات تئوری نشان داد آنتی بادی ها بطور مؤثری آمینواسیدهای کلیدی عملکردی vegf را پوشش داده، مانع اتصال vegf به رسپتور آن می گردند و احتمالا فعالیت بیولوژیک آن را مختل می سازند. این مطالعه، vhh های منتخب را بعنوان کاندید مناسب ضد vegf و ضد آنژیوژنز معرفی می کند.

آنزیم های dna ligase پایدار به حرارت به علت قابلیت های خود از اهمیت بالایی در زیست شناسی مولکولی برخوردارند. در این بین، آنزیم dna ligase از باکتری thermus thermophilus (tth dna ligase) با قابلیت های ویژه ی خود من جمله پایداری بالای حرارتی و دقت بالای عملکرد، می تواند کاربردهای وسیعی را در تکنیک های تشخیصی بیماری های ژنتیکی مانند تکنیک lcr (ligation chain reaction) و mlpa (multiple ligation-dependent probe amplification) داشته باشد.در این پروژه سعی در بیان، تخلیص و تعیین ویژگی آنزیم مذکور با هدف استفاده از آن در روش mlpa شده است. با توجه به هدف اصلی پژوهش، از آنزیم مذکور در کیت mlpa نیز استفاده شد که نتایج حاکی از فعالیت نسبی این آنزیم در کیت مذکور بود.

برچسب¬های تخلیصی، ابزارهای ساده¬ای هستند که می توان از آنها برای جدا کردن طیف گسترده¬ای از پروتئین¬های نوترکیب استفاده کرد. از جمله برچسب¬های تخلیصی تازه کشف شده می توان به پلی پپتید شبه إلاستین (elp) اشاره کرد. این پلی پپتید از تکرار نسبتاً زیاد یک پنتاپپتید با اسید آمینه-های آبگریز تشکیل می شود. از ویژگی¬های منحصر به فرد این پلی پپتید رسوب در دمای محیط و در حضور غلظتی از نمک سولفات آمونیوم می باشد. این ویژگی، این پلی پپتید را برای جدا کردن انتخابی پروتئین¬های نوترکیب، حتی پروتئین¬هایی که قبلاً به دلیل حساس بودن به دما و غلظت بالای نمکی به سادگی قابل تخلیص نبودند، مناسب کرده است و دیگر نیازی به ستون کروماتوگرافی نیست. در انتهای فرایند های تولید پروتئین های نوترکیب، پروتئین هدف باید خالص و بدون برچسب باشد که حذف برچسب¬های تخلیصی یک مشکل اساسی در فرآیندهای تخلیص این پروتئین¬ها می باشد. در گذشته، از پروتئازها برای حذف برچسب¬ها استفاده می شد که این روش علاوه بر هزینه سنگین آن، مشکلاتی نظیر آسیب غیر قابل پیش بینی پروتئازها بر روی پروتئین نوترکیب و همینطور حذف این پروتئیازها را جهت بدست آوردن محصول خالص در برداشت. اینتئین¬ها (inteins) پروتئین¬های خود هیدرولیز شونده-ای هستند که می توان از آنها در برنامه¬های تخلیص پرتئین¬ها به عنوان جایگزینی برای پروتئازها جهت حذف برچسب¬های تخلیصی استفاده کرد. واکنش خود برشی اینتئین با تغییر دما و ph قابل کنترل است. بنابراین با ترکیب elp با اینتئین می توان یک برچسب خود برش دهنده ساخت که به طور اقتصادی تخلیص پروتئین¬های نوترکیب را در مقیاس¬های کوچک و بزرگ تسهیل کند. در این پایان نامه از elp-int به عنوان برچسب خود برش دهنده جهت تخلیص آنزیم اوریکاز، بدون استفاده از ستون کروماتوگرافی و دیگر روش¬های متداول، در میزبان e. coli استفاده شد.

آلودگی ناشی از فلزات سنگین یکی از جدی ترین مشکلات محیط زیست در حال حاضر می باشد. کروم از فلزاتی هست که به عنوان آلاینده متدوال خاک و آب های زیرزمینی شناسایی شده و به طور وسیعی در صنایع استفاده می شود.کروم شش ظرفیتی برای بیشتر میکروارگانیسم ها سمی ، سرطانزا برای حیوانات و سبب خوردگی پوست در انسان می گردد. پساب های صنایع دباغی، آبکاری، صنعت آلیاژی، صنایع کود سازی از معمول ترین منابع ورود کروم به آبهای پذیرنده هست. لذا هدف این مطالعه، بررسی اثر فرآیند بیوالکتروشیمیایی در حذف کروم شش ظرفیتی در حضور اسید تیوگلیکولیک به عنوان عامل احیاء کننده می باشد. این تحقیق یک مطالعه تجربی بود. آزمایشات در یک رآکتور 5/1 لیتری بصورت ناپیوسته صورت گرفت. در این مطالعه اثر ph اولیه (3، 5 و7)، غلظت کروم شش ظرفیتی (25، 50، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) ، غلظت اسید تیوگلیکولیک ( cc/1.5l 1/0، 2/0، 4/0 و 8/0 )، جریان اعمالی (25، 50، 100 و 200 میلی آمپر)، زمان ماند، تغییرات پتانسیل اکسیداسیون احیاء جهت احیاء کروم شش ظرفیتی در راکتور بیوالکتروشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج حاصله، بهترین شرایط جهت حذف کروم شش ظرفیتی؛ غلظت اولیه mg/l150، غلظت اسید تیوگلیکولیک ml 4/0، ph برابر 5، جریان اعمالی ma1 و زمان ماند 3 ساعت تعیین گردید، در این حالت سیستم قادر به حذف 100% کروم خواهد بود. شایان ذکر است هنگامی که از سیستم بیوالکتروشیمایی در شرایط بهینه فاقد اسید تیوگلیکولیک در حذف کروم شش ظرفیتی استفاده گردید، راندمان حذف کروم به صورت 100 درصد در زمان ماند 18 ساعت حاصل گردید، که بیان گر نقش موثر اسید تیوگلیکولیک می باشد. بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گیری نمود که استفاده از اسیدتیوگلیکولیک به عنوان عامل احیاء کننده، با فراهم کردن شرایط مناسب جهت ایجاد محیط احیاء کننده، می تواند میزان احیاء کروم شش ظرفیتی را در سیستم بیوالکتروشیمیایی افزایش دهد. همچنین در این فرآیند میزان کروم شش ظرفیتی باقیمانده در زمان بسیار کوتاه تر و با صرف انرژی الکتریکی کمتر تا حد استانداردهای زیست محیطی توانایی حذف دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.