هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش مطبوعات ورزشی در لمپنیسم حاکم بر فوتبال ایران و نیز سنجش توانایی آن ها در جهت مقابله با این پدیده می باشد که بر پایه 6 فرضیه و 2 پرسش اصلی (نقش داشتن روزنامه نگاران در دلالی و پوشش اخبار تیم ها و بازیکنان در مقابل دریافت پول یا رشوه از آن ها) استوار است. این پژوهش به روش پیمایش انجام پذیرفته و ابزار جمع آوری اطلاعات آن پرسشنامه بسته محقق ساخته بوده است. با بهره گیری از جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 384 نفر از تماشاگران دیدار تیم های استقلال و پیروزی در تاریخ 18/9/90 به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که اکثریت افرادی که هر روز مطبوعات ورزشی را مطالعه می کنند دارای تحصیلات دیپلم هستند و این اکثریت به صحت اخبار منتشره در مطبوعات ورزشی اعتقاد دارند. این افراد همچنین اعتقاد دارند که تماشاگران به میزان زیاد در ورزشگاه ها از الفاظ ناشایست استفاده می کنند و نیز اینکه می توان از قابلیت های روزنامه های ورزشی در جهت مقابله با لیدرهایی که تنها در ازای دریافت پول یا رشوه تماشاگران را وادار به تشویق بازیکنان و تیم ها و یا توهین به آن ها می کنند، استفاده کرد. همین افراد معتقدند که مطبوعات ورزشی به میزان کمی قادر به مبارزه با دلالی در فوتبال هستند.