عقیده کلی بر این است که جوجه های گوشتی قادر هستند که مصرف خوراک خود را با سطح انرژی جیره تنظیم کنند. اما به نظر می رسد که جوجه های گوشتی امروزی به دلیل گزینش های شدید ژنتیکی برای رشد و اشتهای زیاد، صرف نظر از دریافت میزان انرژی تا حد سیری فیزیکی خوراک مصرف می کنند. از این رو 4 آزمایش جداگانه انجام شد. آزمایش اول، برای اندازه گیری انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری جیره های مورد استفاده در آزمایشات و به روش جمع آوری کل مدفوع با استفاده از 72 قطعه جوجه گوشتی سویه را راس?در سن 15 تا 21 روزگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار(2 قطعه جوجه) صورت گرفت. آزمایشات دوم، سوم و چهارم برای بررسی اثر سطح انرژی جیره بر مصرف خوراک جوجه های گوشتی امروزی به ترتیب در دوره های آغازین (5- 14 روزگی)، میانی (15- 28 روزگی) و پایانی (29 تا 49 روزگی) و هرکدام با 160 قطعه جوجه گوشتی سویه راس با 4 تیمار و 4 تکرار (10 قطعه ای) انجام شد. در آزمایش دوم جوجه ها با چهار جیره پیشدان با سطوح 2700، 2800، 2900 و 3000 کیلو کالری در کیلوگرم و یک جیره میاندان و یک جیره پسدان طبق توصیه راس تغذیه شدند. در آزمایش سوم جوجه ها با چهار جیره میاندان با سطوح 2800، 2900، 3000 و3100 کیلو کالری در کیلوگرم و یک جیره پیشدان و یک جیره پسدان طبق توصیه راس تغذیه شدند. در آزمایش چهارم جوجه ها با چهار جیره پسدان با سطوح 2900، 3000، 3100 و 3200 کیلو کالری در کیلوگرم و یک جیره پیشدان و یک جیره میاندان طبق توصیه راس تغذیه شدند. کلیه جیره های غذایی با نسبت ثابت انرژی به مواد مغذی تنظیم شدند. نتایج نشان داد که جوجه های گوشتی امروزی در هیچ دوره ای (سنی) نمی توانند مصرف خوراک خود را با سطح انرژی جیره تنظیم کنند و تا حد سیری فیزیکی خوراک مصرف می کنند. وزن زنده نهایی جوجه هائی که با جیره های آغازین و یا رشد دارای انرژی متفاوت تغذیه شده بودند به دلیل رشد جبرانی، اختلاف معنی داری در پایان دوره نداشتند. همچنین اختلاف معنی داری روی بازده و اجزاء مختلف لاشه در هیچ یک از آزمایشات مشاهده نگردید.