طالبی یکی از گیاهان خانواده کدوئیان است که در سطح وسیعی در نقاط مختلف کشور کشت می شود. تولید میوه طالبی برای ماه های فروردین و اردیبهشت به دلیل بالا بودن قیمت برای تولید کننده های مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر کاملا اقتصادی است و هر عاملی که باعث زودرس شدن میوه گردد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. معمولا جهت تولید میوه زودرس از انواع مالچ ها، رقم های زودرس و اتفون (درمیوه های خودرس) می توان استفاده نمود. استفاده از اتفون در طالبی جهت زودرس کردن میوه آن کمتر مطالعه شده و نتایج ضد و نقیضی نیز گزارش شده است. بنابراین تحقیق حاضر به مقایسه رشد و نمو و عملکرد سه رقم تجاری هیبرید طالبی (گالیا، شاهپسندی و آناناسی) و سپس واکنش آنها به استفاده از مالچ پلاستیکی و محلولپاشی میوه ها با محلول 200 میلی گرم در لیتر اتفون در مزرعه پرداخته است. ارقام از نظر رشد و نمو و عملکرد میوه تفاوت معنی دار با یکدیگر داشتند. رشد رویشی گالیا بسیار کمتر از دو رقم دیگر بود ولی عملکرد میوه رقم آناناسی بیشتر از دو رقم دیگر بود. از نظر زمان رسیدن میوه ها نیز ارقام تفاوت هایی را نشان دادند بطوریکه میوه رقم گالیا پس از 90 روز، شاهپسندی پس از 96 روز و آناناسی پس از 102 روز بعد از کاشت بطور کامل قابل برداشت بودند. دو رقم گالیا و شاهپسندی خاصیت حمل و نقل و انبارمانی بهتری نسبت به رقم آناناسی داشتند. مالچ پلی اتیلن باعث افزایش دمای خاک (5 درجه سانتیگراد)، محتوای آب نسبی برگ (27 درصد)، سطح برگ (43 درصد)، وزن نهایی تر بوته (20 درصد)، عملکرد میوه (40 درصد) و کاهش نشت یونی از برگ (22 درصد) گردید. بر همکنش مالچ و اتفون بر عملکرد و زودرسی میوه ارقام طالبی معنی دار بود، بطوریکه در شرایط عدم استفاده از مالچ، اتفون عملکرد را نسبت به شاهد 22 درصد و در شرایط استفاده از مالچ 15 درصد کاهش داد. در مجموع بالاترین مقدار عملکرد میوه در هر سه رقم از تیمار مالچ ( رقم گالیا 2/41، شاهپسندی 33 و آناناسی 42 تن در هکتار) با میانگین 7 روز زودرسی نسبت به شاهد بدست آمد ولی زودرس ترین میوه ها از تیمار مالچ به همراه استفاده از اتفون بدست آمد که نسبت به شاهد 10 تا 13 روز زودرس تر بودند. از بین ارقام آزمایش شده رقم گالیا دارای رشد رویشی کمتر، میوه زودرس تر، شاخص برداشت، عملکرد میوه و قند بالاتر و خاصیت حمل و نقل خوب است که جهت تولید محصول زودرس توصیه می شود.