تفسیر المیزان در عین حالی که قرآن به قرآن است قرآن به عترت هم می باشد. شاید بهترین تعبیری را که بتوان برای تفسیر المیزان بیان کرد تعبیری مشابه با آنچیزی باشد که علامه در خصوص عالم ذر یا مطابق تعبیر برخی روایات عالم ظلال فرمود.علامه در تعریف خود از این عالم چنین گفت: «...و قد تکرر ذکر الظلال فی لسان أئمه أهل البیت (ع) و المراد به کما هو ظاهر الروایه وصف هذا العالم الذی هو بوجه عین العالم الدنیوی و بوجه غیره، و له أحکام غیر أحکام الدنیا بوجه و عینها بوجه» علت این که گفته شد بهترین تعبیری که برای تفسیر المیزان می توان کرد همانند تعبیری است که علامه از عالم ذر یا ظلال می کند؛این است که از نظر علامه،آن عالم از یک وجه همین عالم دنیاست اما از وجهی دیگر غیر از آن است و برای آن احکامی غیر از احکام دنیوی است.تفسیر قرآن به قرآن المیزان هم در واقع همان تفسیر قرآن به عترت می باشد با این تفاوت که تفسیر قرآن به قرآن وجه ظاهری این تفسیر است و تفسیر قرآن به عترت وجه باطنی آن.