بررسی استحکام مکانیکی ژئوپلیمر های سنتز شده بر پایه متاکائولن بر اساس نوع مواد اولیه ی انتخاب شده و نحوه ی عملکرد آن ها با افزودن منبع اضافی سیلیس آمورف با واکنش پذیری بالا از طریق خاکستر سبوس برنج هدف اصلی این پروژه است. بررسی مقادیر استحکام فشاری و خمشی با درصد های مختلف خاکستر سبوس برنج در دو حالت دما پایین و دما بالا و سرعت های مختلف سرمایش صورت گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر تکامل واکنش ژئوپلیمریزاسیون با افزودن خاکسترسبوس برنج به نمونه های پایه متاکائولن است که مقادیر استحکام به دست آمده در تمامی حالات موید این موضوع نیز بودند. صرف نظر از مقدار خاکستر سبوس برنج، تصاویر به دست آمده از نمونه های سنتز شده نشان از یک ساختار همگن و یکنواخت دارند. از عوامل مهمی که بر خواص مکانیکی نهایی تأثیر قابل توجهی داشتند می توان به مقدار خاکستر سبوس برنج به کار رفته و نحوه ی توزیع تخلخل و مقدار مواد واکنش نکرده در نمونه ها اشاره کرد. 3 مقادیر مختلف 5، 10 و 15 درصد وزنی خاکستر شلتوک برنج جهت تقویت نمونه های پایه ژئوپلیمری استفاده شد. خاکستر شلتوک برنج به دلیل ساختار متخلخل و پوزولانی که دارا است واکنش منبع جامد را با محلول قلیایی فعال ساز افزایش داده و خواصی همچون پایداری حرارتی و استحکام مکانیکی نمونه ها را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد.