در این مطالعه از آنالیزهای چندبعدی rasch، به منظوربررسی روایی سازه و پیش بین نسخه ی فارسی پرسش نامه ی whoqol-100 همچنین بهبود پایایی این پرسش-نامه و ایجاد برآوردهای دقیق برای هم بستگی میان ابعاد پرسش نامه استفاده شد. پرسش نامه در اختیار 500 نفر معلول جسمی-حرکتی بالای 15 سال قرار گرفت. از مدل اعتبار جزئی چند بعدی برای بررسی 6 بعد موجود در پرسش نامه استفاده شد. برای مقایسه، مدل تک بعدی اعتبار جزئی برای هر یک از ابعاد پرسش نامه به صورت جداگانه برازش داده شد، همچنین از مدل تک بعدی اعتبار جزئی برای برازش یک مدل تک بعدی کلی روی مجموعه ی کامل سوالات پرسش نامه استفاده شد. سپس برای تشخیص آیتم های نامناسب آماره ی برازش آیتم، آنالیز اختلاف عملکرد آیتم (dif) و بررسی ترتیب رده ها به کار گرفته شد. در طول سه مرحله برازش مدل 40 آیتم نامناسب تشخیص داده شدند. پس از کنار گذاشتن 4 آیتم کلی و 40 آیتمی که نامناسب تشخیص داده شدند، آیتم های باقی مانده معیارهای کنترل کیفی مدل را تایید کردند. پایایی های ابعاد پرسش نامه همچنین هم بستگی های براورد شده با استفاده از مدل چندبعدی، که به ترتیب در فاصله های (960/0 , 785/0) و (891/0 , 483/0) قرار گرفتند، از اندازه های نظیرشان در روش تک بعدی، (880/0 , 660/0) و (724/0 , 356/0) ، مقادیر بیشتری را نشان دادند. در نهایت می توان نتیجه گرفت آیتم های باقی مانده در پرسش نامه نسبت به نسخه ی 100 سوالی ابعاد محدودتر اما معنادارتری را می سنجند همچنین روش چندبعدی علاوه بر این که قادر است براوردهای دقیق تری برای هم بستگی میان ابعاد تهیه کند، پایایی-های بالاتری نیز نسبت به روش تک بعدی نشان می دهد.