پیش بینی، عامل کلیدی در تصمیم گیری های اقتصادی است. سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، مدیریت و دیگر اشخاص در تصمیم گیری های اقتصادی، متکی به پیش بینی و انتظارات هستند. از آنجایی که سرمایه گذاران و تحلیل گران مالی از سود به عنوان یکی از معیارهای اصلی برای ارزیابی شرکت ها استفاده می کنند، آنان تمایل به اندازه گیری میزان سودآوری آتی دارند تا نسبت به نگهداری یا فروش سهام خود تصمیم گیری نمایند. آنان با پیش بینی سود، نسبت به وضعیت شرکت قضاوت می کنند. از این رو هرگونه تحقیق که توان حسابداری را برای شناخت محتوای اطلاعات حسابداری، به ویژه از نظر توان پیش بینی افزایش دهد، به همان نسبت برای حسابداری مهم است و به همین ترتیب برای زمینه های مربوط به حسابداری نظیر مدیریت امور مالی اهمیت دارد. تحقیق حاضر برای فراهم آوردن شواهدی در ارتباط با رابطه ی بین جریان وجوه نقد عملیاتی تفکیکی در افزایش توان پیش بینی سودهای آتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت پذیرفته است. این تحقیق بر مبنای هدف، از نوع کاربردی و بر مبنای ماهیت و روش، از نوع توصیفی- همبستگی به حساب می آید. در آن برای جمع آوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع از روش کتابخانه ای نظیر کتب و مقالات استفاده شده است. از روش های آماری و مدل رگرسیون چند متغیره در این پژوهش برای داده های تابلویی استفاده شده است. در این تحقیق نتایج بدست آمده را به صورت زیر می توان جمع بندی کرد: که جریان وجوه نقدی تفکیکی (تفکیکی یعنی اینکه ما به جای اینکه در صورت جریان وجه نقد فقط سرفصل ها را به صورت یک عدد مورد توجه قرار دهیم، آن ها را همان طور که در مدل بیان شده به صورت مورد به مورد و ریزتر مورد توجه قرار دهیم)، نسبت به جریان وجوه نقد مجموع از لحاظ قدرت توضیحی و توانایی پیش بینی برای سودهای آتی و همچنین نسبت به قدرت توضیحی اجزای جریان های نقدی عملیاتی و غیرعملیاتی از هر دو جهت برتر می باشد. در این تحقیق به این مطلب پی بردیم که توانایی پیش بینی مدل تفکیکی، خطای پیش بینی را به میزان قابل توجهی نسبت به مدل مجموع در هر یک از سال های بررسی شده پایین تر آورده است.