نام پژوهشگر: عبدالحسین آقابابایی

کاهش نفوذ پذیری لایه های نازک تهیه شده از بسپار های زیستی نسبت به اکسیژن و بخار آب با استفاده از جاذب های اکسیژن و رطوبت
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1391
  عبدالحسین آقابابایی   محمد رضا کسایی

امروزه، کاربرد لایه های نازک خوراکی در پوشش دادن انواع مواد غذایی رواج یافته است و این پوشش ها در حال جایگزین شدن به جای پوشش ها سنتزی هستند. زیست تخریب پذیر بودن، خوراکی و کار آمد بودن پوشش ها عامل اساسی رواج آن ها در صنعت غذا است. در این تحقیق اثرات ترکیبات اولئیک اسید، گلیسرول، سوربیتول و سیتریک اسید برروی ساختار، نفوذپذیری به بخار آب و اکسیژن و خواص حرارتی و مکانیکی سه بسپار ( زئین ذرت، متیل سلولز و نشاسته واکسی ذرت) مورد بررسی قرار گرفت. نفوذ پذیری نسبت به بخار آب (wvp) فیلم ها با روش مهاجرت رطوبت و با استفاده از فنجانک ها اندازه گیری شدند. سرعت مهاجرت اکسیژن (otr) از طریق غیر مستقیم و با اندازه گیری عدد پراکسید روغن موجود در فنجانک ها اندازه گیری شدند. ساختار، ریز ساختار و خواص حرارتی فیلم ها به ترتیب توسط اسپکتروسکوپی مادون قرمز(ftir)، میکروسکوپ الکترونی (sem)، دستگاه حرارت سنج روبشی تفاضلی (dsc) مورد ارزیابی قرار گرفتند. خواص مکانیکی فیلم ها (مقاومت کششی، ازدیاد طول تا نقطه پارگی و مدول الاستیک) با استفاده از دستگاه تست کشش اندازه گیری شدند. آنالیز آماری در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. ابتدا داده ها در معرض آنالیز واریانس یکطرفه قرار گرفته و سپس مقایسه میانگین ها توسط آزمون دانکن در سطح معنی داری 95% انجام شد. ترکیبات فوق الذکر به نوبه خود باعث بهبود ساختار، خواص فیزیکو شیمیایی و مکانیکی فیلم ها شده و همگی فیلم بهتری نسبت به فیلم شاهد ایجاد کردند. در اکثر موارد با افزدون ترکیبات فوق الذکر ، نتایج اختلاف معنی داری نسبت به فیلم شاهد نشان دادند.