مدیریت دانش به عنوان ضرورت در سازمانهای امروزی، کاملاً پذیرفته شده است. یکی از اهداف اصلی مدیران در استفاده از مدیریت دانش در سازمان ها، بهبود تسهیم دانش بین افراد در سازمان و هم چنین بین افراد و سازمان به منظور ایجاد مزیت رقابتی می باشد. علی رغم اهمیت فزاینده تسهیم دانش برای رقابتی بودن سازمان ها، عدم شناخت مناسب از موانع و تسهیل کننده های آن، رسیدن به اهداف مدیریت دانش توسط سازمان ها را که یکی از مهم ترین آن ها تسهیم دانش است، مشکل می نماید. تسهیم دانش به عنوان یک فعالیت پیچیده ولی ارزش آفرین، بنیاد و پایه بسیاری از استراتژی های مدیریت دانش سازمان ها می باشد. ساختار سازمانی و نیروی انسانی دو رکن اساسی یک سازمان محسوب می گردند. لذا هر سازمان با توجه به محیط خاص خود، ماهیت وظایف خود و نیروی انسانی که در اختیار دارد باید با طراحی ساختار، تغییر ساختار، اصلاح و تطابق آن با محیط متغیر و اقتضایات موقعیت از یک سو و افزایش ظرفیت های انتقال و تسهیم دانش از سوی دیگر، موجبات ارتقای کمی و کیفی فعالیت ها را فراهم آورده و در جهت تحقق اهداف وجودی خویش گام بردارد. لذا شناخت ساختار سازمانی مناسب تر برای ظرفیت سازی تسهیم دانش در موفقیت سازمان برای ایجاد مزیت رقابتی تأثیر به سزایی دارد. در همین راستا پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر ظرفیت سازی تسهیم دانش در سازمان آموزش و پرورش شهر تهران می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. نمونه آماری این پژوهش 82 نفر بوده اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است که پس از سنجش روایی و پایایی در بین افراد توزیع شده و نتایج آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا نرمال بودن توزیع نمونه آماری از طریق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی شد، سپس برای بررسی تأثیر ابعاد ساختار سازمانی بر ظرفیت سازی تسهیم دانش از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد که نتایج به دست آمده از این آزمون ها تأثیرگذاری ابعاد ساختار سازمانی (شامل پیچیدگی، تمرکز و رسمیت) بر ظرفیت سازی تسهیم دانش و رابطه معکوس بین این عوامل را تأیید کرد. هم چنین از آزمون فریدمن برای رتبه بندی اهمیت فرضیه ها و سوالات استفاده شد. در پایان بر مبنای یافته های پژوهش، پیشنهادهایی برای مدیران و کارکنان سازمان و تحقیقات آتی ارائه شده است. کلید واژه ها: ساختار سازمانی، پیچیدگی، رسمیت، تمرکز، ظرفیت سازی، تسهیم دانش، مدیریت دانش.