سازه های تاشو سیستم های مشبک فضاکاری هستند که قابلیت جابجایی از لحاظ موقعیت و هندسه را دارند. واحد پایه سازه های تاشو بررسی شده در این پژوهش را واحدهای قیچی سان تشکیل می دهند. انواع مدل های هندسی سازه های تاشو شامل سازه های تخت، چلیک، گنبد، برج ها و . . . می باشند. در این پژوهش رفتار ناپایداری سازه های تاشو از نوع چلیک بررسی می گردد. سازه های تاشو بر اساس رفتار سازه ای به دو گروه سازه های تاشو سازگار و ناسازگارتقسیم می شوند. رفتار سازه های مورد بررسی در این پایان نامه از نوع سازگار می باشد. در این مجموعه، پس از اینکه کلیاتی از سازه های تاشو شامل معرفی، تاریخچه، طبقه بندی از جهت مکانیزم تاشوندگی، اتصالات، کاربردها، مزایا، معایب و ... ارائه می گردد، مطالعات استاتیکی انجام شده روی این سازه ها مرور می شود. سپس شرایط تاشوندگی سازه های قیچی سان همساز و نحوه مدلسازی این سازه ها در نرم افزارهای مورد استفاده در این تحقیق(ansys و(sap2000، تشریح می گردد. برای بررسی پایداری و ترسیم مسیرهای غیرخطی تعادل از تحلیل غیرخطی هندسی به روش کنترل جابجایی و کنترل نیرو استفاده شده است. تأیید مدلسازی عناصر محدود با دو مثال صورت گرفته است. سپس مکانیزم خرابی چلیک های تاشوی متشکل از المان های قیچی سان با استفاده از تحلیل های ناپایداری استاتیکی به روش عناصر محدود، بررسی و ارزیابی شده است. مطالعات پارامتریک شامل تأثیر نوع مصالح، نحوه بارگذاری، اندازه سطح مقطع، دهانه، خیز، تعداد واحدهای قیچی سان، اندازه عمق سازه، تأثیر حضور میله های اضافی در چلیک و تغییر نوع قوس می باشد که نتایج آن ها ارائه گردیده است.